Agnes po tragicznej śmierci córki i męża wyprowadziła się na wieś. Ze skłonnością do depresji, nieczuła na potrzeby innych, w Mariaseeon położonym nad jeziorem szukała spokoju, zapomnienia, siły do przeżycia kolejnego dnia i własnego sposobu na uporanie się z traumą przeszłości. Nie przypuszczała, że takich ludzi jak ona, jest wokół więcej, a jedna z nich zakłóci jej spokój i plany już w pierwszym dniu przeprowadzki.
We wsi zaginął bowiem pięcioletni chłopiec.
Mimowolnie, za sprawą poszukujących sąsiadów i prowadzącego śledztwo komisarza policji kryminalnej z pobliskiego Monachium, Konstantina Dűhnforta, została zaangażowana w poszukiwanie chłopca. Z czasem stała się bardzo ważną, kluczową osobą dochodzenia, na którą zwrócił swoją uwagę porywacz, wpisujący ją na listę swoich ofiar.
Bo na porwaniu się nie skończyło. We wsi zaczęły ginąć kobiety sadystycznie karane zgodnie z procedurami inkwizycji.
Najbardziej fascynujące było to, że zagadkę morderstw, dzięki naprzemiennej narracji zewnętrznej, mogłam oglądać z wielu punktów widzenia – porywacza, ofiar i poszukujących. Każde z nich dostarczało mi charakterystycznych elementów, tropów lub cech wskazujących mordercę, które mogłam dopasowywać do tworzonego samodzielnie profilu, eliminować niepasujące szczegóły, w ciągłym typowaniu sprawcy spośród mieszkańców wsi. Widziałam zdarzenia oczami sprawcy i ich bardzo odmienną od pozostałych osób interpretację, czułam emocje nim kierujące, śledziłam logikę rozumowania, a jednocześnie umykały mi jego twarz i imię. Ta intrygująca zabawa ze mną w kotka i myszkę, kiedy miałam sprawcę na wyciągniecie ręki, a jednocześnie nie mogłam go ostatecznego i definitywnie rozszyfrować, była tym elementem, który pochłaniał moją uwagę do końca powieści. Zwłaszcza że mogła być nim każda osoba ze wsi.
A autorka nie ułatwiała mi zadania. Wprowadzała wiele wątków fałszywych, mylnych skojarzeń i podpowiedzi, tropów prowadzących w ślepe uliczki rozumowania, które po kolei odrzucałam jako nieprzydatne. Wiernie odtwarzała w tej wielości faktów i niepewności dowodów samo życie, które nie jest proste i klarowne tak, jak nie ma jednoznacznie złych i dobrych ludzi. Wykorzystała ciąg zbrodni jednego człowieka, by ukazać mechanizm radzenia sobie osoby dorosłej z traumą dzieciństwa. Dziecka, które skrzywdzone przez obcego dorosłego, nie znajdując pomocy wśród najbliższych, radzi sobie z problemem na swój sposób, zamieniając się powoli i niezauważalnie dla otoczenia, w psychopatę.
To powieść-ostrzeżenie przed przemilczaniem krzywd wyrządzanych dzieciom, które są jak bomby śmierci z opóźnionym zapłonem. Nigdy nie wiadomo, kiedy wybuchnie i kogo skrzywdzi w następnej kolejności, "albowiem zapłatą za grzech jest śmierć". Dla psychologa lub pedagoga błąd zaniechania, a dla człowieka wierzącego grzech. To dlatego biblijne słowa stały się jednocześnie tytułem tej powieści.
To pierwsza część cyklu z komisarzem Konstantinem Dűhnfortem (z wywiadu z autorką dowiedziałam się, że w planach jest już część szósta),a zarazem debiut literacki, o którym jej rodak i autor wielu cenionych thrillerów, napisał: "Trzymająca w napięciu lektura obowiązkowa dla wszystkich miłośników powieści kryminalnych z charyzmatycznym śledczym w roli głównej. Według mnie - najlepszy debiut roku" - Sebastian Fitzek.
Podpisuję się pod tą opinią obiema rękami.

Agnes po tragicznej śmierci córki i męża wyprowadziła się na wieś. Ze skłonnością do depresji, nieczuła na potrzeby innych, w Mariaseeon położonym nad jeziorem szukała spokoju, zapomnienia, siły do przeżycia kolejnego dnia i własnego sposobu na uporanie się z traumą przeszłości. Nie przypuszczała, że takich ludzi jak ona, jest wokół więcej, a jedna z nich zakłóci jej spokój...

