Podobnie, jak w tomie pierwszym, wciąż mamy sytuację, gdzie "fabuła" jest przedstawiona w postaci losowych scenek z życie różnych osób. Poznajemy kilka nowych i zaczynamy trochę lepiej rozumieć relacje między nimi. Pojawiają się również kadry ukazujące prawdziwą? formę Generała. A przynajmniej jej ogoniastą część.

Jeśli mam być szczera, dalej zupełnie nie widzę fabuły, ani tego w jakim kierunku zamierza iść. Z jakiegoś powodu jednak ten tomik czytało mi się przyjemniej niż poprzedni. Jeśli tendencja wznosząca się przy tym tytule utrzyma, nie wykluczam, że pozycja będzie jedną z bardziej interesujących. Aktualnie niestety wciąż jest to tylko ładnie narysowane czytadełko na rozluźnienie dla osób lubiących słodkie pandusie.

Podobnie, jak w tomie pierwszym, wciąż mamy sytuację, gdzie "fabuła" jest przedstawiona w postaci losowych scenek z życie różnych osób. Poznajemy kilka nowych i zaczynamy trochę lepiej rozumieć relacje między nimi. Pojawiają się również kadry ukazujące prawdziwą? formę Generała. A przynajmniej jej ogoniastą część.

Jeśli mam być szczera, dalej zupełnie nie widzę fabuły,...