Furies of Calderon

Nie wiem, czy napisanie że się zawiodłam ma sens, skoro spodziewałam się zawodu. Intuicja mi mówiła, że "Codex Alera" to coś gorszego niż moje ukochane "Dresden Files" - i wcale się nie myliła. No, przynajmniej na razie.

To nie jest zła książka. W kategorii "standardowe fantasy dla młodzieży" jest w porządku. Jeśli ktoś lubi czytać historie o młodzieńcach odkrywających swoje przeznaczenie to powinien przeczytać. Ale nic poza tym.
Postaci są ok, ale tylko ok. Zawód, bo Butcher świetne postaci umie wykreować - niestety, tu (na razie) nikt nie wywołał we mnie większych emocji. Tavi jest... no, domyślam się kim jest. To jest aż nazbyt oczywiste (ale plus, że nie dostał swojego pokemo... eeee, znaczy furii). Maratowie wpadają w kategorię "szlachetnych dzikusów" aż za dobrze. Postaci kobiece niby mają coś do powiedzenia, ale wypadają blado - z drugiej strony panom też brak wyrazistości.

Pewnie sięgnę po dalsze tomy, ale tylko z zaufania do autora i z nadziei, że pociągnie to w jakąś lepszą stronę a ten schematyczny pierwszy tom to tak dla zachęty dla młodszych czytelników.

Nie wiem, czy napisanie że się zawiodłam ma sens, skoro spodziewałam się zawodu. Intuicja mi mówiła, że "Codex Alera" to coś gorszego niż moje ukochane "Dresden Files" - i wcale się nie myliła. No, przynajmniej na razie.

To nie jest zła książka. W kategorii "standardowe fantasy dla młodzieży" jest w porządku. Jeśli ktoś lubi czytać historie o młodzieńcach odkrywających...

Kalka na kalce, ale od czasu do czasu trafił się jakiś pomysł wystarczająco oryginalny, aby dobić do brzegu z tą lekturą.

Kalka na kalce, ale od czasu do czasu trafił się jakiś pomysł wystarczająco oryginalny, aby dobić do brzegu z tą lekturą.

Świat i postacie wydają się być wycięte z tektury. Wchodzą na scenę robią co mają zrobić i z niej schodzą. Słaba książka.

Świat i postacie wydają się być wycięte z tektury. Wchodzą na scenę robią co mają zrobić i z niej schodzą. Słaba książka.