Tamara Łempicka. Sztuka i skandal

Świetnie napisana biografia ale z takim życiorysem bohatera to też nie może być trudne. Chociaż podobno trudno ją było napisać ze względu na szczupłą ilość materiału na temat Tamary Łempickiej. Ja coś tam o niej słyszałam, coś tam w internetach widziałam albo przeczytałam ale rzeczywiście nie pomyślałam że z tej kobiety był taki „kozak”, a może raczej baba z ikrą? A może tak naprawdę sytuacja i to co się działo na świecie po trosze stworzyło taką kobietę jaką stała się Łempicka. Przeżyła obie wojny uciekając wędrowała z kontynentu na kontynent, ewoluowała w raz ze zmieniającym się światem i najwyraźniej brała z niego garściami. I gdzieś w tym wszystkim pojawiła się sztuka, malarstwo które na początku XXw przyniosło jej sławę i pieniądze. Twórczość Łempickiej ma swoich amatorów, po długiej nieobecności i zapomnieniu została ponownie przypomniana światu a jej obrazy osiągają zawrotne ceny na aukcjach. Z tej książki wyłania się obraz niesamowitego życia, Autorka naprawdę się postarała bo jeżeli tych materiałów było na serio niewiele to wykonała niesamowitą krecią robotę. W sumie to się dziwie że nikt o niej nie zrobił w Hollywoodzie filmu… a może zrobił tylko nie widziałam albo nie słyszałam, bo jakby co to scenariusz prawie gotowy tylko dialogi trzeba dopisać.

Świetnie napisana biografia ale z takim życiorysem bohatera to też nie może być trudne. Chociaż podobno trudno ją było napisać ze względu na szczupłą ilość materiału na temat Tamary Łempickiej. Ja coś tam o niej słyszałam, coś tam w internetach widziałam albo przeczytałam ale rzeczywiście nie pomyślałam że z tej kobiety był taki „kozak”, a może raczej baba z ikrą? A może...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zazwyczaj nie przepadam za biografiami i odnosze sie do nich z dużą rezerwą, ale ta napisana została naprawdę ciekawie i ani przez moment nie straciłam zainteresowania. Mogę z czystym sumieniem polecić każdemu.

Zazwyczaj nie przepadam za biografiami i odnosze sie do nich z dużą rezerwą, ale ta napisana została naprawdę ciekawie i ani przez moment nie straciłam zainteresowania. Mogę z czystym sumieniem polecić każdemu.

Pokaż mimo to

Bardzo dobra, rzetelnie napisana biografia niezwykłej malarki jaką była Tamara Łempicka. Wzbudzała sporo kontrowersji zarówno w latach swojej młodości, jak i w schyłkowym okresie życia. W latach 20-tych i 30-tych XX w. słynęła z ekscentycznego zachowania, a w okresie późniejszym także wiele osób wprawiał w zdziwienie jej sposób ubierania się.
Coby nie powiedzieć, była nieprzeciętną osobą, o dużej inteligencji, dla której malarstwo było najważniejszą rzeczą.
Tak naprawdę najbardziej docenione zostało jej malarstwo pod koniec jej życia i po śmierci. W chwili obecnej niektóre obrazy osiągają olbrzymie ceny.
Książka ukazuje z wielką dokładnością nie tylko życie tej niezwykłej malarki, ale również sporo miejsca poswięca jej twórczości.
Jedyną wadą jest za mała ilość ilustracji z obrazami malarki.

Warto przeczytać ! Serdecznie polecam !

