Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Naznaczony" jest pozycją dobrą. Tylko dobrą, ponieważ nie ustrzegła się wielu wad. Powiem, co mnie męczyło, jako czytelnika, najbardziej:
- dialogi bohaterów - były sztuczne, "książkowe", zbyt nienaturalne;
- sceneria - brakowało mi opisów otoczenia, miasta, lokali - szczególnie w drugiej części książki. Przez to "Naznaczony" wyglądał niczym gra w teatrze pozbawionym dekoracji;
- naiwność opowieści - wszystko jest takie trochę bez sensu, bohaterowie mordują takie nijakie, jakby w tym "mieście" nie było policji, świadków, myślących ludzi. Pewien poziom naiwności i oderwania od realiów jestem w stanie wybaczyć, ale nie aż tyle nagromadzonych absurdów w jednym miejscu;
- motywacje bohaterów - najlepiej wygląda "bezduszny" Dylan, Jack dla mnie jest równie realny, co sceneria plastyczna (czyli kompletnie niewiarygodny), Sophia - podobnie;
- starcie finałowe między Bohaterami i Antyistnieniami - znów brakuje Autorce wiarygodności - czy mam rozumieć, jako czytelnik, że w tym świecie wszyscy biją się nożami, na pięści, bez broni palnej (w świecie, gdzie ponoć jest to SF), że nikt nie jest w stanie domyśleć się, że wiele morderczych potworów poluje w mieście ukrywając się na jego obrzeżach - znów mocno naiwne i mało przekonujące mnie, jako czytelnika, rozwiązanie fabularne;
- finał - znów słabo.
Najlepiej oceniam początek powieści. Intrygujący, pełen niedopowiedzeń. Potem jest coraz słabiej. Fabuła przewidywalna, błędy w prowadzeniu akcji - jak wyżej itp. Aż do finału, który zamiast intrygować, mnie osobiście zmęczył.
Żeby oddać jednak sprawiedliwość Autorce - "Naznaczony" to książka dobra (czyli wg. skali lubimy czytać 6 na 10). Dobra - ze względu na fajne pokazanie konfliktu dobra - zła w niecodziennej odsłonie, ze względu na potencjał, ze względu na kilka niezłych scen, na świeżość pomysłów.Zawiodło wykonanie, ale nie tak, bym nie sięgnął po kolejne pozycje Pani Agnieszki. Bo tą, mimo pewnych wad, czytało się dobrze. Gdyby trochę wiarygodniej został przedstawiony świat, sceneria, działania innych ludzi, policji, rządu itp. sił na morderstwa (w końcu seryjne) dokonywane przez bohaterów - wtedy spokojnie dałbym i jedne, dwa punkciki więcej. Czekam na więcej.

"Naznaczony" jest pozycją dobrą. Tylko dobrą, ponieważ nie ustrzegła się wielu wad. Powiem, co mnie męczyło, jako czytelnika, najbardziej:
- dialogi bohaterów - były sztuczne, "książkowe", zbyt nienaturalne;
- sceneria - brakowało mi opisów otoczenia, miasta, lokali - szczególnie w drugiej części książki. Przez to "Naznaczony" wyglądał niczym gra w teatrze pozbawionym...

Nie oceniajmy książki po kładce. I owszem. Nie oceniajmy. Bo okładka i samo wydanie "Ceny honoru" jest naprawdę REWELACYJNE. A książka. Książka jest DOBRA w skali lubimy czytać czyli 6/10. Czemu tylko dobra? Czy też raczej - aż dobra? Ja uwielbiam krasnoludy. Dlatego wsparłem wydanie tej książki - czy też raczej zbioru opowiadań. Bo dotyczyła mojej ukochanej rasy. I otrzymałem w zamian 10 opowiadań. Niektóre lepsze, niektóre gorsze, lecz ogólnie takie - że wpadają jednym okiem i wypadają drugim. Nie pozostawiają po sobie zbyt wiele, chociaż czasami - i owszem - dostarczają pewnych emocji. "Cena honoru" mogła by być lepsza gdyby była powieścią. Nie zbiorem opowiadań przeskakujących od bohatera do bohatera, od czasu z magią do czasu z karabinami i czołgami. Od jednego wroga do drugiego. I ten nieszczęsny smok, wskrzeszanie generała czy kwestia z Ciemnością. Po co on tam był, pytam się autora? Po co poruszać w opowiadaniach wątki, których nie kończymy? To budzi tylko irytację czytelnika - czyli moją. Ogólnie Pan Maciej ma całkiem dobre pióro, przyjemny warsztat, zbudował też bardzo intrygujący świat - taki niemal stereotypowy, lecz jednak nie do końca. Taki, który nawet ciekawi. Ja wolałbym jednak powieść następnym razem. Nie zbiór opowiadań - z lepszymi lub gorszymi wątkami i splotami akcji. Naprawdę.Tak czy owak czekam jednak na kolejne książki Panie Macieju.

Nie oceniajmy książki po kładce. I owszem. Nie oceniajmy. Bo okładka i samo wydanie "Ceny honoru" jest naprawdę REWELACYJNE. A książka. Książka jest DOBRA w skali lubimy czytać czyli 6/10. Czemu tylko dobra? Czy też raczej - aż dobra? Ja uwielbiam krasnoludy. Dlatego wsparłem wydanie tej książki - czy też raczej zbioru opowiadań. Bo dotyczyła mojej ukochanej rasy. I...

To dla mnie jedna z TOP 10 książek, które czytałem. Poruszająca, mądra, świetnie napisana. Czytałem ją przed laty, będąc młodym człowiekiem. Wróciłem do niej po latach i nadal robi na mnie mocne wrażenie. Dostarcza emocji. W zalewie słabych powieści, ta powieść jest perełką. Trudny temat. Doskonałe portrety psychologiczne bohaterów i przemyślana narracja. Warto czytać. Naprawdę warto. Ta ksiązka zostaje z nami na długo. Dla mnie arcydzieło - czyli 10/10 w skali lubimyczytać.pl

To dla mnie jedna z TOP 10 książek, które czytałem. Poruszająca, mądra, świetnie napisana. Czytałem ją przed laty, będąc młodym człowiekiem. Wróciłem do niej po latach i nadal robi na mnie mocne wrażenie. Dostarcza emocji. W zalewie słabych powieści, ta powieść jest perełką. Trudny temat. Doskonałe portrety psychologiczne bohaterów i przemyślana narracja. Warto czytać....