Lindsey Biel

Niezwykle pomocna książka. Rzeczowa, dokładna, bogata w przykłady i konkretne propozycje radzenia sobie z następstwami zaburzeń SI. Treść jest przejrzyście poukładana, podzielona na sekcje – mamy zatem część poświęconą wyszczególnieniu wszelkich możliwych zaburzeń, mamy też obszerny fragment traktujący o tzw. diecie sensorycznej, do tego rozdział poświęcony praktycznym metodom radzenia sobie z codziennymi problemami, które są udziałem niejednego dziecka ze swoistym przetwarzaniem sensorycznym (oraz jego rodzica); nie zabrakło też rozdziałów o metodach wsparcia rozwoju oraz o możliwościach rzeczywistego dostosowania swoich metod wychowawczych także w przypadku dzieci starszych, w wieku szkolnym. Niebagatelną zaletą tej książki jest też zadbanie o umieszczenie informacji nt. przydatnych w codziennych zabawach i terapii zabawkach, a nawet stron internetowych czy organizacji, z pomocy których można skorzystać. Książka zawiera też garść przypisów dotyczących rodzimych realiów. Ich skromna ilość jest wymowna i spokojnie może świadczyć o tym, jak bardzo po macoszemu problem zaburzonej integracji sensorycznej traktowany jest w polskich placówkach oświatowych i medycznych, które nie mogą się poszczycić choćby refundowaniem profesjonalnej diagnozy SI czy też jakimikolwiek zinstytucjonalizowanymi formami wsparcia dla dzieci w wieku szkolnym ze stwierdzonymi zaburzeniami. Dla niejednego rodzica, przejętego rozwojem swojego „trudniejszego” od przeciętnego dziecka potomka to z pewnością dość przygnębiająca perspektywa, ale póki co, gdy trzeba radzić sobie samodzielnie i przy nikłym wsparciu ze strony państwa, książki takie, jak ta, są doprawdy nieocenione.