Bardzo dobra, rzetelnie napisana biografia niezwykłej malarki jaką była Tamara Łempicka. Wzbudzała sporo kontrowersji zarówno w latach swojej młodości, jak i w schyłkowym okresie życia. W latach 20-tych i 30-tych XX w. słynęła z ekscentycznego zachowania, a w okresie późniejszym także wiele osób wprawiał w zdziwienie jej sposób ubierania się.
Coby nie powiedzieć, była...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jak na podstawie tak ciekawego życia można napisać tak nieciekawą biografię? Autorka przedstawia nam gąszcz informacji o Łempickiej, mnóstwo informacji, z których jednak trudno wyłowić to, co istotne. Czytanie tej książki szybko zaczyna nużyć. Autorka rozpisuje się na mało ciekawe tematy, jak liczni znajomi, którzy przewijali się przez życie Lempickiej (których nazwiska przeważnie nic czytelnikowi nie mówią), czy przyjęcia, które wydawała i kogo na nie zaprosiła. W pierwszej części książki zamieszczone są długie wywody na temat prądów w sztuce w początkach XX wieku, tych wszystkich -izmów, niczym w podręczniku dla studentów historii sztuki. Zresztą przez całą książkę przewija się chęć wciśnięcia malarki do jakiejś szufladki, czemu jej twórczość wyraźnie się wymyka. W wielu miejscach biografia jest przegadana (ostatnie rozdziały w zasadzie nie zawierają żadnych istotnych informacji, autorka bije tylko pianę), z kolei o wielu rzeczach autorka pisze w mętny, niejasny sposób, niektórych w ogóle nie wyjaśnia.
Kolejny problem, jaki mam z tą biografią, to zbyt mała liczba reprodukcji obrazów Lempickiej. Mogłam sobie o nich tylko poczytać. To samo jest ze zdjęciami malarki: jest ich mało i są kiepskiej jakości, ciekawe, bo w internecie można znaleźć znacznie lepsze, niż zamieszczono w tej książce. Zamiast tracić czas na czytanie 600 stron biografii, mogłam przeczytać artykuł w necie, napisany znacznie ciekawiej, i na to samo by wyszło.

Jak na podstawie tak ciekawego życia można napisać tak nieciekawą biografię? Autorka przedstawia nam gąszcz informacji o Łempickiej, mnóstwo informacji, z których jednak trudno wyłowić to, co istotne. Czytanie tej książki szybko zaczyna nużyć. Autorka rozpisuje się na mało ciekawe tematy, jak liczni znajomi, którzy przewijali się przez życie Lempickiej (których nazwiska...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Fascynujący życiorys artystki, która zdobywała świat przez układy, a miała przecież talent. Zapis książkowy taki sobie, bo autorka skraca wątki i myślenie. Zbyt mało reprodukcji. Czasem zbyt wiele teorii o obrazach, których nie ma wewnątrz,

Fascynujący życiorys artystki, która zdobywała świat przez układy, a miała przecież talent. Zapis książkowy taki sobie, bo autorka skraca wątki i myślenie. Zbyt mało reprodukcji. Czasem zbyt wiele teorii o obrazach, których nie ma wewnątrz,

Pokaż mimo to

"... każdy z nas jest dzieckiem warunków historycznych i społecznych, w jakich żyje" Tamara de Łempicka

"... każdy z nas jest dzieckiem warunków historycznych i społecznych, w jakich żyje" Tamara de Łempicka

Pokaż mimo to

Bardzo dobra biografia jednej z najbardziej tajemniczych malarek XX wieku. Widać ogromną i drobiazgową pracę biografki włożoną w opisanie, zwłaszcza owianego tajemnicą życia prywatnego, malarki. Publikacja bardzo dobrze wyważa treści dotyczące prywatności oraz malarstwa Łempickiej i jego wpływu na zarówo ówczesne jak i dzisiejsze malarstwo. W związku z tym, moim zdaniem, spodoba się odbiorcy, który rozpoczyna swoją przygodę z twórczością bohaterki i chce poznać okoliczności powstania jak i wpływ jej najważniejszych dzieł na historię sztuki, jak i temu, kogo interesuje tylko i wyłącznie jej barwne życie osobiste. Do książki mam dwa zarzuty: 1 brak ilustracji do wielu omawianych dzieł. 2 przypisy, które w tym wypadku bardzo dużo wnoszą deo treści i opisują niektóre niezawarte lub tylko wspomniane ogólnikowo fakty, zostały umieszczone na końcu dość grubej pracy, przez co trochę uciążliwe jest przerzucanie dużej ilości stron i odnajdywanie właściwej adnotacji wśród średnio ponad stu odnośników do jednego rozdziału. Dużo łatwiej byłoby, gdyby przypisy znajdowały się na dolnym bądź bocznym marginesie strony, na której są zaznaczone.
Polecam znawcom malarstwa i miłośnikom wszechstronnych biografii.