Niezwykle polecam wszystkim! Doskonała seria :)

Niezwykle polecam wszystkim! Doskonała seria :)

Niestety mam bardzo mieszane uczucia co do tej książki. Zapowiadała się naprawdę dobrze. Spokojna wioska, mieszkańcy skrywający mroczne tajemnice, zaginięcie dziecka. Małe miasteczko- jako miejsce akcji- daje naprawdę wiele możliwości. Mam poczucie, że tutaj autorka trochę zmarnowała potencjał. Nie odczułam zamkniętej społeczności, mieszkańcy dosyć chętnie rozmawiali o swoich tajemnicach.

Powieść jest bardzo nierówna. Przez pierwsze 160 stron kilka razy miałam ochotę ją odłożyć. Początek według mnie jest zbyt rozwleczony i... płytki. Nie przeszkadza mi rozbudowany wątek obyczajowy w kryminałach- jeśli przedstawia coś więcej niż opisy ubioru, wystroju wnętrz, posiłków itp. Wątek kryminalny niby gdzieś tam przewija się w tle, ale tak jakby go nie było. W drugiej połowie książki akcja nieco przyspiesza. Problem w tym, że mimo wszystko brak tej historii jakiegokolwiek napięcia, niepewności. Nie odczuwali ich chyba również bohaterowie- skoro mając świadomość, że wśród nich jest morderca kobiety nadal wychodziły same po zmroku.

Bohaterowie słabo nakreśleni. Ich zachowania w mojej ocenie nie są adekwatne do tego co przeżyli.

Szkoda, bo pomysł na fabułę był całkiem niezły.

Niestety mam bardzo mieszane uczucia co do tej książki. Zapowiadała się naprawdę dobrze. Spokojna wioska, mieszkańcy skrywający mroczne tajemnice, zaginięcie dziecka. Małe miasteczko- jako miejsce akcji- daje naprawdę wiele możliwości. Mam poczucie, że tutaj autorka trochę zmarnowała potencjał. Nie odczułam zamkniętej społeczności, mieszkańcy dosyć chętnie rozmawiali o...

Kolejny świetny kryminał w tym miesiącu! Jestem bardzo zadowolona z tej książki, tym bardziej, że doczytałam, że jest to pierwszy tom cyklu, więc mam nadzieję, że po krótkich poszukiwaniach będę mogła nadal śledzić losy Konstantina Dühnforta ☺

Tym razem akcja dzieje się w Niemczech. Poznajemy Agnes, która po dramatycznych przejściach przeprowadza się do nowego domu w małej wiosce. Ma nadzieję powrócić do pracy w zawodzie i zacząć nowe życie. Już pierwszego dnia jej spokój w nowym miejscu zostaje naruszony, ponieważ zostaje wciągnięta w poszukiwania małego chłopca, który zaginął kilka godzin wcześniej.
Kolejną postacią, którą poznajemy jest komisarz Konstantin Dühnfort. To on prowadzi poszukiwania zaginionego malca. Pojawiają się pytania w jakim celu, ktoś porwał dziecko? Aby zaspokoić swe żądze? Dla okupu? Na te pytania Konstantin i jego ekipa muszą odpowiedzieć zanim będzie za późno, aby zrobić cokolwiek.

"Zapłatą będzie śmierć" pochłonęłam w dwa dni i jestem absolutnie zakochana w stylu Inge Löhnig. Już dawno nie trafiłam na tak dobrą autorkę kryminałów. Nałogowo czytałam Alex Kava, Charlotte Link, Simona Becketta i jeszcze kilku autorów, ale od dłuższego czasu miałam ochotę na kogoś nowego. Każdy pisarz ma swój specyficzny styl i po jakimś czasie miałam wrażenie, że czytam ciągle tą samą książkę. Powieść pani Löhnig pozwoliła mi na nowo czerpać radość z czytania kryminału, poczuć ten dreszczyk emocji, niepewność i strach.

Zakochałam się w głównych bohaterach, komisarz Dühnhof i Agnes Gaudera to świetnie nakreślone postacie, a oprócz nich poznajemy jeszcze szereg innych mieszkańców miasteczka. Wszystko napisane jest z umiarem, więc nie ma tutaj żadnych zbędnych opisów i czytelnik nie musi się męczyć i zastanawiać, co z daną informacją począć.

