Bardzo ciepła, przyjemna i czasem wzruszająca. Polecam

Bardzo ciepła, przyjemna i czasem wzruszająca. Polecam

Moim zdaniem ostatni tom był nieco słabszy od poprzednich części. Mniej wybuchałam śmiechem i ponadto odniosłam wrażenie, że niektóre wątki rozwiązały się zbyt łatwo i bez określonej przyczyny. Lub też chyba nawet nie rozwiązały się wcale. Ale co tu się dziwić, przy takiej liczbie postaci. Joanna Szarańska stworzyła naprawdę barwną gromadkę.
Jednak dalej bardzo dobrze się bawiłam. Bohaterowie zapewnili mi znakomitą rozrywkę swoimi perypetiami
Trochę szkoda, że to już koniec. Bardzo lekka i przyjemna seria.

Moim zdaniem ostatni tom był nieco słabszy od poprzednich części. Mniej wybuchałam śmiechem i ponadto odniosłam wrażenie, że niektóre wątki rozwiązały się zbyt łatwo i bez określonej przyczyny. Lub też chyba nawet nie rozwiązały się wcale. Ale co tu się dziwić, przy takiej liczbie postaci. Joanna Szarańska stworzyła naprawdę barwną gromadkę.
Jednak dalej bardzo dobrze się...

Zaczęłam serię"Cztery płatki śniegu" od jej ostatniego tomu 🫣 wiem, wiem, jak to możliwe? A no tak, że ta jedna była w sklepie z owadem, a pozostałych nie 🤷😂

Książka napisana w przyjemny sposób, czuć lekkie pióro autorki, jednak nie miałam przy niej efektu WOW. Jest to ciekawa historia opowiadająca o sąsiedztwie z ulicy Weissa. Historie małżeństw, rodzin, zagubionych babć, a w tle zbliżające się święta Bożego Narodzenia. Książka dostarczyła wielu emocji - radości, złości, zaskoczenia, śmiechu, wzruszenia... Jednak jak wspomniałam na początku czegoś mi zabrakło... Może byłoby inaczej, gdybym przeczytała wszystkie tomy 🤔

Czy polecam? Myślę, że tak 😊

Zaczęłam serię"Cztery płatki śniegu" od jej ostatniego tomu 🫣 wiem, wiem, jak to możliwe? A no tak, że ta jedna była w sklepie z owadem, a pozostałych nie 🤷😂

Książka napisana w przyjemny sposób, czuć lekkie pióro autorki, jednak nie miałam przy niej efektu WOW. Jest to ciekawa historia opowiadająca o sąsiedztwie z ulicy Weissa. Historie małżeństw, rodzin, zagubionych babć,...

Nabywając tę książkę, nie wiedziałam o tym, że jest to już trzecia część cyklu. Nieznajomość poprzednich części w niczym mi nie przeszkadzało, można było spokojnie oddać się lekturze.

Pani Michalska, to dozorczyni bloku przy ulicy Weissa, a dodatkowo to taka "dobra ciotka", która chciałaby wszystkim pomóc, ale za nie wytarcie butów przed wejściem do bloku najchętniej zdzieliłaby szmatą :). Dozorczyni zależy na tym, aby ludzie mieszkający razem, byli jak rodzina a tym bardziej teraz - kiedy nadchodzą święta. Jednak, każdy z sąsiadów musi uporządkować swoje sprawy, aby spokojnie można było świętować i cieszyć się magiczną atmosferą.
Czy to się uda?

Nie wiem jak dla Was, ale dla mnie ten świąteczny czas jest czasem magicznym. Może to przez te dekoracje, może przez śnieg a może przez to, że właśnie w tym momencie moja rodzina zwalnia, okłada inne sprawy na bok i mamy czas dla siebie.
I właśnie tę magię znajdziemy w tej wspaniałej historii.
Z przyjemnością powrócę do pozostały części, jak tylko znowu w grudniu zrobi się magicznie <3

Jak najbardziej polecam lekturę, przy choince, herbatce i kocyku ;)

Nabywając tę książkę, nie wiedziałam o tym, że jest to już trzecia część cyklu. Nieznajomość poprzednich części w niczym mi nie przeszkadzało, można było spokojnie oddać się lekturze.

Pani Michalska, to dozorczyni bloku przy ulicy Weissa, a dodatkowo to taka "dobra ciotka", która chciałaby wszystkim pomóc, ale za nie wytarcie butów przed wejściem do bloku najchętniej...

Książka dobra na długi, zimowy wieczór. Pełna zabawnych sytuacji i dobrego humoru. Ciekawie napisana opowieść wigilijna.

