Witam!
Czy ktoś z laureatów otrzymał już może kurierem lub pocztą wygraną książkę?? Bo ja jeszcze nie.
Dziękuję i pozdrawiam!

Witam!
Czy ktoś z laureatów otrzymał już może kurierem lub pocztą wygraną książkę?? Bo ja jeszcze nie.
Dziękuję i pozdrawiam!

Pięknie dziękuję:) Przemiła niespodzianka - ogromnie się cieszę:) Gratulacje dla pozostałych zwycięzców! Pozdrawiam!

Pięknie dziękuję:) Przemiła niespodzianka - ogromnie się cieszę:) Gratulacje dla pozostałych zwycięzców! Pozdrawiam!

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Anne_Joy
agnieszka2907
Adiker
Alinea
Mathilda

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Anne_Joy
agnieszka2907
Adiker
Alinea
Mathilda

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Oboje mieli po 13 lat i od urodzenia mieszkali w tym samym mieście, lecz nigdy wcześniej się nie spotkali. Dzieliło ich wszystko: wyznanie, pochodzenie, zamożność rodzin. Ona- OBLUBIENICA MORZA, jak zwykła o sobie mówić, choć nad morzem nigdy nawet nie była i on- syn lekarza, który przysiągł sobie, że nie pójdzie w ślady ojca. Pewnego dnia spotkali się nad brzegiem rzeki. Ona przychodziła tu często, on był tu pierwszy raz. Ciekawość zwyciężyła i zaczęli rozmawiać. Dziesięć pierwszych zdań i trzy minuty rozmowy wystarczyły, aby on był pewien, że jest zbyt wyniosła i butna, a ona, że on na siłę stara się być luzacki. Nie uwierzyłbyś, że dwoje nastolatków tak szybko może się "znielubić". W końcu dziewczyna wstała i dumnym krokiem odeszła. Zatrzymała się kilkadziesiąt metrów dalej. Z kartonika wrzuconego do głębokiego dołu dochodziło szczekanie.
Dziewczyna wiedziała, że nie da rady wyciągnąć go sama, ale jak na złość jedyną osobą w pobliżu był ten bezczelny chłopak. Chcąc nie chcąc musiała poprosić go o pomoc. Chłopcu zajęło chwilę, aby zrozumieć o co chodzi rozdygotanej towarzyszce. Gdy oboje zbliżyli się nad krawędź dołu, decyzja padła szybko: ona tam wskakuje, podaje mu karton, a on ją wyciąga. Plan zadziałał i chwilę później w ich rękach znalazły się dwa porzucone szczeniaki. Zwierzęta szybko znalazły nowe domy, ale ta przygoda nie zbliżyła do siebie tej dwójki. Spotkali się dwanaście lat później w zupełnie innych okolicznościach.

Oboje mieli po 13 lat i od urodzenia mieszkali w tym samym mieście, lecz nigdy wcześniej się nie spotkali. Dzieliło ich wszystko: wyznanie, pochodzenie, zamożność rodzin. Ona- OBLUBIENICA MORZA, jak zwykła o sobie mówić, choć nad morzem nigdy nawet nie była i on- syn lekarza, który przysiągł sobie, że nie pójdzie w ślady ojca. Pewnego dnia spotkali się nad brzegiem rzeki....

Stał na plaży, w miejscu gdzie fale nigdy nie sięgały, nawet podczas sztormu. Wiele razy zastanawiał się jakie to uczucie dotknąć wody, poczuć jej łaskotanie na skórze. Częściej wypełniało to pragnienie by dotknąć... jej. Kobiety, która stała na brzegu morza. Woda sięgała jej do kostek, otaczały je niczym kajdany.
Kobieta płakała.
- Przecież to niemożliwe – choć szeptała, wiatr poniósł jej słowa przez całą dzielącą ich odległość . – Jesteś synem pustyni A ja OBLUBIENICĄ MORZA. Jeżeli którekolwiek z nas przejdzie granicę, umrze.
- A co, jeśli powiem ci, że jest sposób? – zapytał, choć ciężar tych słów odczuwał w piersi.
Jej oczy rozszerzyły się, podświetlone nadzieją. Zrobiła krok w przód, lecz cofnęła się natychmiast.
- Co masz na myśli?
Tak bardzo chciałby do niej podejść, wziąć w ramiona. Ale nie mógł, nawet najmniejszy kontakt z jej światem by sprawił niewyobrażalny ból i w końcu śmierć. Doprowadzało go to do szaleństwa.
Wziął głęboki oddech.
- Możemy być razem, jeśli na świecie będzie tylko ocean albo tylko pustynia. Nie będzie magicznej granicy.
- Ale wtedy wszyscy z jednego świata…
- Odejdą – dokończył za nią. – Jedna osoba będzie mogła przejść. Ty albo ja.
Uniosła dłonie i zasłoniła usta. Była przerażona.
- Kiedyś powiedziałem, że poświęcę dla ciebie wszystko... Nie były to puste sobą. Dziś to sie stanie.
Nie odpowiedziała. Nie musiała. Pomimo świeżych łez, na jej ustach pojawił się cień uśmiechu.W milczącym porozumieniu postanowili, że ich miłość pochłonie świat

