Czarne charaktery typu ,,Tadzio" dość niewiarygodne, ale czyta się całkiem dobrze.

Czarne charaktery typu ,,Tadzio" dość niewiarygodne, ale czyta się całkiem dobrze.

Wiedząc, że istnieją kolejne odcinki serii nie trzeba myśleć "czy przeżyją", tylko kombinować "jak im się uda uratować"... ale i tak spokojnie spać się nie da!

Wiedząc, że istnieją kolejne odcinki serii nie trzeba myśleć "czy przeżyją", tylko kombinować "jak im się uda uratować"... ale i tak spokojnie spać się nie da!

Trzecia z cyklu Tony Hill i Carol Jordan i według mnie najsłabsza książka z cyklu dostępnego na ryku polskim (u nas cykl kończy się na "Odpłacie" i bardzo dobrze, bo potem jest już równia pochyła).

Znowu mamy dwa wątki.

Wątek Carol to jej praca pod przykrywką jako niby business woman z półświatka, po to aby przyszpilić szajkę gangsterów z środkowej Europy, którym przewodzi Polak Tadeusz Radecki.

Ten wątek jest słaby, nieudolny i nieprawdopodobny.
Coś na zasadzie: jak mały Jasio wyobraża sobie gangsterów.
Mamy więc Tadeusza "Tadzia" Radeckiego, który jest przystojny, inteligentny i wrażliwy (teksty w stylu "po policzku Radeckiego potoczyła się samotna łza...") i w żałobie po ukochanej, która zginęła 2 miechy wcześnej.
Mamy jego serbskiego przybocznego, który jest brutalny, cwany i okrutny.
Mamy brytyjski wywiad, który zabija kochankę Radeckiego, żeby na jej miejsce podstawić Carol Jordan.
I mamy samą Carol, która będąc pod przykrywką całuje się z Tonym, mieszkającym w tym samym bloku, w odsłoniętym oknie na pierwszym piętrze....I och, och, któż by zgadł? Ktoś ich zobaczył a "Tadzio" się troszkę zirytował.
Przez kolejne tomy Carol będzie zawodzić i jęczeć jak to ją strasznie oszukano i wystawiono na niebezpieczeństwo podczas gdy wpadka była wynikiem jej błędu i to takiego błędu, którego nie popełniłby nawet 13-letni harcerz.
Absurd i bzdura.

Wątek Tony'ego jest dużo lepszy. Ciekawy obraz mordercy, oryginalnie motywowane zbrodnie. Dużo lepiej się to czyta. Dwie policjantki Marika i Petra też super wprowadzone.
Niestety ten wątek zostaje porzucony gdy rozwija się wątek Carol, a potem w naprędce zakończony, bez ładu i składu.

Ogólnie: można przeczytać, ale do "Krawej blizny" się to nawet nie umywa.

Trzecia z cyklu Tony Hill i Carol Jordan i według mnie najsłabsza książka z cyklu dostępnego na ryku polskim (u nas cykl kończy się na "Odpłacie" i bardzo dobrze, bo potem jest już równia pochyła).

Znowu mamy dwa wątki.

Wątek Carol to jej praca pod przykrywką jako niby business woman z półświatka, po to aby przyszpilić szajkę gangsterów z środkowej Europy, którym...