Fabuła jest świetnie skonstruowana, napięcie rośnie z każdą kolejną stroną i nie pozwala się oderwać od czytania, chociażby na chwilę. Finał książki jest niezwykle zaskakujący. Osobiście miałam w głowie kilka możliwości zakończenia, ale autorka okazała się być sprytniejsza i rozwiązać całą sprawę w zupełnie inny sposób, niż to przewidywałam.

W tej książce jest wszystko to, co lubię w kryminałach: powoli rosnące napięcie, skomplikowana zagadka, niezwykli bohaterowie, zaskakujące akcje i lekki wątek miłosny, który urozmaica całą historię.

Bardzo cieszy mnie to, że jest to pierwszy tom cyklu o komisarzu Konstantinie Dühnhof, bo z chęcią poznam jego dalsze losy. Teraz muszę zadbać jedynie o to, żeby "W białej ciszy", czyli druga część cyklu, znalazła się jak najszybciej na mojej półce ☺

Kolejny świetny kryminał w tym miesiącu! Jestem bardzo zadowolona z tej książki, tym bardziej, że doczytałam, że jest to pierwszy tom cyklu, więc mam nadzieję, że po krótkich poszukiwaniach będę mogła nadal śledzić losy Konstantina Dühnforta ☺

Tym razem akcja dzieje się w Niemczech. Poznajemy Agnes, która po dramatycznych przejściach przeprowadza się do nowego domu w małej...

Z racji tego,że wcześniej nie posiadałem zbyt dużo czasu,mam małe doświadczenie w czytaniu.Tę ksiązke,zakupiłem w kiermaszu,we Włądysławowie.Z początku z nudów,pózniej z chęcia,w pare dni przeczytałem.Bardzo mi sie spodobała akcja,która byłą zwięzła,oraz fabula.polecam

Z racji tego,że wcześniej nie posiadałem zbyt dużo czasu,mam małe doświadczenie w czytaniu.Tę ksiązke,zakupiłem w kiermaszu,we Włądysławowie.Z początku z nudów,pózniej z chęcia,w pare dni przeczytałem.Bardzo mi sie spodobała akcja,która byłą zwięzła,oraz fabula.polecam

To była dobra książka i czytało się ją dobrze 😊 Bardzo przypominała mi powieści mojej ukochanej P. Lackberg. Taka obyczajówka z kryminałem - to właśnia jedna z moich ulubionych kategorii. Mam jak najbardziej ochotę na drugi tom, tym bardziej że ten jest debiutem. I tak sobie myślę i się zastanawiam czy to nie jest przypadkiem moja pierwsza książka niemieckiego autora 😊
Polecam

To była dobra książka i czytało się ją dobrze 😊 Bardzo przypominała mi powieści mojej ukochanej P. Lackberg. Taka obyczajówka z kryminałem - to właśnia jedna z moich ulubionych kategorii. Mam jak najbardziej ochotę na drugi tom, tym bardziej że ten jest debiutem. I tak sobie myślę i się zastanawiam czy to nie jest przypadkiem moja pierwsza książka niemieckiego autora 😊
Polecam

Przewidywalna, akcja ciągła się strasznie.

Przewidywalna, akcja ciągła się strasznie.

Styl przyjemny, ale fabuła niezbyt skomplikowana, zagadka kryminalna niestety rozczarowuje, a zakończenie infantylne.

Styl przyjemny, ale fabuła niezbyt skomplikowana, zagadka kryminalna niestety rozczarowuje, a zakończenie infantylne.

Rewelacyjna jeśli takiego określenia można użyć opisując kryminał. Trzyma w napięciu. Fajnie nakreślone niemieckie społeczeństwo. Czyta się bardzo dobrze. W tempie.

Rewelacyjna jeśli takiego określenia można użyć opisując kryminał. Trzyma w napięciu. Fajnie nakreślone niemieckie społeczeństwo. Czyta się bardzo dobrze. W tempie.

Książka jak na debiut autorki okazała się na prawdę dobra. Szybko się czyta, wątek jaki poruszony bardzo ciekawy. Kolejny plus za to,że to powieść kryminalna, czego chcieć więcej :). Polecam

Książka jak na debiut autorki okazała się na prawdę dobra. Szybko się czyta, wątek jaki poruszony bardzo ciekawy. Kolejny plus za to,że to powieść kryminalna, czego chcieć więcej :). Polecam