Kieszeń pełna żyta

Przeciętna, dobra książka Christie.

Przeczytałem wszystkie książki A.C. praktycznie ;) .

To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019.

Przeciętna, dobra książka Christie.

Przeczytałem wszystkie książki A.C. praktycznie ;) .

To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019.

Pokaż mimo to

Moje ulubione zagadki Agathy Christie to te, które rozwiązywane są z udziałem Panny Marple. „Kieszeń pełna żyta” to właśnie książka z serii z uroczą starszą panną Marple. Po raz pierwszy nieco się rozczarowałam. O ile sama fabuła, język, klimat i okoliczności zbrodni są w stylu autorki, to udział obdarzonej instynktem detektywistycznym Panny Marple jest dużo mniejszy.

Niemniej książka jako klasyka kryminału broni się i sprawia wiele przyjemności w śledzeniu kolejnych kroków komisarza policji w rozwiązywaniu niecodziennych morderstw w rodzinie zamożnego przedsiębiorcy Rexa Fortescue.

Moje ulubione zagadki Agathy Christie to te, które rozwiązywane są z udziałem Panny Marple. „Kieszeń pełna żyta” to właśnie książka z serii z uroczą starszą panną Marple. Po raz pierwszy nieco się rozczarowałam. O ile sama fabuła, język, klimat i okoliczności zbrodni są w stylu autorki, to udział obdarzonej instynktem detektywistycznym Panny Marple jest dużo mniejszy.
...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

To zdecydowanie nie będzie moja ulubiona książka tej autorki. Niestety w tej historii czegoś mi zabrakło. Mam wrażenie, że było w niej za mało samej panny Marple. Główna bohaterka pojawia się zbyt rzadko a jej spostrzeżenia nie są aż tak widoczne. Poza tym za dużo w tej pozycji niepotrzebnych wątków wybijających czytelnika z rytmu. Odniosłam także wrażenie, że sam motyw powrotu syna i dziedziczenia ogromnej fortuny jest nieco oklepany. Chyba czas na inne książki Agathy Christie!

To zdecydowanie nie będzie moja ulubiona książka tej autorki. Niestety w tej historii czegoś mi zabrakło. Mam wrażenie, że było w niej za mało samej panny Marple. Główna bohaterka pojawia się zbyt rzadko a jej spostrzeżenia nie są aż tak widoczne. Poza tym za dużo w tej pozycji niepotrzebnych wątków wybijających czytelnika z rytmu. Odniosłam także wrażenie, że sam motyw...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie jest to najlepsza książka Christie. Postaci nie są dostatecznie wyraziste, a fabuła dość prosta. Chociaż rozwiązanie nie jest oczywiste, to winnego można w prostu sposób wskazać. Brak zwrotów akcji sprawia, że książkę czyta się dość monotonnie.
Gdybym mogła dać 4,5 to taka byłaby moja ocena :)

Nie jest to najlepsza książka Christie. Postaci nie są dostatecznie wyraziste, a fabuła dość prosta. Chociaż rozwiązanie nie jest oczywiste, to winnego można w prostu sposób wskazać. Brak zwrotów akcji sprawia, że książkę czyta się dość monotonnie.
Gdybym mogła dać 4,5 to taka byłaby moja ocena :)

Pokaż mimo to

Jedna z moich najmniej lubianych książek Agathy Christie. Historia dłużyła mi się niemiłosiernie, a zabójca znany był praktycznie od początku. Język, postacie i klimat jak najbardziej na plus, jednak brakowało mi w tym wszystkim dobrej zagadki. Wydawało mi się, że część fabuły była po prostu niepotrzebna i nie wnosiła za dużo do rozwiązania. Może będę originalna w tej kwestii, ale z bohaterów bardzo przypadł mi do gustu Parcival :).

Jedna z moich najmniej lubianych książek Agathy Christie. Historia dłużyła mi się niemiłosiernie, a zabójca znany był praktycznie od początku. Język, postacie i klimat jak najbardziej na plus, jednak brakowało mi w tym wszystkim dobrej zagadki. Wydawało mi się, że część fabuły była po prostu niepotrzebna i nie wnosiła za dużo do rozwiązania. Może będę originalna w tej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kryminał oparty na wielokrotnie wykorzystanym przez autorkę motywie wielkiej fortuny i powrocie syna marnotrawnego. Szczerze mówiąc Agatha Christie tym razem niczym mnie nie zaskoczyła. Fabuła od początku do końca zmierza do wiadomego celu. Całość bardzo przeciętna. Sytuację ratuje tylko obecność Panny Marple.

Kryminał oparty na wielokrotnie wykorzystanym przez autorkę motywie wielkiej fortuny i powrocie syna marnotrawnego. Szczerze mówiąc Agatha Christie tym razem niczym mnie nie zaskoczyła. Fabuła od początku do końca zmierza do wiadomego celu. Całość bardzo przeciętna. Sytuację ratuje tylko obecność Panny Marple.

