Jesteśmy społecznością, która kocha książki

❤️"Dla zakochanych nie ma przeszkód, których nie mogliby pokonać." . . Wyobrażacie sobie życie w świecie pozbawionym miłości? Osobiście uważam, iż nie miałoby ono najmniejszego sensu. Byłaby to tak naprawdę zwykła, nic nie znacząca egzystencja pozbawiona barw, kolorów oraz wyjątkowości. W głębi duszy każdy z nas pragnie kochać i być kochanym. Istnieje wiele rodzajów miłości. Każda jest inna, niepowtarzalna, jedyna w swoim rodzaju. Jedna przynosi nam radość, pogodę ducha, druga zaś staje się źródłem głębokiego cierpienia, bądź bólu. Zdarza się miłość delikatna, subtelna, ale też gwałtowna i niespodziewana. Aczkolwiek mimo to każda istota ludzka pragnie jej zaznać. To uczucie pojawia się w najmniej spodziewanym momencie. Nigdy tak naprawdę nie wiemy, kiedy to nas trafi strzała amora i odmieni znacząco naszą rzeczywistość. Bratnią duszę możemy spotkać dosłownie wszędzie, czy to w parku, na wakacjach, ulicy ale również i w Internecie. Tego przedziwnego uczucia nie da się ująć w ramy czy podać jego dokładnej definicji. Może trwać chwilę i ulotnić się niczym wiatr lub przetrwać do końca naszych dni. Miłość wywraca życie do góry nogami. Potrafi być też ślepa na wszelakiego rodzaju argumenty. To właśnie ona żyje w naszych sercach i ma potężny wpływ na naszą codzienność. Za każdym razem jest inna i na dobrą sprawę każdy z nas potrafi opisać to piękne doświadczenie z różnej perspektywy... . Zbiór opowiadań to najlepsza okazja, aby zapoznać się z twórczością dotąd nieznanych nam autorów. Zawsze chętnie sięgam po antologie szczególnie, gdy zostają one wydane w jakże pięknej oprawie graficznej. Trzeba przyznać, iż okładka "Kilku chwil miłości" robi wrażenie. Zwraca uwagę czytelnika i przyzywa do tego, aby zagłębić się w jej treść. Zdecydowałam się przeczytać ten tytuł przede wszystkim ze względu na opowiadanie Adriany Rak, Alicji Skirgajłło oraz Any Rose. Reszta pisarzy do tej pory była mi nieznana, ale teraz, gdy już dostałam próbkę ich twórczości, wiem doskonale, czego należy się po nich spodziewać. Z reguły staram się skupiać na pozytywnych aspektach antologii. Wyróżniam zazwyczaj trzy najlepsze teksty, aczkolwiek w przypadku "Kilku chwil miłości" miałam z tym ogromny problem. Tak naprawdę większość opowiadań była mdła, przeciętna, nijaka i nie wyróżniała się z tłumu. Te historie nie miały również w sobie świeżości, a przede wszystkim pomysłowości. Miłość to uczucie mające różne oblicza, można pokazać go z tak wielu perspektyw, stron. Opcji tutaj było szczerze powiedziawszy multum, a autorzy nie mieli żadnych ograniczeń w tym temacie. Dlatego też czytając tę książkę czułam smutek, że tak naprawdę każde opowiadanie było takie samo. Czy każdy pisarz widzi miłość w praktycznie ten sam sposób? Czy to w ogóle jest możliwe? W tym przypadku piękna okładka, nie skrywa równie zaskakującego środka. Jednak znalazłam dokładnie dwa teksty, które uratowały całokształt tego zbioru. Uwielbiam pióro Adriany Rak. Autorka tworzy zawsze realistyczne historie, prawdziwe, zaczerpnięte z życia. Jej opowiadanie pt. "Gniewińskie niebo" niby proste, lecz dostrzegłam w nim nutkę magii. Pisarka ukazała obraz pięknej, głębokiej, trwałej miłości. Przybliżyła początki uczucia, które trwa po dzisiejszy dzień. Świetnie spędziłam czas z tym tekstem i już nie mogę doczekać się, aż w moje ręce wpadną nowości spod pióra pani Adrianny. Anna Głowacz to kolejna autorka, która w pełni wykorzystała potencjał słowa "miłość". W swoim opowiadaniu "Mój przyjaciel pies" pokazała obraz czystego, bezwarunkowego uczucia człowieka do psa. Ta historia sprawiła, iż łezka zakręciła mi się w oku. Tekst napisany z perspektywy zwierzęcia dla mnie był czymś nietypowym, pomysłowym, świeżym. Właśnie na takie historie liczę w antologiach: nietuzinkowe, pełne humoru, orginalne oraz pozbawione schematów. Chciałabym też Wam powiedzieć kilka słów na temat opowiadania, które mnie zniesmaczyło. Sięgając po romanse, bądź teksty o miłości pragniemy zanurzyć się w świecie fantazji. Chcemy przenieść się do innej krainy z dala od trosk i obowiązków. Nikt z nas nie chcę czytać o codzienności, życiowych nieszczęściach czy nie powodzeniach. Po tekście Samanty Louis pt. "Tureckie pożądanie" zaczęłam zastanawiać się w jakim kierunku zmierzają kobiece fantazje. Czy właśnie o zakupach w Pepco, Biedronce i chwilowym zauroczeniu ulokowanym w facecie pracującym w osiedlowym kebabie marzą czytać współczesne kobiety? Męczyłam się z tym tekstem i pragnęłam, aby zniknął z tej antologii. Reszta opowiadań należała tak naprawdę do grupy przeciętnych, nie wywołujących w czytelniku praktycznie żadnych emocji. Niektóre teksty widać, iż zostały pozbawione redakcji oraz korekty. Nie zostały dopieszczone w żadnym calu, a ich akcja toczyła się szybko i niewiarygodnie. Miałam wrażenie, że niektóre autorki kompletnie nie poradziły sobie z pozoru prostym zadaniem stworzenia tekstu dotyczącego tego przedziwnego uczucia, jakim jest miłość. Niby historię dotyczyły różnych postaci, a wydawały się łudząco do siebie podobne. . "Kilka chwil miłości" to zbiór opowiadań serujący porządną dawkę rozmaitych emocji. Autorzy przedstawili miłość z własnej perspektywy. Przelali na papier fantazje, pragnienia, a może i rzeczywiste opowieści, które miały miejsce w ich życiu. Nie zabrakło tutaj namiętnych momentów, pełnych pożądania, romantyzmu czy erotyzmu. Fajnie spędziłam czas z tym zbiorem, ale na pewno nie zaliczę go do moich ulubieńców. Na końcu tej książki znajdziemy również miejsce na napisanie swojej własnej historii. Możemy puścić wodze fantazji, uruchomić wyobraźnię i na kilka godzin przenieść się innego świata w którym po burzy zawsze wychodzi słońce.