Książka podejmuje problematykę stosunków bilateralnych turecko-amerykańskich i turecko-sowieckich w latach 1945–1952, czyli od ostatnich miesięcy II wojny światowej aż do przystąpienia Turcji do struktur Paktu Północnoatlantyckiego. Autorka zwróciła uwagę na ich wzajemne wpływanie na siebie, a także obaliła narosłe mity o jednoznacznym opowiedzeniu się Turcji po zachodniej strefie wpływów jeszcze pod koniec lat 40. XX wieku oraz wielkości amerykańskiej pomocy dla Ankary.
Przeanalizowanie dokumentów archiwalnych w sześciu różnych językach umożliwiło szerokie spojrzenie na badane zagadnienie, a jednocześnie doskonale ukazało balansującą politykę zagraniczną Republiki Turcji, z którą wiele podobieństw można odnaleźć również współcześnie.
Publikacja skierowana jest nie tylko do historyków i politologów, ale do wszystkich osób zainteresowanych pogłębieniem wiedzy o współczesnej Turcji i zrozumieniem procesów zachodzących w tamtejszej polityce w momencie, gdy świat dzielił się na dwie strefy wpływów, a Turcja stawała się drugą najsilniejszą armią w NATO, którą znamy współcześnie.