Książka dobra na plaże -czyta się szybko, chociaż w tym przypadku szybko nie znaczy dobrze. Przez 300 stron doświadczamy strumienia świadomości autorki, ta paplanina pasowała mi bardziej do 15 latki, a nie do kobiety sukcesu 50+. W moim mniemaniu to słaby mix”seksu w wielkim mieście” i „jedz, módl się i kochaj”.

Książka dobra na plaże -czyta się szybko, chociaż w tym przypadku szybko nie znaczy dobrze. Przez 300 stron doświadczamy strumienia świadomości autorki, ta paplanina pasowała mi bardziej do 15 latki, a nie do kobiety sukcesu 50+. W moim mniemaniu to słaby mix”seksu w wielkim mieście” i „jedz, módl się i kochaj”.

Książkę czytałam jakiś czas temu. Czytało się lekko i szybko. Bardzo mi się podobała. Po niej sięgnęłam po literaturę Colleen Hoover i niestety teraz wydaje się dość słaba w porównaniu z pozycjami tej autorki.

Książkę czytałam jakiś czas temu. Czytało się lekko i szybko. Bardzo mi się podobała. Po niej sięgnęłam po literaturę Colleen Hoover i niestety teraz wydaje się dość słaba w porównaniu z pozycjami tej autorki.

zdroworozsądkowy poradnik jakich wiele. autorka wiele lat kierowała znanym miesięcznikiem House & garden oraz była uwikłana w skomplikowany związek
z formalnie żonatym mężczyzną. Nagle straciła prace, a facet odszedł.
Od lat była rozwiedziona, starszy syn się usamodzielnił. Kobieta zaczęła klasycznie od depresji. Przez kilka miesięcy zapomniała o organizacji dnia, nie szukała pracy ale rozpieszczała się niezdrowym jedzeniem i piciem. Kryzys ekonomiczny spowodował szybsze uszczuplenie oszczędności, stad decyzja o sprzedaży domu. od wyprowadzki narratorka zaczyna przeprowadzać remont samej siebie. recepty które podaje są banalne i wtórne, a czytelnika zanudza opisem przeszkód na drodze do szczęścia. Literacko miernie.

zdroworozsądkowy poradnik jakich wiele. autorka wiele lat kierowała znanym miesięcznikiem House & garden oraz była uwikłana w skomplikowany związek
z formalnie żonatym mężczyzną. Nagle straciła prace, a facet odszedł.
Od lat była rozwiedziona, starszy syn się usamodzielnił. Kobieta zaczęła klasycznie od depresji. Przez kilka miesięcy zapomniała o organizacji dnia, nie...

Nudna, ciągnie się jak flaki z olejem... Choć jak one się ciągną? W sumie to nie wiem, nigdy nie miałam okazji skosztować. Ale ale!! Jako miłośnik wszystkiego co dziwne, wszystko przede mną :)
Wielka ulga nastała w moim życiu, kiedy mogłam ją spokojnie odłożyć na półkę. A i na półce jakoś mi źle wygląda... Chyba ją oddam do biblio...
No bo ile można gadać o swoim życiu, kiedy się nic w nim nie dzieje??
Autorka traci pracę w redakcji. Pięćdziesiąt razy analizuje swój niby związek z facetem, który jest w separacji ze swoją żoną, z którą aktualnie mieszka. Lekka kpina no nie?
Ile czasu można roztrząsać brak pracy, siedzenie w domu objadanie się i nic nie robienie. No cóż, taka wartka akcja ciągnie się przez prawie 300 stron. Finał jest tak samo beznamiętny jak cała moralizatorska powieść o znalezieniu swojego szczęścia na bezrobociu. Nie wiem z z czego autorka się utrzymuje skoro sama twierdzi, ze w zastraszającym tempie topnieją jej oszczędności. A ma na utrzymaniu studiującego syna, który dorabia sobie jedynie w wakacje.
Nie mam nic przeciwko zmianie miejsca zamieszkania, przeniesienia się w jakieś spokojne miejsce na wsi, ale uważam, ze trzeba znaleźć harmonię pomiędzy życiem prywatnym i pracą.
Bycie bezrobotnym i samotnym szczęścia nie daje.

