Czuję, że komiks ten powinien był być co najmniej ze trzy razy dłuższy, żeby w porządny sposób opowiedzieć zawartą w nim historię. Pacing jest po prostu fatalny -- szczególnie w drugiej części książki dzieje się o wiele za dużo, jesteśmy zalewani kolejnymi nazwiskami, definicjami, ekspozycją... Przez to, mimo że gdy podsumowują sobie ją w głowie, historia ta powinna ciekawić (a na pewno fascynujący jest świat przedstawiony),to nie wywołała u mnie żadnych emocji, może poza irytacją i zmęczeniem. Muszę z bólem przyznać, że rysunki również nie przypadły mi szczególnie do gustu, choć fani np. Enkiego Bilala raczej by się tu ze mną nie zgodzili.

Czuję, że komiks ten powinien był być co najmniej ze trzy razy dłuższy, żeby w porządny sposób opowiedzieć zawartą w nim historię. Pacing jest po prostu fatalny -- szczególnie w drugiej części książki dzieje się o wiele za dużo, jesteśmy zalewani kolejnymi nazwiskami, definicjami, ekspozycją... Przez to, mimo że gdy podsumowują sobie ją w głowie, historia ta powinna...

https://salomonik.eu/blog/przeczytane/3074-ja-nina-szubur

https://salomonik.eu/blog/przeczytane/3074-ja-nina-szubur

Być może błędem było czytanie tego komiksu świeżo po lekturze "Anny In w grobowcach świata". Jestem rozczarowany. Metaforyczna lekkość świata wykreowanego przez Tokarczuk zupełnie zniknęła.

Czuję się przytłoczony informacjami. Narracja idzie jak po grudzie. Bohaterowie podejmują różne działania, ale w zasadzie nie wiem dlaczego. Dialogi brzmią sztucznie. Wiele wydarzeń zupełnie nie pcha opowieści do przodu – są pustymi popisami wyobraźni. Ojcowie, Ninma, siostra w podziemiach – te postaci straciły alegoryczną moc, stały się uczestnikami nudnej politycznej intrygi... nie trafia to do mnie. Doceniam ogólny pomysł, ale autor nie umiał go dobrze wykorzystać.

I niestety nie ratują tego komiksu fenomenalne ilustracje (kolory, kreska... naprawdę super) i rozmach świata. Chmielewski podszedł do tematu bardzo ambitnie i włożył w to mnóstwo pracy, ale moim zdaniem poległ na fundamentach – czyli scenariuszu.

Tam, gdzie u Tokarczuk był mit i archetypy ludzkiego losu, u Chmielewskiego jest zagmatwane, przegadane i niezbyt oryginalne SF. Sądzę, że temat lepiej sprawdziłby się w takiej konwencji jak "Goliat" Gaulda.

Być może błędem było czytanie tego komiksu świeżo po lekturze "Anny In w grobowcach świata". Jestem rozczarowany. Metaforyczna lekkość świata wykreowanego przez Tokarczuk zupełnie zniknęła.

Czuję się przytłoczony informacjami. Narracja idzie jak po grudzie. Bohaterowie podejmują różne działania, ale w zasadzie nie wiem dlaczego. Dialogi brzmią sztucznie. Wiele wydarzeń...

Zaintrygowała mnie zarówno forma, jak i przeniesienie książki Olgi Tokarczuk na karty komiksu. Ciekawe, nowoczesne było wprowadzenie każdej strony czytania, tło rysunków, jak i pomysł przedstawienia postaci. Dla mnie za dużo golizny- momentami wyrzucanej na siłę.

Zaintrygowała mnie zarówno forma, jak i przeniesienie książki Olgi Tokarczuk na karty komiksu. Ciekawe, nowoczesne było wprowadzenie każdej strony czytania, tło rysunków, jak i pomysł przedstawienia postaci. Dla mnie za dużo golizny- momentami wyrzucanej na siłę.

Zostałem przytłoczony i chyba niewiele zrozumiałem.

Zostałem przytłoczony i chyba niewiele zrozumiałem.

Świetne rozważania o utopi, ciekawa fabuła i zabawa samą formą komiksową - zmiany kierunków czytania, przeplatanie narratora z dialogami i wcale nie czuć, żeby to były zabiegi na siłę (to nie sztuka dla sztuki). Ogólnie byłem sceptyczny, ale ostatecznie całokształt wywarł na mnie naprawdę dobre wrażenie.

Świetne rozważania o utopi, ciekawa fabuła i zabawa samą formą komiksową - zmiany kierunków czytania, przeplatanie narratora z dialogami i wcale nie czuć, żeby to były zabiegi na siłę (to nie sztuka dla sztuki). Ogólnie byłem sceptyczny, ale ostatecznie całokształt wywarł na mnie naprawdę dobre wrażenie.

Monumentalna epopeja sci-fi upchnięta na 150 kartach komiksu. Wizja świata przedstawionego intryguje, a podejmowane tematy społeczne autentycznie skłaniają do refleksji. Szkoda tylko, że z czasem te kwestie socjologiczne zaczynają wręcz dominować nad warstwą emocjonalną, sprowadzając bohaterów z roli ludzi z krwi i kości do postaci nośników idei. Mimo to, warto.

instagram.com/polishpopkulture

Monumentalna epopeja sci-fi upchnięta na 150 kartach komiksu. Wizja świata przedstawionego intryguje, a podejmowane tematy społeczne autentycznie skłaniają do refleksji. Szkoda tylko, że z czasem te kwestie socjologiczne zaczynają wręcz dominować nad warstwą emocjonalną, sprowadzając bohaterów z roli ludzi z krwi i kości do postaci nośników idei. Mimo to,...

Odnoszę wrażenie, że komiks przerósł literacki pierwowzór. W każdym razie poszedł całkiem inną drogą. Bardzo oryginalną.

Odnoszę wrażenie, że komiks przerósł literacki pierwowzór. W każdym razie poszedł całkiem inną drogą. Bardzo oryginalną.

Dno. Jak kolega żony już zwija żagle z wydawnictwem to raczej ten pan już nic nie wyda na szczęście.

Dno. Jak kolega żony już zwija żagle z wydawnictwem to raczej ten pan już nic nie wyda na szczęście.

Wow, rewelacyjny komiks, jeden z najlepszych, jeśli nie najlepszy polski komiks jaki czytałem. Świetna fabuła, ciekawi bohaterowie, nieziemska wizja przyszłości i wizualna uczta. To trzeba przeczytać!

Wow, rewelacyjny komiks, jeden z najlepszych, jeśli nie najlepszy polski komiks jaki czytałem. Świetna fabuła, ciekawi bohaterowie, nieziemska wizja przyszłości i wizualna uczta. To trzeba przeczytać!