Stał na plaży, w miejscu gdzie fale nigdy nie sięgały, nawet podczas sztormu. Wiele razy zastanawiał się jakie to uczucie dotknąć wody, poczuć jej łaskotanie na skórze. Częściej wypełniało to pragnienie by dotknąć... jej. Kobiety, która stała na brzegu morza. Woda sięgała jej do kostek, otaczały je niczym kajdany.
Kobieta płakała.
- Przecież to niemożliwe – choć szeptała,...

Kasia i Marcin na chrzestnych dla Julki wybrali Anię i Tomka.
Pomyśleli, że fajnie będzie, gdy rodzice chrzestni Julki będą małżeństwem. Byli przekonani, że ich rola zakończy się na dawaniu prezentów urodzinowych. Nie przyszło im do głowy, że zginą razem w wypadku samochodowym.
Ania i Tomek nie zakładali, że właśnie tak potoczy się ich życie. Ania nigdy nie podejrzewała, że Tomek mógłby ją zdradzić. Niemniej jednak doznała tego strasznego rozczarowania w życiu. Jej świat się zawalił, a mimo szczerych chęci i wielkiej skruchy jaką okazywał Tomek, nie potrafiła mu wybaczyć. W sytuacji tragicznej śmierci Kasi i Marcina było im ciężko, ale wiedzieli, że to właśnie im przypadnie opieka nad małą, osieroconą Julką. Z uwagi na ich skomplikowane relacje sytuacja była podwójnie trudna, ale wiedzieli, że własne problemy muszą odsunąć na bok w obliczu tragedii jaka spotkała niewinne dziecko.
Starali się stworzyć jej rodzinę, zastąpić zmarłych rodziców, w końcu wyrazili na to zgodę zostając rodzicami chrzestnymi Julki. Tomek starał się odbudować dawne relacje, wynagrodzić Ani wyrządzone jej krzywdy. Zabrał swoją OBLUBIENICĘ MORZA i ich przybraną córeczkę na wspólne wakacje nad polskim morzem. To właśnie tam Ania postanowiła spróbować ratować małżeństwo dla dobra Julki. Uznała, że mała już za dużo przeszła, żeby patrzeć jak teraz oni żyją razem, ale obok siebie. Dla dobra dziecka postanowiła dać Tomkowi ostatnią szansę, a to czy ją wykorzysta zależało już tylko od niego...

Kasia i Marcin na chrzestnych dla Julki wybrali Anię i Tomka.
Pomyśleli, że fajnie będzie, gdy rodzice chrzestni Julki będą małżeństwem. Byli przekonani, że ich rola zakończy się na dawaniu prezentów urodzinowych. Nie przyszło im do głowy, że zginą razem w wypadku samochodowym.
Ania i Tomek nie zakładali, że właśnie tak potoczy się ich życie. Ania nigdy nie podejrzewała, że...

Ona i On. Tak różni...Ona - jakby OBLUBIENICA MORZA, A On - niczym wybraniec ognia. Bywa także odwrotnie. Lecz kobieta i mężczyzna to skrajnie różni bohaterowie życia. Są przeciwieństwami, niektórzy twierdzą, że różni ich pochodzenie: Jedno jest z Wenus, drugie z Marsa...Inna fizyczność, inna psychika i dusza...Każda na swój sposób fascynująca, niezwykła! To niesamowite, że tak różni - podejmują trud porozumienia i potrafią stworzyć niepowtarzalną i doskonałą całość. Świadomi tego co ich różni - potrafią znależć podobieństwa ważniejsze od wszelkich różnic i zbudować więzi silniejsze od nich...W ich mocy jest zbudować małą ojczyznę, cudownie przyjazne miejsce na ziemi - dom! Taką moc daje tylko prawdziwa miłość. Ta cierpliwa i łaskawa Pani, która pielęgnowana - szanuje, podziwia, wybacza i...żyje wiecznie!

