Papież Franciszek wzbudza wiele kontrowersji wśród wyznawców katolicyzmu. Z jednej strony ma gorących zwolenników, co wydaje się rzeczą w Kościele najzwyklejszą; wszak wierność papieżowi zawsze była wpisana w katolicką religijność. Z drugiej, są i przeciwnicy; musi szokować gdy słyszymy jak tradycyjni katolicy mówią o przywódcy swego Kościoła per „ten heretyk”. Czy tak ma wyglądać prawdziwa ortodoksja?

Przede wszystkim jest to książka nie tylko o papieżu Franciszku, ale i o podziałach, które trwają w KK chyba już od Vaticanum II. Ostatni sobór podzielił ludzi Kościoła an zwolenników reform i konserwatystów. Przeciw sobie stają postępowcy i tradycjonaliści. A jednak mimo tych głębokich różnic, Kościół jak dotąd pozostaje jednością, choć w powietrzu wisi atmosfera schizmy. Problemów i zagrożeń jest zresztą coraz więcej. Książka pokazuje, że zmagania obu stron, liberalnej i konserwatywnej mają bardzo ostry przebieg. Czyżby zatem były dwa Kościoły? Można odnieść takie wrażenie. Jako niekatolik domorosły religioznawca patrzę na ten spektakl jak na pasjonujące widowisko. Ciekawe do czego to jeszcze dojdzie...

Ross Douthat podejmuje zdecydowaną choć wyważoną krytykę papieża. Z jego argumentacją można się zgadzać lub nie, ale nie można jej zarzucić, że nie jest dobrze przemyślana i rzetelna. Teraz jakiś liberalny katolik miałby pole do popisu aby przeciwstawić mu swoje kontrargumenty. To by była dopiero merytoryczna bitwa na słowa.

Wizja przyszłości Kościoła, którą kreśli amerykański dziennikarz też wydaje się bardzo prawdopodobna. Rzeczywiście dużo zależy od tego ile jeszcze potrwa pontyfikat Franciszka i ile zmian ( także personalnych) zdąży dokonać. Młodych w KK jest coraz mniej, to fakt, ale ci którzy przychodzą w większości są konserwatywni. Dlatego to co przewiduje Douthat w przyszłości : liberałowie na górze, młodzi konserwatyści jako oddolna siła przeciwna im, może się spełnić. Naprawdę robi się emocjonująco. Dlaczego jeszcze raz pytam: do czego to dojdzie?

Nie wiem czy będę żył tak długo by to zobaczyć. Nie wiem też czy ten świat będzie trwał tak długo. W końcu może spełnić się któryś z tych apokaliptycznych scenariuszy. Jedyne co możemy to żyć i patrzeć.

Papież Franciszek wzbudza wiele kontrowersji wśród wyznawców katolicyzmu. Z jednej strony ma gorących zwolenników, co wydaje się rzeczą w Kościele najzwyklejszą; wszak wierność papieżowi zawsze była wpisana w katolicką religijność. Z drugiej, są i przeciwnicy; musi szokować gdy słyszymy jak tradycyjni katolicy mówią o przywódcy swego Kościoła per „ten heretyk”. Czy tak ma...

Rzetelna, chociaż kontrowersyjna analiza pontyfikatu papieża Franciszka. Nie dla fanatyków i miłośników sensacji. Polecam.

Rzetelna, chociaż kontrowersyjna analiza pontyfikatu papieża Franciszka. Nie dla fanatyków i miłośników sensacji. Polecam.

Lubię takie książki - takie, w których autor z jednej strony nie ukrywa swoich poglądów, a z drugiej daleki jest od zacietrzewienia i próbuje ukazać sprawy obiektywnie (powołując się na przykład na inne źródła o odmiennej wymowie). Nie spodziewałbym się takiej książki po felietoniście New York Timesa. A jednak.

Autor pisze w innym duchu niż np. autor książki Papież Dyktator. O pewnych cechach papieża wypowiada się tylko przy okazji. Po przedstawieniu tła (co zajmuje dużą część książki) wskazuje co mogłoby być najistotniejszą częścią zmiany wprowadzanej przez Franciszka w Kościele - zmiany, która pociągnęłaby za sobą falę kolejnych zmian - chodzi o Komunię dla rozwodników. Cała historia pontyfikatu przeanalizowana jest pod tym kątem w sposób spójny i logiczny.
Autor snuje scenariusze na temat tego, co może się wydarzyć. Doskonale łączy diagnozy z opisem rzeczywistości i różnych jej sfer (na przykład analizuje serial "Młody Papież").
Przypuszczam, że zakochani w papieżu Franciszku mogą pozostać głusi na słowa z książki, ale z pewnością książka ma większą moc przekonania o tym, z kim mamy do czynienia na Stolicy Piotrowej od wspomnianej przeze mnie pozycji "Papież Dyktator".

Lubię takie książki - takie, w których autor z jednej strony nie ukrywa swoich poglądów, a z drugiej daleki jest od zacietrzewienia i próbuje ukazać sprawy obiektywnie (powołując się na przykład na inne źródła o odmiennej wymowie). Nie spodziewałbym się takiej książki po felietoniście New York Timesa. A jednak.

Autor pisze w innym duchu niż np. autor książki Papież...