Bardzo dobra biografia jednej z najbardziej tajemniczych malarek XX wieku. Widać ogromną i drobiazgową pracę biografki włożoną w opisanie, zwłaszcza owianego tajemnicą życia prywatnego, malarki. Publikacja bardzo dobrze wyważa treści dotyczące prywatności oraz malarstwa Łempickiej i jego wpływu na zarówo ówczesne jak i dzisiejsze malarstwo. W związku z tym, moim zdaniem,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Tamara de Łempicka Kuffner, trudno jej obrazy pomylić z innymi twórcami. Stworzyła jedyny i niepowtarzalny styl, który wymyka się wszelkiemu katalogowaniu. Powróciła z długoletniego zapomnienia i teraz umieszczono ją w szufladce Art. Deco. Od lat podziwiałam jej obrazy za grę światło- cienia ,sposób przedstawiania modeli na swych płótnach i kolor. W Polsce Ludowej nieobecna, bo nienawidziła komunizm. Odżegnywała się nawet od kierunków malarskich, których twórcy sprzyjali komunizmowi. Teraz odkryta przez świat, zaczyna być obecna i w Polsce. Na pewno pomocą w tym będzie mistrzowsko napisana przez Laure Claridge jej biografia. Podziwiam ogrom pracy włożony przez autorkę. Tamara Łempicka nie prowadziła zapisków, dziennika czy obfitej korespondencji. Autorka mogła się opierać wyłącznie na rozmowach z ludźmi, którzy ją pamiętali i publikacjach na jej temat. A Tamara Łempicka nie była łatwą osobą do sporządzania biografii, gdyż sama malowała ją jak własny obraz, zmieniając ją wedle własnych upodobań. Zaczynając choćby od miejsca swojego urodzenia. Podawała Warszawa, żeby nikt przez miejsce jej urodzenia nie pomyślał, że była Rosjanką (a zdarzało się to) i daty urodzenia. Tak było aż do śmierci, ciągle coś zmieniał w swoim życiorysie. Biografia jest pisana dla czytelnika amerykańskiego, dlatego też przedstawia atmosferę europejską tamtych lat. Przedstawia w skrócie historię Polski pod zaborami i znaczenie kobiety w naszej historii. Pragnie pokazać źródła jej przywiązania do Polski, mimo, że nigdy na stałe w niej nie mieszkała. Urodziła się w Moskwie, jak wielu bogatych Polaków, którzy tam zamieszkali, a młodość spędziła w Sankt Petersburgu. W barwny sposób przedstawia życie arystokracji w przededniu rewolucji. Tamara spotyka w tym świecie bogatego i przystojnego Polaka, a więc on musi zostać jej mężem. Jak duża część arystokracji zostaje zaskoczona rewolucją i żeby uciec wraz z mężem musi zapłacić wysoką cenę. Ucieka do Paryża, gdzie budzi się w niej artystka malarka. Do końca życia będzie nienawidzić komunizmu i bać się biedy. Pragnie żyć w luksusie i tworzyć aby ten luksus sobie i swoim bliskim zapewnić. Pragnie żyć i bawić się wśród możnych tego świata. To są lata największej jej aktywności. Autorka opisuje Paryż i atmosferę tamtych lat w całej Europie. Wybuch II Wojny Światowej zmusza ją znów do ucieczki, tym razem do Stanów, gdzie pozostaje aż do śmierci. Jednak po wojnie nadal podróżuje do Europy. Przez to wymykanie się i nie pozwalanie przypisać siebie do żadnych kierunków zostaje zapomniana i wymazana z historii sztuki. Ot jakaś tam Polka, hrabina , owiana mitem skandali, której prace się kiedyś dobrze sprzedawały. Ona natomiast zawsze była dumna z tego, że jest Polką i to podkreślała.
Dzięki Claridge poznajemy życie nieprzeciętnej kobiety, przebieg jej kariery artystycznej, ale też życie towarzyskie, prywatne i rodzinne. Nie była łatwą kobietą we współżyciu, wiedziała czego chce i do tego dążyła. Jej relacje z najbliższą rodziną były trudne, obfitujące w konflikty. Kochała siostrę, która była wziętym architektem., kochała też córkę, ale na swój sposób. Prze całe lata utrzymywała rodzinę, w czasach niezbyt przychylnym pracującym kobietom. Autorka patrząc na jej okresy nadaktywności twórczej i towarzyskiej podzielone okresami głębokiej depresji podejrzewa u nie chorobę dwubiegunową. Jednak w okresie wzmożonej aktywności czerpała z życia całymi garściami, nie oglądając się na skandale i opinie innych. Ekscentryczna, teatralna, inteligentna, utalentowana, nienasycona w każdym aspekcie tworzyła własną legendę, co nie zawsze było dobra dla jej sztuki. Jednak autorka zachowuje równowagę między opisem jej życia i jej sztuką. Poznajemy przebieg jej kariery artystycznej, wnikliwy, profesjonalny opis jej twórczości i poszczególnych obrazów. Książka zawiera w sobie dużo zdjęć z życia artystki, jednak szkoda, że jest tam tak mało zdjęć jej obrazów. Przy szczegółowych opisach, bardzo zresztą plastycznych poszczególnych obrazów najlepiej się posiłkować Internetem. Ale dzięki autorce zwrócimy uwagę na detale tych obrazów. Cały czas wspomagałam się Internetem, aby zobaczyć prace samej Tamary, ale też innych malarzy u których się uczyła i z którymi w jakiś sposób była związana. Dla mnie pomocą była wikiart.org.
Zachęcam wszystkich, nie tylko miłośników malarstwa to poznania tej tajemniczej, oryginalnej, imponującej kobiety. Podziwiać też należy opis czasów i miejsc w jakich żyła. Można poznać środowiska artystyczne, a także arystokracji na obu kontynentach XX wieku, atmosferę Paryża lat 20- 30. Przyznaję się, że miejscami byłam porażona ilością nazwisk i danych, ale autorka przytacza mnóstwo anegdot i ciekawostek. Jedna z najlepszych biografii jakie czytałam.
Gorąco polecam.

