Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W tym poradniku autorka, która jest coachem randkowym, opisuje najczęściej spotykane przez siebie problemy stojące przed ludźmi, którzy randkują lub chcą randkować i szukają kogoś na stałe. Książka dzieli się na trzy części: przygotowujemy się - gdzie autorka walczy głównie ze stereotypami i błędnymi przekonaniami na temat randek i związków; przechodzimy do rzeczy – czyli garść porad jak zachowywać się na randkach i jak do nich doprowadzać; angażujemy się na poważnie – czyli porady dla osób, które są już jakiś czas w związku i zastanawiają się nad tym, czy przejść na kolejny etap związku czy zerwać. Każda część składa się z kilku rozdziałów, w których to zazwyczaj opisywane są historie i problemy klientów autorki wraz z jej komentarzem i drobnymi odwołaniami do badań i eksperymentów, głównie z psychologii behawioralnej. Książka jest kierowana raczej bardziej do kobiet niż do mężczyzn, ale mężczyźni też coś z niej wyniosą. Na szczególną pochwałę zasługuje walka autorki z mitem „prawdziwej” miłości promowanej przez produkcje Disneya, komedie romantyczne i social media. Niestety o ile w przestrzeni medialnej często mówi się o negatywnym wpływie pornografii na postrzeganie kobiet przez mężczyzn, to o negatywnym wpływie wymienionych wcześniej czynników na postrzeganie mężczyzn przez kobiet mówi się niewiele. Rażą trochę czerstwe żarty rzucane na prawo i lewo przez twórczynię tego poradnika. Ma też ona dziwną tendencję do tworzenia własnego slangu przez tworzenie dziwnych skrótów (np. WPŻ – w prawdziwym życiu, ZNZ – zdefiniujmy nasz związek, itp) albo własnych słów. Kojarzy mi się to negatywnie, głównie z pseudonauką i sekciarstwem, gdzie guru tworząc własny język stara się nadać swojej grupie bardziej „elitarny” charakter i bardziej zintegrować ją ze sobą i jednocześnie odizolować od innych. Po osobistych historiach opowiedzianych przez Logan Ury oraz po jej poradach można przypuszczać, że jest raczej osobą mocno ekstrawersyjną. Według mnie negatywnie odbija się to na niektórych poradach, w których to autorka zdaje się nie brać pod uwagę introwersji, np. w jednym z kryteriów do oceniania randki zaleca odpowiedzenie sobie na pytanie, czy po takim spotkaniu będziemy mieli więcej energii. W przypadku pozytywnego przebiegu osoba ekstrawersyjna będzie naładowana, a osoba introwertyczna będzie czuła się inaczej. Na podstawie jej osobistych historii osoby, które miały jakąś styczność z tak zwaną manosferą czy też różnymi czerwonymi/czarnymi czy innymi pigułkami, mogą dojść do zabawnych wniosków na jej temat oraz niektórych jej rad, które w podręcznikowy sposób wpisują się w redpilowską propagandę na temat kobiet i randkowania :). Dziwi mnie też trochę podejście do spraw powierzchownych jak wygląd. O ile statystyka pokazuje, że nie ma to dużego wpływu na satysfakcję w związku, to ma duże znaczenie w początkowych fazach randkowania. Autorka słusznie dostrzega, że aplikacje randkowe są tak zbudowane, że jesteśmy wstanie ocenić potencjalnego partnera głównie na podstawie takich cech i zaleca aby nie kierować się takimi kryteriami i w miarę szybko doprowadzać do spotkań w prawdziwym życiu. Ale należałoby założyć, że wiele osób po drugiej będzie się kierować takimi kryteriami, więc ignorowanie własnego wyglądu w takiej sytuacji to strzał w stopę. Według mnie w tej książce zabrakło rozdziału o tym, co jest postrzegane w wyglądzie potencjalnych partnerów jako atrakcyjne. W mojej opinii zabrakło też treści na temat problemów generowanych przez portale randkowe, które dotyczą głównie mężczyzn. Aby zobrazować te problemy, warto zajrzeć na takie strony jak tinder insights: kobiety przesuwają w prawo w 7% przypadków a mężczyźni w 40%. Co w połączeniu daje 33% par dla kobiet i 2.5% par dla mężczyzn. Pokazuje to, że mężczyźni na portalach randkowych operują na znacznie wyższym poziomie trudności niż kobiety. Niestety autorka nie odnosi się do tego w żaden sposób, a jako osoba, która spędziła wiele lat pracując jako ekspertka od działu nauki w aplikacji randkowej Hinge powinna być zaznajomiona z takimi statystykami. Więc według mnie zabrakło tutaj opisu tego zjawiska wraz z opisem przyczyn i potencjalnych działań niwelujących te problemy. Ale to pewnie wynika z tego, że ta książka była pisana głównie z myślą o kobietach lub też z tego, że autorka jak sama pisała w tej książce, jest zadeklarowaną feministką i być może tego typu problemy nie mają dla niej znaczenia. Według mnie warto sięgnąć po tą książkę wtedy, gdy dopiero zaczynamy swoją przygodę w randkowaniu lub mamy problemy z utrzymaniem partnera na dłużej. Trzeba jednak pamiętać, że książka to głównie poradnik a nie poważne dzieło na temat ludzkiej psychologii i z tego powodu zawiera wiele mankamentów. Jako uzupełnienie, głównie pod kątem psychologicznym, mogę polecić psychologię miłości Bogdana Wojciszke.