Pokaż mimo to

Kryminały Agathy Christie lubię odkąd przeczytałam pierwszy z nich. Nie przypominam sobie, bym kiedyś się nimi rozczarowała.
"Kieszeń pełna żyta" to może nie będzie mój ulubiony, ale mimo wszystko czytałam z przyjemnością. Ciekawa i trudna do rozwikłania zagadka kryminalna z dziecięcym wierszykiem w tle, do tego niezastąpiona panna Marple i przepis na wciągającą fabułę gotowy.
idealna książka na jesienny wieczór, lub podróż pociągiem.

Kryminały Agathy Christie lubię odkąd przeczytałam pierwszy z nich. Nie przypominam sobie, bym kiedyś się nimi rozczarowała.
"Kieszeń pełna żyta" to może nie będzie mój ulubiony, ale mimo wszystko czytałam z przyjemnością. Ciekawa i trudna do rozwikłania zagadka kryminalna z dziecięcym wierszykiem w tle, do tego niezastąpiona panna Marple i przepis na wciągającą fabułę...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Agatha Christie to klasyk, który nigdy się nie znudzi.
Przedprzeczytaniem książki widziałam ekranizację tej książki. Znałam więc jej zakończenie, ale mimo to książka mnie wciągnęła. Styl Christie jest mistrzowski bo nie można się od książki oderwać, jeśli się zrobi przerwę w czytaniu czuję się przymus jak najszybszego powrotu do niedokończonej książki.

Agatha Christie to klasyk, który nigdy się nie znudzi.
Przedprzeczytaniem książki widziałam ekranizację tej książki. Znałam więc jej zakończenie, ale mimo to książka mnie wciągnęła. Styl Christie jest mistrzowski bo nie można się od książki oderwać, jeśli się zrobi przerwę w czytaniu czuję się przymus jak najszybszego powrotu do niedokończonej książki.

Pokaż mimo to

Piosenka za szóstkę, kieszeń żyta i
Zapiekanych w cieście kosów mendle trzy.
Przekrojono ciasto, ptaszków zabrzmiał chór.
Co za pyszne danie na królewski dwór!
Król był w skarbcu, liczył tam pieniądze swe,
Królowa w komnacie bułkę z miodem je.
Służebna w ogrodzie wietrzy ubrań stos,
Wtem przyleciał ptaszek, oddziobał jej nos.

Z taką oto zagadką przychodzi zmierzyć się inspektorowi Neele’emu.
Trudno jednak znaleźć mordercę, jeśli każdy z domowników (i nie tylko) miał powód, aby zamordować gospodarza, Rexa Fortescue.
Dopiero przybycie niezawodnej panny Marple do posiadłości, w której doszło już do trzech morderstw, powoduje, że śledztwo rusza na przód.

Niejednokrotnie wspominałam, że jestem fanką powieści Agathy Christie i nie wyobrażam sobie, żeby to mogło się zmienić. Uwielbiam w nich dosłownie wszystko.
"Kieszeń pełna żyta" nie odbiega od książek, które miałam do tej pory przyjemność przeczytać.Jak zawsze lektura wciągająca, z idealnie utkaną fabułą i rewelacyjnymi dialogami.

Piosenka za szóstkę, kieszeń żyta i
Zapiekanych w cieście kosów mendle trzy.
Przekrojono ciasto, ptaszków zabrzmiał chór.
Co za pyszne danie na królewski dwór!
Król był w skarbcu, liczył tam pieniądze swe,
Królowa w komnacie bułkę z miodem je.
Służebna w ogrodzie wietrzy ubrań stos,
Wtem przyleciał ptaszek, oddziobał jej nos.

Z taką oto zagadką przychodzi zmierzyć się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pan Fortescue umiera w swoim biurze. Zostaje otruty jagodami cisu. Sprawa jest tym bardziej tajemnicza, że inspektor Neele znajduje w jego kieszeni ziarno żyta, a gdy zostają popełnione następne zbrodnie, to wszystko się układa, jak w dziecięcej rymowance.
W domu pana Fortescue pojawia się sympatyczna panna Marple, która pomaga w rozwiązaniu zagadki.
Książka jak zwykle bardzo ciekawa z zaskakującym zakończeniem.
Adaptacja filmowa bardzo wiernie oddaje realia życia na angielskiej prowincji. Oglądając film robiony w autentycznych plenerach zawsze zazdroszczę Anglikom, że druga wojna światowa ich w dużym stopniu oszczędziła.
Zachęcam do czytania i obejrzenia filmu ze wspaniałą rola Julii McKenzie.

Pan Fortescue umiera w swoim biurze. Zostaje otruty jagodami cisu. Sprawa jest tym bardziej tajemnicza, że inspektor Neele znajduje w jego kieszeni ziarno żyta, a gdy zostają popełnione następne zbrodnie, to wszystko się układa, jak w dziecięcej rymowance.
W domu pana Fortescue pojawia się sympatyczna panna Marple, która pomaga w rozwiązaniu zagadki.
Książka jak zwykle...

więcej

mniej

Pokaż mimo to