Pamiętam, że długo wypatrywałam tej publikacji w księgarni. Z niecierpliwością oczekiwałam na premierę. Aż w końcu udało mi się ją kupić:D

''Przez całe życie Jacqueline Kennedy odmawiała rozmów o latach, które spędziła w Białym Domu u boku swego męża-prezydenta Johna F. Kennedy'ego''.

Jednak treść może rozczarować, mam poważne wątpliwości co do szczerości Jackie, która stosuje liczne wybiegi: ''nie wiem'', ''nie pamiętam", etc. Idealizuje małżonka, a swój związek z nim ukazuje jako sielankę.

Interesujące są dysputy o polityce (moja ulubiona First Lady potrafiła zrugać samego Chruszczowa ),ale też mówiła wyłącznie, to co chciała powiedzieć.

''Milczenie przerwała tylko raz. Kilka miesięcy po tragicznej śmierci J.F.K. zgodziła się na nagranie siedmiu rozmów. Zgodnie z jej życzeniem przez blisko pół wieku pozostawały w ukryciu".

Przedmowę do autobiografii popełniła córka pary prezydenckiej, Caroline Kennedy.

Pierwsza Dama była krytyczna wobec otaczającej jej rzeczywistości, miała zdanie na każdy temat, ale odnoszę wrażenie, iż ubarwiała swoje opowieści.

Pamiętam, że długo wypatrywałam tej publikacji w księgarni. Z niecierpliwością oczekiwałam na premierę. Aż w końcu udało mi się ją kupić:D

''Przez całe życie Jacqueline Kennedy odmawiała rozmów o latach, które spędziła w Białym Domu u boku swego męża-prezydenta Johna F. Kennedy'ego''.

Jednak treść może rozczarować, mam poważne wątpliwości co do szczerości Jackie, która...

Bardzo dobrze napisana książka. Można się z niej dowiedzieć kilka interesujących faktów z życia Państwa Kennedy.

Bardzo dobrze napisana książka. Można się z niej dowiedzieć kilka interesujących faktów z życia Państwa Kennedy.

Szumny tytuł,a na okładce wiele zapowiedzi nieprzeciętnych historii, ale po lekturze stwierdzam, że się zawiodłam. Dużo o polityce, co jest zrozumiałe, ale wielokrotnie Jacqueline podkreśla, że "nie wie", "nie pamięta", "nie uczestniczyła, bo musiała odpoczywać" itd. A obraz prezydenta, jaki się stąd wyłania, jest bardzo wyidealizowany. Dobrze, nie jest to biografia, tylko wspomnienia wdowy, ale mimo wszystko - same superlatywy to lekka przesada. Wszyscy wiemy, że Kennedy święty nie był, ale z tej książki wynika jedno - Jackie musiała naprawdę bardzo go kochać (albo bardzo dobrze ukrywa swoje prawdziwe emocje).

Szumny tytuł,a na okładce wiele zapowiedzi nieprzeciętnych historii, ale po lekturze stwierdzam, że się zawiodłam. Dużo o polityce, co jest zrozumiałe, ale wielokrotnie Jacqueline podkreśla, że "nie wie", "nie pamięta", "nie uczestniczyła, bo musiała odpoczywać" itd. A obraz prezydenta, jaki się stąd wyłania, jest bardzo wyidealizowany. Dobrze, nie jest to biografia, tylko...

Niestety, ciężko się czyta te wywiady, ponieważ są mocno osadzone w meandrach polityki amerykańskiej z lat 50-tych i 60-tych ubiegłego wieku. Żeby rozumieć o czym i o kim mowa, trzeba co chwila zagłębiać się w wyjaśnieniach i biogramach zawartych w przepisach, dosyć szczegółowych. Dużo zdarzeń, których dotyczą rozmowy i większość osób, o których tam mowa, mogłyby być interesujące dla czytelników żyjących w owych czasach, względnie historyków, a może Amerykanów, których pasją jest historia ich kraju, ale z perspektywy współczesnego czytelnika jako takiego, są raczej nudnawe.

Poza tym, zważywszy na obecny poziom wiedzy o JFK, wywiady te więcej mówią o jego żonie, niż o nim samym. Być może Jacqueline nie mogła być wówczas szczera, i jestem nawet w stanie to zrozumieć, ale jej czołobitność i bezkrytyczność wobec męża budziła we mnie zażenowanie.

Niestety, ciężko się czyta te wywiady, ponieważ są mocno osadzone w meandrach polityki amerykańskiej z lat 50-tych i 60-tych ubiegłego wieku. Żeby rozumieć o czym i o kim mowa, trzeba co chwila zagłębiać się w wyjaśnieniach i biogramach zawartych w przepisach, dosyć szczegółowych. Dużo zdarzeń, których dotyczą rozmowy i większość osób, o których tam mowa, mogłyby być...

