Kolejna książką o moim ulubionym legionie: Białych Szramach. Cieszę się, że jak na standardy czarnej biblioteki, to ordo przypadło tak dobremu pisarzowi jak Chrisowi Wraigtowi. Nie mamy plot armorów jak u Abnetta i jego smerfów, mamy jedynie pędzące ordo Khana. Sam prymarcha jest świetnie zaprojektowaną postacią i podoba mi się, że zachowano jego ducha w tej książce. Styl pisania jest taki sam jak wielki Khan, monotonny, jednostajny, bez unoszenia, lecz nadal z ukrytą siłą i mocą(nie jest bynajmniej nudna!). Sądzę, że fanom 40k przypadnie do gustu, choć brakuje jej tego typowego "bolter po*n". Seria prymarchowie też jest dobrym wprowadzeniem do uniwersum i pozwala łatwo rozpocząć przygodę z bitewnym młotem 40000.

Kolejna książką o moim ulubionym legionie: Białych Szramach. Cieszę się, że jak na standardy czarnej biblioteki, to ordo przypadło tak dobremu pisarzowi jak Chrisowi Wraigtowi. Nie mamy plot armorów jak u Abnetta i jego smerfów, mamy jedynie pędzące ordo Khana. Sam prymarcha jest świetnie zaprojektowaną postacią i podoba mi się, że zachowano jego ducha w tej książce. Styl...

Naprawdę dobra książka o chyba jednym z najmniej znanych legionów czyli Białych Szram którzy walczą w stylu ordy. Ich Prymarcha czuje się luźno związany z Imperatorem ale złoży mu przysięgę a to jest dla niego i jego legionu święte. Jak dla mnie zbyt krótka ale to już chyba taki "urok" serii Prymarchowie.

Naprawdę dobra książka o chyba jednym z najmniej znanych legionów czyli Białych Szram którzy walczą w stylu ordy. Ich Prymarcha czuje się luźno związany z Imperatorem ale złoży mu przysięgę a to jest dla niego i jego legionu święte. Jak dla mnie zbyt krótka ale to już chyba taki "urok" serii Prymarchowie.

Bardzo przyzwoita książka. Nie mogę być szczęśliwszy, ponieważ dla nas czytelników, Chris Wraight wciąż oddaje sprawiedliwość Khanowi. Wcześniej niedoceniana postać rozwija się coraz bardziej z każdym nowym napisanym kawałkiem, podejmuje decyzje szybko i nie przejmuję się bardzo, że ciśnie po swoich braciach Prymarchach, przyciągając naszą uwagę i wzbudzając nasze zainteresowanie. Khan jest po prostu fascynujący, więc czytanie o nim więcej jest zawsze przyjemnością. Ta książka ma wiele powiązań do poprzednich powieści Białych Szram, ale można ją łatwo przeczytać samodzielnie. Główną ideą, wokół której wszystko się kręci, są moce psychiczne. Od jakiegoś czasu wiedzieliśmy, że Khan żałował, że nie mógł wesprzeć Magnusa podczas procesu Nikei, teraz możemy dowiedzieć się więcej na ten temat, zajrzeć za kulisy. Szczególnie interesująca była rozmowa między Jaghataiem i Sanguniusem. Ta książka przedstawia sporo mocnych stron i scen zarówno w pierwszej połowie, jak i bliżej samego końca, wczesne lata po spotkaniu z Imperatorem, chęć zachowania tożsamości legionu, uniknięcie większych zmian w Chogoris, relacje z Aniołem, Karmazynowym Królem , Mistrzem Wojny Horusem i Wilkami Luny, następstwa na Ulanorze - tyle rzeczy, o których większość fanów chciałaby się dowiedzieć. To właściwa książka do reprezentowania Khana, mimo że trochę zwolniła gdzieś pomiędzy pierwszą połową a ostatnimi rozdziałami. Zdecydowanie jedna z lepszych książek z serii.

Bardzo przyzwoita książka. Nie mogę być szczęśliwszy, ponieważ dla nas czytelników, Chris Wraight wciąż oddaje sprawiedliwość Khanowi. Wcześniej niedoceniana postać rozwija się coraz bardziej z każdym nowym napisanym kawałkiem, podejmuje decyzje szybko i nie przejmuję się bardzo, że ciśnie po swoich braciach Prymarchach, przyciągając naszą uwagę i wzbudzając nasze...