Nudna, ciągnie się jak flaki z olejem... Choć jak one się ciągną? W sumie to nie wiem, nigdy nie miałam okazji skosztować. Ale ale!! Jako miłośnik wszystkiego co dziwne, wszystko przede mną :)
Wielka ulga nastała w moim życiu, kiedy mogłam ją spokojnie odłożyć na półkę. A i na półce jakoś mi źle wygląda... Chyba ją oddam do biblio...
No bo ile można gadać o swoim życiu,...

O ludzie! Jak ja się męczyłam przy tej książce! Ale nie mogłam dać za wygraną. Musiałam ją przeczytać do końca, aby obiektywnie ocenić.
Opis z okładki jest bardzo zachęcający, tytuł tym bardziej - jest taki NA TOPIE. Dorwałam dodatkowo na promocji, więc nic tylko brać, i co? Słabo, słabo, słabo!
Wydaje mi się, że autorka próbowała stworzyć tu coś na podobieństwo Bridget Jones. Co znajdziemy w tej książce? Dużo paplaniny o niczym, tragicznego partnera i samotną, zrozpaczoną kobietę po 50siątce.
Koledzy i koleżanki.. Trochę dno. Nie sięgnę po nią ponownie, będzie ładną ozdobą regału.

O ludzie! Jak ja się męczyłam przy tej książce! Ale nie mogłam dać za wygraną. Musiałam ją przeczytać do końca, aby obiektywnie ocenić.
Opis z okładki jest bardzo zachęcający, tytuł tym bardziej - jest taki NA TOPIE. Dorwałam dodatkowo na promocji, więc nic tylko brać, i co? Słabo, słabo, słabo!
Wydaje mi się, że autorka próbowała stworzyć tu coś na podobieństwo Bridget...

Nie dotarłam do końca..... Nic mnie w tej książce nie porwało

Nie dotarłam do końca..... Nic mnie w tej książce nie porwało

Szczerze jest to najnudniejsza i najbardziej uciążliwa książka jaką kiedykolwiek czytałam ale jako że nie lubię przerwywać czytania w trakcie dobrnełam do końca.Serdecznie nie polecam

Szczerze jest to najnudniejsza i najbardziej uciążliwa książka jaką kiedykolwiek czytałam ale jako że nie lubię przerwywać czytania w trakcie dobrnełam do końca.Serdecznie nie polecam

Bardzo nudna książka , momentami jak dla mnie bełkot . Szkoda czasu na tą książkę .

Bardzo nudna książka , momentami jak dla mnie bełkot . Szkoda czasu na tą książkę .

Po tytule spodziewałam się innej treści, ale nie zawiodłam się. Książka ku motywacji i pokrzepieniu serca. Świetnie wydana dycha ;)

Po tytule spodziewałam się innej treści, ale nie zawiodłam się. Książka ku motywacji i pokrzepieniu serca. Świetnie wydana dycha ;)

Z początku książka wydawała się interesująca i przez pierwsze 100 stron przebrnęłam dość szybko. Później było coraz gorzej. Bardzo trudno było mi "wymęczyć" książkę do końca. Nużył fakt, że autorka opisywała swoje życie i nieustannie użalała się nad sobą, analizowała. Ponadto jej przemyślenia strasznie mnie nudziły. Moim zdaniem jest to studium tego, co przeszła w życiu Dominique Browning, natomiast przekaz książki jest banalny. Mam wrażenie, że nie kończy się ani żadnym spektakularnym odkryciem ani jasno sprecyzowanym zakończeniem. Nie polecam.

Z początku książka wydawała się interesująca i przez pierwsze 100 stron przebrnęłam dość szybko. Później było coraz gorzej. Bardzo trudno było mi "wymęczyć" książkę do końca. Nużył fakt, że autorka opisywała swoje życie i nieustannie użalała się nad sobą, analizowała. Ponadto jej przemyślenia strasznie mnie nudziły. Moim zdaniem jest to studium tego, co przeszła w życiu...