"Zemsta bogini Isztar" - to tytuł symboliczny. Mówi o zwycięstwie, w perspektywie czasu, kultury nad barbarzyństwem, wolności nad przemocą, życia nad śmiercią. O zwycięstwie glinianych tabliczek złożonych w przybytku bogini, na których spisano dzieje Babilonii oraz poematy, nad zniszczeniem, upadkiem, wojną.

Akcja książki rozgrywa się na kanwie autentycznych wydarzeń w czasie, gdy monarchia perska w wyniku podbojów rozciągnęła się szeroko, obejmując liczne kraje. W roku 525 przed naszą erą król Persów Kambizes podbił Egipt, który nigdy nie poddał się obcemu jarzmu. Wybuchały bunty. Największy, stłumiony krwawo, stał się początkiem opisywanych w powieści wydarzeń.

Są w niej postacie historyczne: Aleksander, nazwany później Wielkim, filozof Arystoteles, Filip, król Macedonii, oraz jego żona. W tle występuje ostatni pokonany faraon Egiptu, Nektanebo, oraz królowie perscy: Cyrus zwany wielkim, twórca potęgi państwa i zdobywca, który rozpoczął perskie podboje, Dariusz Pierwszy oraz samozwaniec Bardija, czyli w rzeczywistości mag Gaumata.

Wiele innych postaci i wydarzeń mogło istnieć zgodnie z zasadą prawdopodobieństwa, która obowiązuje w powieści historycznej.