Jest to powtórzenie już istniejącej książki, słabo się to czyta, a już najgorsze opisy "swoimi słowami" o Gołasie, niczym z wypracowania szkolnego.

Jest to powtórzenie już istniejącej książki, słabo się to czyta, a już najgorsze opisy "swoimi słowami" o Gołasie, niczym z wypracowania szkolnego.

Ta pozycja jest powtórzeniem książki " Na Gołasa" . Rozszerzono jedynie wstęp i dodano kilka zdjęć - może są jakieś minimalne zmiany w tekście ale tego nie stwierdziłam bo nie miałam ochoty drugi raz czytać tego samego. Kupiłam obie książki , myśląc że będą się uzupełnniały , ponieważ nigdzie nie znalazłam informacji , że to ta sama treść pod innym tytułem. Autorka i wydawca postąpili nieładnie.

Ta pozycja jest powtórzeniem książki " Na Gołasa" . Rozszerzono jedynie wstęp i dodano kilka zdjęć - może są jakieś minimalne zmiany w tekście ale tego nie stwierdziłam bo nie miałam ochoty drugi raz czytać tego samego. Kupiłam obie książki , myśląc że będą się uzupełnniały , ponieważ nigdzie nie znalazłam informacji , że to ta sama treść pod innym tytułem. Autorka i...

No jestem nieco zaskoczony opiniami o aktorze z ust Magdaleny Zawadzkiej czy Gustawa Holoubka .Takich komplementów to ja chyba dano nie czytałem .Książka napisana przez jego córkę Agnieszkę , pokazuje nam świat sceny , bez znieczulenia , ale także z opisami rzeczy , które działy się poza sceną .A działo się różnie .Mnie ucieszyły opinie Holoubka .

No jestem nieco zaskoczony opiniami o aktorze z ust Magdaleny Zawadzkiej czy Gustawa Holoubka .Takich komplementów to ja chyba dano nie czytałem .Książka napisana przez jego córkę Agnieszkę , pokazuje nam świat sceny , bez znieczulenia , ale także z opisami rzeczy , które działy się poza sceną .A działo się różnie .Mnie ucieszyły opinie Holoubka .

To nie jest biografia. To zbiór wspomnień Wiesława Gołasa oraz wszystkich, którzy go znali. Autorką jest córka i duża część książki to jej wspomnienia.
Jest to głównie historia Gołasa aktora. O życiu prywatnym jest naprawdę niewiele. Jest np. krótka wzmianka o rozwodzie z pierwszą żoną, ale nie ma nic o powodach tego rozstania.
Ja Gołasa pamiętam głównie z 4 Pancernych. Ten epizod w tej książce to zaledwie jeden akapit. Za to córka skupiła się na wszystkich jego rolach teatralnych. Niestety nie ma żadnych nagrań. Tym bardziej można cenić wypowiedzi ludzi, którzy widzieli jak gra np. Papkina.

To nie jest biografia. To zbiór wspomnień Wiesława Gołasa oraz wszystkich, którzy go znali. Autorką jest córka i duża część książki to jej wspomnienia.
Jest to głównie historia Gołasa aktora. O życiu prywatnym jest naprawdę niewiele. Jest np. krótka wzmianka o rozwodzie z pierwszą żoną, ale nie ma nic o powodach tego rozstania.
Ja Gołasa pamiętam głównie z 4 Pancernych. Ten...

Co to dużo pisać. Ksiazka dobra jak gra aktorska Gołasa świetnie się to czyta. Fantastyczna biografia. Nie przegadana i bez zbędnego czapkowania.

Co to dużo pisać. Ksiazka dobra jak gra aktorska Gołasa świetnie się to czyta. Fantastyczna biografia. Nie przegadana i bez zbędnego czapkowania.

Kapitan Sowa, Tomuś w „Czterech Pancernych”, Oficer UB w „Zezowatym szczęściu”, Ogniomistrz Kaleń, Stefan Waldek w „Dzięciole”, baron Krzeszowski w „Lalce”, Kazik Malinowski w „Brunecie wieczorową porą” – niezapomniane kreacje, dzięki którym Wiesław Gołas nie tylko przeszedł do historii kina polskiego, ale zdobył sobie serca widzów. Nakładem wydawnictwa Mando ukazała się właśnie biografia Wiesława Gołasa autorstwa córki aktora, Agnieszki Gołas. To niezwykły portret, pokazujący nie tylko wszechstronnego aktora, ale także człowieka niezwykle skromnego.

Przyszedł na świat z uśmiechem na ustach lub, jak sam mówi, głośno się śmiejąc. „W karierze do doświadczonej akuszerki odbierającej poród byłem pierwszym przypadkiem ryczącego ze śmiechu noworodka” – tak zaczyna się biografia jednego z najpopularniejszych i najbardziej lubianych polskich aktorach. Czy biografia artysty, który stworzył genialną kreację Papkina może się zacząć lepiej?