Minęły dwa lata od ostatnich wydarzeń opisanych w "Krwawej bliźnie", drugiej części cyklu o profilerze Tonym Hillu i policjantce Carol Jordan. Wystarczająco dużo czasu, by spróbować ułożyć sobie życie osobiste w przypadku Tony’ego i zaplanować rozwój zawodowy w przypadku Carol.
Niestety osobno.
W innych miastach Anglii i Szkocji. Jednak autorka, ku mojej radości, bo to był bardzo ważny wątek w nowej odsłonie, nie pozwoliła na dalszą separację przyciągających się osobowości. Postawiła przed Carol zadanie, którego powodzenie warunkowało otrzymanie upragnionej pracy w elitarnym oddziale śledczym NCIS jako oficera łącznikowego z Europolem. Do objęcia tej posady przygotowywała się dwa lata, najpierw rezygnując z kierowniczego stanowiska w policji w Seaford, a potem kończąc wszelkie możliwe kursy analizy kryminalnej, a urlopy przeznaczając na pracę w firmach informatycznych umożliwiających zapoznanie się z programami analizującymi podobieństwa przestępstw. Musiała mieć to stanowisko nadkomisarza. Była zdeterminowana i zdecydowana na wszystko. Na każdy warunek postawiony jej przez przełożonych, nawet jeśli miałaby przyjąć obcą tożsamość. O pomoc w jej opracowaniu i zaplanowaniu poprosiła… Tony’ego. Najlepszego znanego jej profilera, który dał się przekonać (Tony zawsze miał słabość do Carol) do zbudowania nowej osobowości i pomógł wcielić się w odmienną dla niej rolę. Nowa osoba, koniecznie kobieta właśnie z urodą Corol, była potrzebna do wniknięcia w strukturę niemieckiej, przestępczej sieci handlującej narkotykami i bronią oraz przemycającej nielegalnych imigrantów. To nie jedyny wątek kryminalny tej powieści. Tym razem autorka pokusiła się o prowadzenie dwóch spraw, z których druga była oczywiście związana z seryjnym mordercą (to stały bohater jej powieści) działającym na terenie Holandii i Niemiec. Jego ofiarami, zabijanymi i okaleczanymi w nietypowy sposób, byli znani w świecie naukowym psychologowie. Marijke i Petra, dwie policjantki prowadzące to śledztwo, na prośbę Carol, otrzymały wsparcie ze strony Tony’ego w tworzeniu profilu mordercy. I, mimo że obie sprawy kryminalne nie wiązały się ze sobą, to ludzie pracujący przy nich (zarówno formalnie, jak i nieformalnie),już tak. Oczywiście miało to wpływ nie tylko na przebieg i prowadzenie dochodzeń, włączywszy w to wysokie ryzyko niepowodzenia, jak i na emocje głównych bohaterów, które nie ułatwiały wykonania zadania Carol. Chociaż na początku taką rolę miały spełniać.
To nagromadzenie wątków nie tylko dwóch spraw kryminalnych, czy rozwijającego się uczucia miedzy Tonym i Carol, a także między Marijke i Petrą, ale i ciągłej walki o sukces zawodowy w sztywnej hierarchii zależności między podwładnym i przełożonym, wymagającej dyplomacji oraz przebiegłości i stale stawiającej przed dylematem wyboru między powodzeniem dochodzenia i lojalnością wobec przełożonego często kosztem własnego sukcesu, tworzyło gęstą sieć, szybko następujących po sobie i przenikających się zdarzeń, dyktowało równe tempo rozwijającej się fabuły bez szansy przewidzenia jej dalszych kierunków oraz wprowadzało duszną, niepewną atmosferę skrajnych, nieprzewidywalnych emocji ludzkich. Począwszy od przemyśleń pełnych nienawiści i retrospekcji w mroczny, przerażający świat dzieciństwa mordercy, którego znałam od początku opowieści, poprzez napięcie wywołane balansowaniem pomiędzy niebezpieczeństwem i lojalnością, aż do wysublimowanej erotyki (autorka jest w tym mistrzem!) budowanej na bazie przestrzeni między pożądaniem i spełnieniem bohaterów powieści. Dodam, że nie tylko Tony’ego i Carol.
A mimo to, nie zagubiłam się w tym gąszczu faktów i emocji. Autorka z wprawą mistrza prowadziła mnie po licznych meandrach powieści (i rzek, które odgrywają w niej ogromną rolę!),zachowując idealne proporcje jej składowych. Tak operowała danymi, tak udostępniała mi umysł każdego z bohaterów, tak pozwalała wniknąć w ich stan ducha i przeszłość warunkującą ich teraźniejsze postępowanie i zachowanie, że mogłam poczuć się aktywnym obserwatorem budującym całość obrazu z rozgrywających się wydarzeń i dopingującym poczynaniom każdej postaci z powieści.
Każdej.
Nawet przestępcy i mordercy. Bo każdy z nich ma swoje racje, a potwory nie rodzą się tylko w jednym pokoleniu. Mogą być ofiarami ukartowanej zbrodni w świetle prawa albo dziedzictwa i spuścizny historii. Nazistowskiej historii Niemiec. Nie bez powodu motto do trzeciej części, którego autorem jest T. S. Eliot, brzmi: "Uczynić rzecz właściwą, gdy powód jest niewłaściwy".
O czym boleśnie przekonała się również Carol.
naostrzuksiazki.pl

Minęły dwa lata od ostatnich wydarzeń opisanych w "Krwawej bliźnie", drugiej części cyklu o profilerze Tonym Hillu i policjantce Carol Jordan. Wystarczająco dużo czasu, by spróbować ułożyć sobie życie osobiste w przypadku Tony’ego i zaplanować rozwój zawodowy w przypadku Carol.
Niestety osobno.
W innych miastach Anglii i Szkocji. Jednak autorka, ku mojej radości, bo to był...

Fajna. Bardzo mi się podoba styl pisania autorki. Wciąga. Dużo się dzieje, ale nie od samego początku. Polecam :)

Fajna. Bardzo mi się podoba styl pisania autorki. Wciąga. Dużo się dzieje, ale nie od samego początku. Polecam :)

Dobry kryminał, zacięta walka między dobrem i złem, walka na granicy prawa. Prowokacja policji.

Dobry kryminał, zacięta walka między dobrem i złem, walka na granicy prawa. Prowokacja policji.

