Sympatyczny romans dwojga różnych charakterologicznie bohaterów. On zwany Niezrównanym Arbiter Elegancji i innych ważnych w wyższych sferach dziedzin życia czyli jak należałoby mniemać napuszony i pusty osobnik. Ona uboga arystokratka, zgorzkniała wskutek konieczności zarabiania by przeżyć. Styka ich ze sobą przemyślny przypadek, który jak to w harlequinach bywa doprowadza do rewizji poglądów czytelników na charaktery bohaterów i oczywiście szczęśliwego końca. Dodatkowym smaczkiem jest nieco niedzisiejszy napuszony styl narracji typowy dla autorki.

Sympatyczny romans dwojga różnych charakterologicznie bohaterów. On zwany Niezrównanym Arbiter Elegancji i innych ważnych w wyższych sferach dziedzin życia czyli jak należałoby mniemać napuszony i pusty osobnik. Ona uboga arystokratka, zgorzkniała wskutek konieczności zarabiania by przeżyć. Styka ich ze sobą przemyślny przypadek, który jak to w harlequinach bywa doprowadza...

Sir Waldo Hawkridge otrzymał niepodziewany spadek: rozległą, zaniedbaną przez skąpego wuja Josepha Calvera posiadłość na wsi, Broom Hall. A niespodziewaną dlatego, że jako jedyny członek rodu nie zatruwał życia staremu wujowi swą obecnością, ponieważ nie zależało mu na jego majątku. Jednak gdy już otrzymał ową posiadłość, postanowił urządzić w niej sierociniec i osobiście dopilnować wszystkich działań mających na celu przywrócenie jej świetności. Towarzyszył mu jego kuzyn lord Lindeth Calver. Wieś, w której usytuowany był majątek, nie była wielka, a wieści o dwóch przystojnych bogatych kawalerach rozniosła się wśród jej mieszkańców lotem błyskawicy. Tiffany, najpiękniejsza, ale i też najbardziej zepsuta z młodych dam, która łamała serca wszystkim kawalerom, postanowiła owinąć sobie wokół palca obu paniczów, jednak o ileż lord Lindeth od razu zauroczył się młodą flirciarą, o tyle na Niezrównanym zrobiła wręcz odwrotne wrażenie. Jego uwagę przykuła uboga, błyskotliwa i urocza panna Ancilla Trent, opiekunka Tiffany.
Chociaż styl Pani Heyer absolutnie mi nie odpowiada, to historie pisze ciekawe, a postaci rysuje wyraziście. Wkurza mnie niesamowicie przeplatanie dialogów "relacjami reporterskimi" typu "Na te słowa wszyscy się roześmiali, a pastor stweirdził, iż ma nadzieję, że jego dzieci zawsze będą porządne, jednak nie powinny uchodzić za fajtłapy. Pani Chartley załamała ręce w geście przesadnej rozpaczy, zgodziła się jednak zobaczyć taniec."

Sir Waldo Hawkridge otrzymał niepodziewany spadek: rozległą, zaniedbaną przez skąpego wuja Josepha Calvera posiadłość na wsi, Broom Hall. A niespodziewaną dlatego, że jako jedyny członek rodu nie zatruwał życia staremu wujowi swą obecnością, ponieważ nie zależało mu na jego majątku. Jednak gdy już otrzymał ową posiadłość, postanowił urządzić w niej sierociniec i osobiście...