Ona i On. Tak różni...Ona - jakby OBLUBIENICA MORZA, A On - niczym wybraniec ognia. Bywa także odwrotnie. Lecz kobieta i mężczyzna to skrajnie różni bohaterowie życia. Są przeciwieństwami, niektórzy twierdzą, że różni ich pochodzenie: Jedno jest z Wenus, drugie z Marsa...Inna fizyczność, inna psychika i dusza...Każda na swój sposób fascynująca, niezwykła! To niesamowite, że...

Prawdziwa historia

Eleonora często opowiadała Ani o niewoli ojca w amerykańskim obozie. Ze łzami w oczach, przejeżdżając ręką po stole, jakby chciała zrzucić z niego okruszki jedzenia, mówiła:

- O, tak zrobiłam. Ojciec wpadł w szał. Oni nie mieli tam nic do jedzenia.

Ania milczała. Jadła śniadanie, zastanawiając się, jak Niemka może opowiadać jej o cierpieniu podczas wojny.

- Remagen, tam był obóz – rzekła Eleonora. Mój ojciec wykopał sobie dziurę, w której schronił się przed zimnem. Płaszcz uratował mu życie. Niektórzy nic nie mieli.

Dziewczyna z ciekawości wyszukała wiadomości o Remagen. Przeczytała o moście Ludendorffa, o walkach aliantów, o desperackich atakach niemieckiego lotnictwa, o ofiarach po stronie Amerykanów. Kolejny raz z niesmakiem pomyślała, że to przecież inni byli ofiarami, nie Niemcy. Przyglądała się, jak staruszka wielokrotnie wypełniała druczki z przelewem na fundacje charytatywne. Doszły kolejne historie. O ewakuacji, o mordowaniu Żydów, o projekcie Guntera Demninga. Kobieta przywiązała się do Ani. Dziewczyna czasami miała wrażenie, że stała się najbliższą jej osobą. Przy słowach „tak zrobiłam” przestała czuć niesmak. Zrozumiała, że cierpienie było po obu stronach.

- Bo ludzie nie chcą, żeby im przypominano – mówiła starsza pani, wspominając Stolpersteine. – Ale my nie możemy o tym zapomnieć, że ginęli niewinni ludzie. Wyglądała przy tym jak OBLUBIENICA MORZA, Ziemi, Boga, potrzebujących dzieci… Czy kogoś takiego można osądzać?

Prawdziwa historia

Eleonora często opowiadała Ani o niewoli ojca w amerykańskim obozie. Ze łzami w oczach, przejeżdżając ręką po stole, jakby chciała zrzucić z niego okruszki jedzenia, mówiła:

- O, tak zrobiłam. Ojciec wpadł w szał. Oni nie mieli tam nic do jedzenia.

Ania milczała. Jadła śniadanie, zastanawiając się, jak Niemka może opowiadać jej o cierpieniu podczas...

Najpiękniejsze historie pisze samo życie.
Temat konkursu przywodzi mi na myśl wydarzenia związane z niedawnymi obchodami 100lecia odzyskania przez Polskę niepodległości.
Polski nie było na mapie przez 123 lata. Jednak w sercu Polaków była zawsze.
Wolność bez wątpienia zawdzięczamy dwóm ważnym postaciom: Józefowi Piłsudskiemu i Romanowi Dmowskiemu. Całkowicie dwie różne osoby mające różne koncepcje na odzyskanie niepodległości przez nasz kraj. Jednak wśród tylu różnic znalazła się jedna rzecz, którą było dobro Polski. Wolnej Polski, w której mamy zaszczyt dziś żyć.
Mimo tylu różnic doszli do porozumienia. A stawka była bardzo wysoka- wolność.
W latach 20 ubiegłego wieku armia gen. Hallera zaczęła odzyskiwać ziemie pomorza. Wynikiem tych działań były zaślubiny z Bałtykiem. Od tamtej chwili Polska stała się OBLUBIENICĄ MORZA.

Najpiękniejsze historie pisze samo życie.
Temat konkursu przywodzi mi na myśl wydarzenia związane z niedawnymi obchodami 100lecia odzyskania przez Polskę niepodległości.
Polski nie było na mapie przez 123 lata. Jednak w sercu Polaków była zawsze.
Wolność bez wątpienia zawdzięczamy dwóm ważnym postaciom: Józefowi Piłsudskiemu i Romanowi Dmowskiemu. Całkowicie dwie różne...