O samej roli mówił zresztą w jednym z wywiadów: „Fredrowski Papkin jest dla mnie uosobieniem zawodu aktora. Grałem go kilkaset razy. Każdy z nas aktorów jest po trosze Papkinem, bo jesteśmy jednocześnie i śmieszni, i tragiczni, sprzedajemy się za miskę zupy. (…) Całe aktorstwo to papkinada, bo jest w nim wszystko: śmieszność, tragizm, pycha, łzy”.

A w powszechnej świadomości Papkina z Gołasem dodatkowo pożenił Wojciech Młynarski w songu „W Polskę idziemy”, pytając: "Tutaj dyskurs się zaczynał. I domysłów masa - Ile Gołas ma z Papkina, A Papkin z Gołasa?".

W całej swojej karierze aktor zagrał ponad 120 postaci. O ile, sceniczną i filmową karierę Wiesława Gołasa łatwo prześledzić, sięgając do archiwalnych filmów i spektakli, o tyle prywatne oblicze aktora nie było nigdy tematem. Nic, dziwnego, bo okres popularności serialowego Kapitana Sowy przypadły na czasy, gdy o wielkości i popularności decydowały role, a nie liczba wpisów w portalach plotkarskich. Po wojnie trafił do warszawskiej PWST, kierowanej przez Aleksandra Zelwerowicza, tak zaczyna się aktorska karta życiorysu Wiesława Gołasa, ale biografia pozasceniczna jest równie imponująca, jak dokonania aktorskie. W telegraficznym skrócie: przed wybuchem wojny ukończył Gimnazjum Śniadeckich w Kielcach, w 1943 r. wstąpił do Szarych Szeregów, przyjmując pseudonim „Wilk”. Brał udział, m.in. w akcjach zdobywania broni. W 1944 roku, podczas nieudanej akcji, został aresztowany przez gestapo. Trafił do tej samej celi, w której więziony był wcześniej jego ojciec.

Gołas. Biografia własnymi słowami” to rzadka okazja, by poznać nie tylko uśmiechniętą twarz wielkiego aktora. Zresztą z rolą wesołka zmagał się całe życie, a jak wspomina córka: „był wesoły i żywiołowy zazwyczaj wówczas, gdy grał – na scenie, na planie lub w życiu, gdy coś ‘odgrywał’ dla rodziny czy przyjaciół. Poza tym był raczej smutny, pochmurny lub poważny”.

Wspomnienia samego Wiesława Gołasa, uzupełniają historie opowiedziane przez przyjaciół aktora, m.in. Gustawa Holoubka, Magdaleny Zawadzkiej czy Joanny Szczepkowskiej oraz archiwalne zdjęcia.

Kapitan Sowa, Tomuś w „Czterech Pancernych”, Oficer UB w „Zezowatym szczęściu”, Ogniomistrz Kaleń, Stefan Waldek w „Dzięciole”, baron Krzeszowski w „Lalce”, Kazik Malinowski w „Brunecie wieczorową porą” – niezapomniane kreacje, dzięki którym Wiesław Gołas nie tylko przeszedł do historii kina polskiego, ale zdobył sobie serca widzów. Nakładem wydawnictwa Mando ukazała się...

Wspaniały aktor. Książkę czyta się płynnie. Poznajemy wspaniałego człowieka. Polecam

Wspaniały aktor. Książkę czyta się płynnie. Poznajemy wspaniałego człowieka. Polecam

Niezapomniany Tomek z Czterech pancernych czy Papkin z Zemsty. A ról zagranych w życiu cała masa. Charakterystyczny wygląd, zadziorny uśmiech i roztaczający wokół uro to tylko kilka cech tego znakomitego i jakże nieodżałowanego Aktora. Tak Aktora z dużej litery, bo i format talentu ogromny.
O swojej drodze do aktorstwa w trudnych latach powojennych opowiada w formie wywiadu swojej corce Agnieszce. Ale nie tylko, bo o tym znakomitym aktorze mowią koledzy po fachu: Wojciech Młynarski czy Jeremi Przybora.
Golas to ikona nie tylko filmu i teatru, ale także kabaretu jak Koń czy znzny chyba wszystkim Kabaret Starszych Panów.
Piękny hold złożony ojcu, a nam znającym go z dużego i małego ekranu uchylenie rąbka prywatności

Niezapomniany Tomek z Czterech pancernych czy Papkin z Zemsty. A ról zagranych w życiu cała masa. Charakterystyczny wygląd, zadziorny uśmiech i roztaczający wokół uro to tylko kilka cech tego znakomitego i jakże nieodżałowanego Aktora. Tak Aktora z dużej litery, bo i format talentu ogromny.
O swojej drodze do aktorstwa w trudnych latach powojennych opowiada w formie wywiadu...