Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Marzec był miesiącem, kiedy w związku ze zbliżającym się egzaminem nie miałam zbyt wiele czasu na czytanie . Książka "Z mroku wykute" od Tomasza Chromik okazała się idealnym rozwiązaniem tego problemu. Książka zawiera dziesięć opowiadań więc nie trzeba od razu czytać całości, a można sięgnąć po dane opowiadanie kiedy ma się na to czas. I dla mnie było to idealne rozwiązanie, ponieważ kiedy potrzebowałam chwili odprężenia to sięgałam po jedno z opowiadań. Opowiadania nie są za długie, więc spokojnie można znazeźć na nie chwilę i nie martwić się, że czytanie pochłonie nam zbyt wiele czasu, kiedy wcale go nie mamy. Co do samej książki to były opowiadania, które podobały mi się bardzo oraz takie, które podobały mi się mniej. Im czytałam dalej tym było lepiej. Za najlepsze w mojej ocenie uważam opowiadanie "Koniec". Podobały mi się także "Z wilka wilk", "Cień Wampira" czy "Ezorcysta". Za najsłabsze natomiast uważam opowiadanie "Cyrograf" oraz "Grabarz". Bardzo fajnie mi się czytało, nie nudziłam się nawet przez chwilę i uważam, że niektóre z opowiadań były na tyle ciekawe, że spokojnie można by je rozwinąć i napisać z nich powieść.