Książka dobra na długi, zimowy wieczór. Pełna zabawnych sytuacji i dobrego humoru. Ciekawie napisana opowieść wigilijna.

Z całej trzyczęściowej serii książek o bohaterach z ulicy Weissa 5 dla mnie ta część była najgorsza. Poza kilkoma momentami (chyba dwoma),które mnie wzruszyły autentycznie, jakoś dłużyła mi się ta książka i czułam, że sie gubię i zaczynam się zastanawiać skąd w fabule wzięła się taka czy inna postać.
Przyjemna lektura, ale czytałam bardziej zapadające w pamięć.

Z całej trzyczęściowej serii książek o bohaterach z ulicy Weissa 5 dla mnie ta część była najgorsza. Poza kilkoma momentami (chyba dwoma),które mnie wzruszyły autentycznie, jakoś dłużyła mi się ta książka i czułam, że sie gubię i zaczynam się zastanawiać skąd w fabule wzięła się taka czy inna postać.
Przyjemna lektura, ale czytałam bardziej zapadające w pamięć.

Trzecia część zwariowanych przygód rodzin mieszkających w bloku nr 5 na ulicy Weissa. Wciąż sympatycznie, zabawnie, uczuciowo i refleksyjnie. Autorka pokazuje nam, że nie ważne jest to czym zajmujemy głowę i ręce przez cały rok, czego się obawiamy, co próbujemy udowodnić. Na święta liczy się człowiek, rodzina, wybaczenie i bycie razem. To piękne przesłanie, które powinniśmy pielęgnować, nie tylko od święta.

Trzecia część zwariowanych przygód rodzin mieszkających w bloku nr 5 na ulicy Weissa. Wciąż sympatycznie, zabawnie, uczuciowo i refleksyjnie. Autorka pokazuje nam, że nie ważne jest to czym zajmujemy głowę i ręce przez cały rok, czego się obawiamy, co próbujemy udowodnić. Na święta liczy się człowiek, rodzina, wybaczenie i bycie razem. To piękne przesłanie, które powinniśmy...

Książka potrafi pięknie wprowadzić w nastrój świąteczny, aczkolwiek podobnie jak w poprzedniej części przeszkadzała mi zbyt duża ilość bohaterek i bohaterów pierwszoplanowych oraz wplecenie wątków parafialno-kościelnych (jestem ateistką, więc dla mnie to minus). Generalnie bardziej podobała mi się druga część tej świątecznej trylogii ("Anioł na śniegu").

Książka potrafi pięknie wprowadzić w nastrój świąteczny, aczkolwiek podobnie jak w poprzedniej części przeszkadzała mi zbyt duża ilość bohaterek i bohaterów pierwszoplanowych oraz wplecenie wątków parafialno-kościelnych (jestem ateistką, więc dla mnie to minus). Generalnie bardziej podobała mi się druga część tej świątecznej trylogii ("Anioł na śniegu").

Super historia. Z przyjemnością czytałam.

Super historia. Z przyjemnością czytałam.

Jak cudownie było wrócić kolejny raz do mieszkańców kamienicy przy ulicy Weissa. Uczestniczyć wraz z nimi w świątecznych przygotowaniach, przeżywać rozterki i radości. Książką, jak pozostałe dwie z tej serii, jest pełna ciepła, świątecznego klimatu, rodzinnej atmosfery. Czytając ją, czułam się niezwykle „przytulnie”, a chyba tego właśnie szukamy, gdy sięgamy po świąteczne tytuły. Książce tej nie brakuje pewnie drobnych wad, ale przyznam szczerze, że kompletnie ich nie zauważyłam. Skupiłam się przede wszystkim na emocjach, które wywołała we mnie opisana historia. Momentami śmiałam się do łez, za chwilę zaś po moich policzkach płynęły łzy wzruszenia i smutku. Może też dlatego, że doskonale rozumiałam co czuli niektórzy bohaterowie i w pewien sposób identyfikowałam się z nimi? Była to naprawdę przyjemna i otulająca lektura.

Jak cudownie było wrócić kolejny raz do mieszkańców kamienicy przy ulicy Weissa. Uczestniczyć wraz z nimi w świątecznych przygotowaniach, przeżywać rozterki i radości. Książką, jak pozostałe dwie z tej serii, jest pełna ciepła, świątecznego klimatu, rodzinnej atmosfery. Czytając ją, czułam się niezwykle „przytulnie”, a chyba tego właśnie szukamy, gdy sięgamy po świąteczne...