Nie jest najgorsza ta część serii ale poprzednie bardziej mi się podobały.
Na niższą ocenę wpływa naiwne według mnie, niepasujące do doświadczonej policjantki zachowanie pod koniec książki tj. zaniedbanie podstawowych zasada ostrożności, gdy tajna operacja jeszcze była w toku.
Rozumiem, że cała operacja rozpracowania Radeckiego nie mogła być zbyt idealna, bo nie byłaby wiarygodna, ale spodziewałabym się, że Carol "wyłoży się" nie radząc sobie w którymś momencie negocjacji z gangsterami, bo w końcu był to jej pierwszy raz - nie była szkolona do takich zadań, a nie na zwyczajnym zapomnieniu, że ciągle jest pod obserwacją.

Nie jest najgorsza ta część serii ale poprzednie bardziej mi się podobały.
Na niższą ocenę wpływa naiwne według mnie, niepasujące do doświadczonej policjantki zachowanie pod koniec książki tj. zaniedbanie podstawowych zasada ostrożności, gdy tajna operacja jeszcze była w toku.
Rozumiem, że cała operacja rozpracowania Radeckiego nie mogła być zbyt idealna, bo nie byłaby...

Val McDermid konsekwentnie trzyma poziom w kolejnej powieści.
Powtarza się schemat polegający na dwóch oddzielnych wątkach kryminalnych (tym razem dużo lepszy był ten z Carol, drugi - trochę powierzchowny, nie do końca wykorzystany pomysł),za to akcja przeniosła się do Niemiec.
Znów trochę przydługie było wprowadzenie, za to później zarówno tempo, jak i napięcie rosło z każdym rozdziałem.
Trzeba przyznać autorce, że nie oszczędza swoich bohaterów, co w tego typu seriach powieści jest dość rzadkie. No a do końca cyklu jeszcze cztery pozycje.
Podobało mi się, a od połowy lektura już tak mnie pochłonęła, że zupełnie wyłączyłem się z życia domowego. I chyba taka powinna być dobra powieść kryminalno-sensacyjna.
Polecam. Książka wyszła już ładne parę lat temu, ale jest dużo lepsza od w większości mocno przereklamowanych nowości.

Val McDermid konsekwentnie trzyma poziom w kolejnej powieści.
Powtarza się schemat polegający na dwóch oddzielnych wątkach kryminalnych (tym razem dużo lepszy był ten z Carol, drugi - trochę powierzchowny, nie do końca wykorzystany pomysł),za to akcja przeniosła się do Niemiec.
Znów trochę przydługie było wprowadzenie, za to później zarówno tempo, jak i napięcie rosło z...

"Ostatnie kuszenie" bardzo różni się od poprzedniej części cyklu o Tonym Hillu i Carol Jordan. Trudno uwierzyć, że są to ci sami bohaterowie, szczególnie w przypadku Carol, która dała się poznać jako stanowcza policjantka. Tym razem zupełnie porzuca tą rolę, by wejść w bezpośrednią interakcję ze światem przestępczym. Właśnie dlatego akcja jest bardzo dynamiczna i pełna napięcia - czuje się przemożną chęć szybkiego wglądu na następne strony, aby jak najszybciej przekonać się, jak wszystko się potoczy.
O ile tą część książki McDermid bardzo dopracowała, to drugą sprawę potraktowała wręcz po macoszemu: niby ją rozpoczęła (całkiem ciekawie),wplotła wątek historyczny, ciekawie zarysowała obraz mordercy, ale pod koniec jakby straciła cały zapał i sprawę zakończyła szybko, wręcz z poczucia obowiązku.
Szkoda, bo tym samym zaniżyła poziom swojej dobrej powieści takim prostym zaniedbaniem.

"Ostatnie kuszenie" bardzo różni się od poprzedniej części cyklu o Tonym Hillu i Carol Jordan. Trudno uwierzyć, że są to ci sami bohaterowie, szczególnie w przypadku Carol, która dała się poznać jako stanowcza policjantka. Tym razem zupełnie porzuca tą rolę, by wejść w bezpośrednią interakcję ze światem przestępczym. Właśnie dlatego akcja jest bardzo dynamiczna i pełna...

W książce jednocześnie mają miejsce dwa wątki, dwie sprawy kryminalne. Jeśli przestępstwa nie łączą się, nie za bardzo lubię tego typu powieści. Pod sam koniec uwaga czytelnika skierowana została na jedną ze spraw, a druga została potraktowana po macoszemu. Zakończenie mało zaskakujące, w sumie nie było tak naprawdę możliwości zgadywania, kto jest zabójcą. Relacje dr Hilla i Carol Jordan jak zwykle się pogmatwały, co zachęciło mnie do sięgnięcia od razu po kolejną książkę. Pozycja godna uwagi.

W książce jednocześnie mają miejsce dwa wątki, dwie sprawy kryminalne. Jeśli przestępstwa nie łączą się, nie za bardzo lubię tego typu powieści. Pod sam koniec uwaga czytelnika skierowana została na jedną ze spraw, a druga została potraktowana po macoszemu. Zakończenie mało zaskakujące, w sumie nie było tak naprawdę możliwości zgadywania, kto jest zabójcą. Relacje dr Hilla...