Przeczytana z powodu kilkuletniej ciekawości życiem Kennedych. Jacqueline Kennedy dzieli się prywatnymi wspomnieniami na temat męża.
W większości rozmowy dotykają tematu polityki i osób z nią związanych, które nie są wszystkim znane (stąd znacząca ilość przypisów) co czasem może delikatnie nudzić.
Jednak fakt, iż są to rozmowy przeprowadzone krótko po zamachu na prezydenta, sprawia, że książka jest jedyna w swoim rodzaju. Pierwsza Dama USA w wywiadach nie boi się krytykować i wyrażać własnych opinii. Być może nie bez powodu, Jacqueline pozwoliła na otworzenie tych nagrań dopiero po 50 latach...

Przeczytana z powodu kilkuletniej ciekawości życiem Kennedych. Jacqueline Kennedy dzieli się prywatnymi wspomnieniami na temat męża.
W większości rozmowy dotykają tematu polityki i osób z nią związanych, które nie są wszystkim znane (stąd znacząca ilość przypisów) co czasem może delikatnie nudzić.
Jednak fakt, iż są to rozmowy przeprowadzone krótko po zamachu na...

Bardzo "dyplomatyczne" pytania,odpowiedzi bez głębszego wnikania w życie prywatne pary,za to dobrze można odświeżyć sobie wydarzenia historyczne z okresu prezydentury J.F.K.Szybko się czyta.

Bardzo "dyplomatyczne" pytania,odpowiedzi bez głębszego wnikania w życie prywatne pary,za to dobrze można odświeżyć sobie wydarzenia historyczne z okresu prezydentury J.F.K.Szybko się czyta.

Znając kilka pikantnych opowiastek z życia prezydenta, uznaję te wywiady za delikatnie naiwne. Młoda wdowa tuszuje, woaluje. Z drugiej strony, nie dziwię się wcale, że Jackie K. postanowiła nie mówić o alkowie: są historie, które powinny się dziać między dwojgiem.

Znając kilka pikantnych opowiastek z życia prezydenta, uznaję te wywiady za delikatnie naiwne. Młoda wdowa tuszuje, woaluje. Z drugiej strony, nie dziwię się wcale, że Jackie K. postanowiła nie mówić o alkowie: są historie, które powinny się dziać między dwojgiem.

,, W niezwykle szczerej rozmowie z laureatem Pulitzera Arthurem M.Schlesingerem juniorem była Pierwsza Dama opowiada o życiu w Białym Domu. Historia jej małżeństwa splata się z najważniejszymi wydarzeniami XX wieku, których była świadkiem i uczestnikiem. Opowieść Jackie Kennedy jest pełna dramatycznych momentów - takich jak kryzys kubański, gdy mimo bardzo prawdopodobnej groźby nuklearnej zagłady nie zgodziła się na wyjazd w bezpieczne miejsce i pozostała u boku męża. Historia ta bywa jednak również niedyskretna i zabawna, gdy pani Kennedy plotkuje o tym, jak wygląda kolacja z Nikitą Chruszczowem u boku lub jakie zastrzeżenia można mieć do pomnikowego Martina Luthera Kinga. Książka ilustrowana jest wyjątkowymi fotografiami z archiwum rodziny Kennedych. Została również wzbogacona w unikatowy dodatek płytę CD mp3 z cyfrowym odtworzonym oryginalnym zapisem rozmów z Jacqueline Kennedy ,,

Opis z książki : Jacqueline Kennedy. Historyczne rozmowy o życiu z Johnem F. Kennedym.

,, W niezwykle szczerej rozmowie z laureatem Pulitzera Arthurem M.Schlesingerem juniorem była Pierwsza Dama opowiada o życiu w Białym Domu. Historia jej małżeństwa splata się z najważniejszymi wydarzeniami XX wieku, których była świadkiem i uczestnikiem. Opowieść Jackie Kennedy jest pełna dramatycznych momentów - takich jak kryzys kubański, gdy mimo bardzo prawdopodobnej...

Świat polityki,mroczny, wciągający,dla prawdziwych graczy, słabi przegrywają. Ile trzeba mieć siły, żeby w tym przetrwać i nie zwariować i zachować godność

Świat polityki,mroczny, wciągający,dla prawdziwych graczy, słabi przegrywają. Ile trzeba mieć siły, żeby w tym przetrwać i nie zwariować i zachować godność

Niestety formuła "historii mówionej" powoduje chropowatość wywiadu "rzeki" która dużo lepiej sprawdziłaby się jako rozmowy telewizyjne z First Lady. Mimo wszystko bardzo interesujące- zwłaszcza refleksje nt. spotkań z wielkimi ówczesnego świata. (de Gaulle,Nehru, Adenauer, Chruszczow, Gandhi) i opinii dot. Nixona czy Johnsona.Sama postać JFK oczywiście zbyt lukrowana - ale to zrozumiałe.

Niestety formuła "historii mówionej" powoduje chropowatość wywiadu "rzeki" która dużo lepiej sprawdziłaby się jako rozmowy telewizyjne z First Lady. Mimo wszystko bardzo interesujące- zwłaszcza refleksje nt. spotkań z wielkimi ówczesnego świata. (de Gaulle,Nehru, Adenauer, Chruszczow, Gandhi) i opinii dot. Nixona czy Johnsona.Sama postać JFK oczywiście zbyt lukrowana - ale...