Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Miroslav Pech zabiera czytelnika w głąb ludzkiego umysłu, w którym zamieszkało szaleństwo i obłęd. Na początku poznajemy na pozór zwyczajne małżeństwo. On niespełniony pisarz. Ona matka dwumiesięcznej Sary, ciesząca się ciepłem domowego ogniska. Z czasem dostrzegamy, że coś się wypaliło, że oni zamiast tworzyć prawdziwą rodzinę odgrywają tylko społeczne role. Rodzi się pomiędzy nimi nienawiść. Są jak beznamiętne skorupy nie potrafiące kochać się nawzajem. Piękny, zimowy krajobraz. Boże Narodzenie, chatka na odludziu. W kącie pachnąca choinka migocze milionem świateł, a wokół jej pnia dumnie prezentują się kolorowe prezenty. Wystarczy jeden celny strzał prosto w głowę, kilka cichych podszeptów o niewierności i tajemnice ukrywane od lat, aby przemienić ten spokojny, świąteczny obrazek w Wigilię z piekła rodem. W tej książce nic nie jest dosłowne i jednoznaczne. Ogromna ilość niedomówień pozwala nam popuścić wodze wyobraźni. Tak naprawdę to my tworzymy tę chaotyczną historię, to my dopowiadamy resztę. Dostajemy surowy szkic pełen luk, które samy musimy zapełnić. "Mainstream" to książka oszczędna w słowa. Zdania są krótkie, a strony ubogie w treść. Czyta się ją w tempie ekspresowym. Moim zdaniem jest to horror ekstremalny dla początkujących. Mamy tutaj motyw kanibalistyczny potraktowany po macoszemu oraz rozdziały zawierające retrospekcje związane z branżą pornograficzną. Owe opisy ograniczone do minimum nie zszokowały mnie, ani nie obrzydziły dlatego, że często sięgam po o wiele mocniejsze lektury. Niemniej jednak uważam, że "Mainstream" pomimo kilku wad ma wiele zalet i warto dać tej powieści szansę.