Tamara de Łempicka Kuffner, trudno jej obrazy pomylić z innymi twórcami. Stworzyła jedyny i niepowtarzalny styl, który wymyka się wszelkiemu katalogowaniu. Powróciła z długoletniego zapomnienia i teraz umieszczono ją w szufladce Art. Deco. Od lat podziwiałam jej obrazy za grę światło- cienia ,sposób przedstawiania modeli na swych płótnach i kolor. W Polsce Ludowej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Genialna historia i fantastyczna interpretacja autorki biografii. Książka bardzo "wciąga" i dla mnie wakacje 2019 zawsze będę związane z historią Tamary.

Genialna historia i fantastyczna interpretacja autorki biografii. Książka bardzo "wciąga" i dla mnie wakacje 2019 zawsze będę związane z historią Tamary.

Pokaż mimo to

Bardzo bobrze napisana biografia. Ciekawe studium nad ciekawą postacią jaka z pewnością była Łempicka. Tajemnicza do samego końca. Wiele się z tej książki dowiedziałam ale też wiele nie zostało wyjaśnione i pewnie tak juz zostanie. Jej obrazy powalają na kolana. Szkoda tylko że jej twórczość zaczynamy doceniać dopiero teraz. Tamara jest ponadczasowa.

Bardzo bobrze napisana biografia. Ciekawe studium nad ciekawą postacią jaka z pewnością była Łempicka. Tajemnicza do samego końca. Wiele się z tej książki dowiedziałam ale też wiele nie zostało wyjaśnione i pewnie tak juz zostanie. Jej obrazy powalają na kolana. Szkoda tylko że jej twórczość zaczynamy doceniać dopiero teraz. Tamara jest ponadczasowa.

Pokaż mimo to