Dzień duszy

To moja cząstka, wyrażona przez poetę. Najbardziej uderza mnie wiersz "Światła ukryte" wraz z "Deszczem jesiennym"
gdy mowa o tym, jak to diabeł w płaczu leży na ziemi.

Wydaje mi się, że Staff był przewodnikiem zarówno dla osób o chłodnym stosunku do otoczenia jak również dla osób pogodnych i wesołych, z wierszem "Deszcz majowy". :)

Podobnie nie dla wszystkich jest filozofia Schopenhauera, Nietzschego, Kierkegaarda a dla tych co noszą w sobie niezależne wewnętrznie światło ukryte w mroku. Podobne do światła świetlika. Dla tych właśnie którzy przez to, że żyją w mroku nauczyli się tego że nie ma sensu dokładać do świata jeszcze większej ciemności a należy jej w miarę możliwości unikać; nie lekceważyć grzechu. Nie brać złych skojarzeń ze śmiercią: mimo wszystko tak jak pisał Kierkegaard dalej trzeba iść.
Co do Staffa, to przecież przetłumaczył on Heraklita oraz Nietzschego, tłumaczył także Biblię. Miał podejście bardziej religijne, chrystusowe w duchu katolickim. W ten sposób odczytuję te jego wiersze: pogardzać nimi to pogardzać mną, cząstką mojej duszy. To wiersze stworzone dla mnie a nie dla Ciebie, ty w którym budzą one odrazę lub lęk.

To moja cząstka, wyrażona przez poetę. Najbardziej uderza mnie wiersz "Światła ukryte" wraz z "Deszczem jesiennym"
gdy mowa o tym, jak to diabeł w płaczu leży na ziemi.

Wydaje mi się, że Staff był przewodnikiem zarówno dla osób o chłodnym stosunku do otoczenia jak również dla osób pogodnych i wesołych, z wierszem "Deszcz majowy". :)

Podobnie nie dla wszystkich jest...