Marysia i przyjaciółki

Bardzo zabawna książka, pełna literackiej fikcji, napisana lekkim, przyjemnym językiem. W wielu miejscach akcja naprawdę wywoływała szczery uśmiech na twarzy. Literatura o charakterze wybitnie rozrywkowym. Można czytać bez alkoholu i palenia, a nawet bez ciasteczek ;)

Bardzo zabawna książka, pełna literackiej fikcji, napisana lekkim, przyjemnym językiem. W wielu miejscach akcja naprawdę wywoływała szczery uśmiech na twarzy. Literatura o charakterze wybitnie rozrywkowym. Można czytać bez alkoholu i palenia, a nawet bez ciasteczek ;)

Ubawiłem się setnie czytając "Marysię i przyjaciółki". Książka do połknięcia na na jeden góra dwa wieczory albo na plażę. Kupa śmiechu. Gratuluję Pani Marii. POLECAM

Ubawiłem się setnie czytając "Marysię i przyjaciółki". Książka do połknięcia na na jeden góra dwa wieczory albo na plażę. Kupa śmiechu. Gratuluję Pani Marii. POLECAM

Miała być powieść o tym, że na szaleństwo nigdy nie jest za późno, a wyszedł poradnik uprawy marihuany dla początkujących. Książka tak głupia, że aż śmieszna.

Gdybym zamierzała zakładać w domu uprawę (z uporem maniaka określanej przez autorkę mianem „hodowli”) marihuany to książka okazałaby się z pewnością bardzo przydatna. Ponieważ jednak nie zamierzam ocenię ją jako dość nużącą. W pewnej chwili akcja zatrzymuje się, roślinki rosną i po prostu nic się nie dzieje. Wprowadzony pod koniec wątek kryminalny znacznie ożywił fabułę i to dzięki niemu książka stała się prawdziwie zabawna.

Reasumując – ciekawy pomysł na fabułę, śmieszne, choć jakby zbyt pośpieszne zakończenie, a w środku nieco nudnawo. Dawno nie czytałam tak monotematycznej powieści. Niezbyt wysokich lotów, ale generalnie nawet mi się podobała – lekka, zabawna, zwariowana i relaksująca. Coś jak "główna bohaterka" :).

Miała być powieść o tym, że na szaleństwo nigdy nie jest za późno, a wyszedł poradnik uprawy marihuany dla początkujących. Książka tak głupia, że aż śmieszna. ...

Szczerze się zdziwiłam tą książką. Sięgnęłam z ciekawości i rozczarowałam się. Nie dość, że eksponuje się nudne szczegóły dotyczące hodowli roślin, które wydają się jakoby przechwalaniem się autora, co też nie wie w tym temacie, to jeszcze konstrukcja fabuły... Kunszt pisarski albo zginął/zgasł w długofalowych oparach dymu o słodkawym zapachu, albo też zagubił się w niezakończonej fazie młodzieńczego buntu autora. Więcej wolności umysłu od THC i byłoby lepiej!

Szczerze się zdziwiłam tą książką. Sięgnęłam z ciekawości i rozczarowałam się. Nie dość, że eksponuje się nudne szczegóły dotyczące hodowli roślin, które wydają się jakoby przechwalaniem się autora, co też nie wie w tym temacie, to jeszcze konstrukcja fabuły... Kunszt pisarski albo zginął/zgasł w długofalowych oparach dymu o słodkawym zapachu, albo też zagubił się w...

Zaciekawiona okładką, która skojarzyła mi się z książką Dagmary Półtorak i po zapoznaniu się z fabułą, postanowiłam "Marysię i Przyjaciółki" przeczytać.

Wrażenia? Cóż, trochę za dużo dłużyzn, a opisy hodowli marihuany w którymś momencie zaczynały nudzić i powodowały chęć pominięcia ich. Naprawdę śmiesznie, zaczęło się robić dopiero w drugiej połowie książki, jednak nadal nie był to szczyt marzeń. Daję jednak plusa za zakończenie, bo akurat to wywołało u mnie szczery śmiech.

Muszę jednak przyznać, że w całej historii "Marysi i Przyjaciółek", godne uwagi jest przesłanie, że życie nie kończy się po trzydziestce. Autorka trafnie zauważa, że zabawa kojarzy się z ludźmi młodymi, a tym dojrzałym pozostawiona jest tylko powaga. Historia którą otrzymujemy jest zaprzeczeniem stereotypów, i udowadnia, że osoby "wiekowe" nie raz lepiej potrafią korzystać z życia, niż młodzież.

Czy polecam "Marysie i Przyjaciółki"? Jako lekką książkę na deszczowy wieczór i poprawę humoru - jak najbardziej.

Zaciekawiona okładką, która skojarzyła mi się z książką Dagmary Półtorak i po zapoznaniu się z fabułą, postanowiłam "Marysię i Przyjaciółki" przeczytać.

Wrażenia? Cóż, trochę za dużo dłużyzn, a opisy hodowli marihuany w którymś momencie zaczynały nudzić i powodowały chęć pominięcia ich. Naprawdę śmiesznie, zaczęło się robić dopiero w drugiej połowie książki, jednak nadal...

Historia trzech dojrzałych "wiekowo" przyjaciółek Marii, Jolki i Anki. Pewnego dnia ni stąd ni z owąd postanawiają zrobić coś szalonego "zapalić maryśkę" tak im się spodobało ze postanawiają ją sobie wyhodować w wannie . Książka jest formą bardziej opowiadania ale uśmiałam się momentami prawie do łez , (podziwiam temat) ;) w podsumowaniu historie można opisac mianem, że te babeczki miały więcej szczęścia niż rozumu ,ale polecam, bardzo zabawna opowieśc ;))))

Historia trzech dojrzałych "wiekowo" przyjaciółek Marii, Jolki i Anki. Pewnego dnia ni stąd ni z owąd postanawiają zrobić coś szalonego "zapalić maryśkę" tak im się spodobało ze postanawiają ją sobie wyhodować w wannie . Książka jest formą bardziej opowiadania ale uśmiałam się momentami prawie do łez , (podziwiam temat) ;) w podsumowaniu historie można opisac mianem, że te...

Dawno sie tak nie uśmiałam. Naprawdę!! Polecam na poprawę humoru każdemu. To prawda, jak kobitki się na coś uprą to nie ma na nie żadnej siły.

Dawno sie tak nie uśmiałam. Naprawdę!! Polecam na poprawę humoru każdemu. To prawda, jak kobitki się na coś uprą to nie ma na nie żadnej siły.