Bardzo solidna pozycja, choć nie ustrzegła się paru błędów i drobiazgów. Autor dosyć szczegółowo opisu strukturę, uzbrojeni i sposób walki armii Chanatu Krymskiego, obalając przy tym kilka pokutujących mitów na jej temat (np. o jej niezdolności do zdobywania umocnień) i udawadniając, że była bardzo groźnym przeciwnikiem. Jego analizy są rozległe i szczegółowe, chociaż niekiedy wręcz zbyt rozwlekłe, np. kilka stron poświęcenych udowadnianiu, że oddziały tatarskie nie były podzielone na dziesiątki. W niektórych przypadkach autor też daje się złapać na pułapkę, którą wytykał innym, czyli zapomniał, że koloryzowanie nie jest domeną tylko polskich historyków i kronikarzy.

Bardzo solidna pozycja, choć nie ustrzegła się paru błędów i drobiazgów. Autor dosyć szczegółowo opisu strukturę, uzbrojeni i sposób walki armii Chanatu Krymskiego, obalając przy tym kilka pokutujących mitów na jej temat (np. o jej niezdolności do zdobywania umocnień) i udawadniając, że była bardzo groźnym przeciwnikiem. Jego analizy są rozległe i szczegółowe, chociaż...

Zapowiedź wydania tej pozycji wywołała spore poruszenie w kręgach osób zainteresowanych historią, gdyż tematyka Chanatu Krymskiego wciąż jest u nas słabo znana, ewentualnie patrzymy na nią z perspektywy stosunków polsko-tatarskich. Książka ta jest pracą doktorską Szejchumierowa, a pozytywnie o niej pisał Witold Biernacki w swojej publikacji poświęconej bitwom nad Żołtymi Wodami i Korsuniem. Autor wziął sobie za cel sprostowanie wielu mitów krążących w różnych historiografiach na temat wojskowości chanatu krymskiego, jak chociażby te o nieużywaniu broni palnej, organizacji, nieprzydatności ordyńców podczas oblężeń, wysokim wskaźniku przegranych bitew. Zasadniczą część książki stanowią dwa rozdziały poświęcone organizacji oraz taktyce. Autor opisuje w nich kawalerię oraz piechotę Chanatu, wojska cudzoziemskie na ich służbie, rekrutację oraz możliwości mobilizacyjne państwa, w kwestii taktyki Szejchumierow przedstawia w jaki sposób Tatarzy walczyli w polu oraz przeciwko taborowi, jak wyglądało dowodzenie wojskiem, w jaki sposób prowadzili oblężenia, a także jak prezentują się straty Tatarów w bitwach. Historyk pokazuje konkretne przykłady z pól bitewnych, co z polskiej perspektywy jest szczególnie interesujące, bo spora część z nich dotyczy starć między Rzeczpospolitą a ordyńcami. Książka niezwykle interesująca, bardzo potrzebna na polskim rynku, ukazująca jak sprawną machiną wojskową była armia Chanatu.

Zapowiedź wydania tej pozycji wywołała spore poruszenie w kręgach osób zainteresowanych historią, gdyż tematyka Chanatu Krymskiego wciąż jest u nas słabo znana, ewentualnie patrzymy na nią z perspektywy stosunków polsko-tatarskich. Książka ta jest pracą doktorską Szejchumierowa, a pozytywnie o niej pisał Witold Biernacki w swojej publikacji poświęconej bitwom nad Żołtymi...