Nietypowo zacznę od końca, bowiem to właśnie obraz sceny finałowej wyświetla się w mojej głowie, gdy myślę o tej książce. Jest tam zawarta cała esencja tej powieści, która uderzyła mnie prosto w serce, pozostawiając w głębokiej zadumie...
Historia Alice przepełniona jest goryczą i odrzuceniem. Dziewczyna dorasta w ciągłym strachu, a po śmierci schorowanej matki, zostaje z pełnym pogardy ojcem, który niebawem sprowadza do domu swoją nową kobietę. Alice coraz bardziej zamyka się na otaczający świat, nie potrafiąc poradzić sobie z psychicznym gnębieniem. Pewnego dnia odnajduje ukojenie w sennych majakach, które stają się ucieczką od przykrej rzeczywistości...
To magiczna i trudna powieść o samotności i odrzuceniu. Niesprawiedliwość idzie w parze z beznadzieją, wypełniając strony tej krótkiej, lecz bardzo treściwej książki, a ciągły niepokój towarzyszący głównej bohaterce przelewa się na czytelnika.

Nietypowo zacznę od końca, bowiem to właśnie obraz sceny finałowej wyświetla się w mojej głowie, gdy myślę o tej książce. Jest tam zawarta cała esencja tej powieści, która uderzyła mnie prosto w serce, pozostawiając w głębokiej zadumie...
Historia Alice przepełniona jest goryczą i odrzuceniem. Dziewczyna dorasta w ciągłym strachu, a po śmierci schorowanej matki, zostaje z...

Ciekawa i dziwna XD

Ciekawa i dziwna XD

Alice żyje w strachu przed przemocowym ojcem, który jedynie sporadycznie rani dłońmi, bo jego ulubionym narzędziem są ostre słowa i nieobecność, jaka przytłacza. A odkąd dziewczyna traci matkę jest tylko gorzej. Liczba jej obowiązków rośnie, zdania ranią coraz mocniej, a przestrzeń, jaką została po sobie rodzicielka, zapełnia kobieta z tawerny. Ucieczki przed tym Alice szuka w uczuciu unoszenia się w powietrzu, jakby oderwanie od ziemi dawało ukojenie. Tyle że zawsze musi wrócić na stabilny grunt, który dla niej przygotował jedynie ból.

„Córka weterynarza“ to powieść, gdzie nikt nie był, nie jest i nie będzie szczęśliwy. Od początku wszystko zdaje się dążyć do katastrofy, a niewiadomą jest tylko jej końcowy kształt. Bo po drodze może wydarzyć się tak wiele złego, tak wiele bolesnego, że trudno przewidzieć, w którą dokładnie stronę autorka podąży. Londyn kreuje na brudny i zimny, wyspę na wietrzną i pustą, a domy, niezależnie od miejsca, pozbawione są ciepła czy przytulności. Dopełnia to obraz przemocy wobec jednostek bezbronnych, czujacych wiele. W tym jednostek, które wolą uciec w oniryzm, wręcz okultyzm, bo ich serce nie jest gotowe na przyjęcie rzeczywistości w takim kształcie, w jakim autorka ją podaje.

Barbara Comyns stworzyła kontrast niewinności, jaką ma w sobie młodość oraz przemocowego świata dorosłych, co ubrała w formę, która balansuje między mroczną baśnią a grozą jej współczesnych. Główna bohaterka ucieka w świat snów, przeżywa intensywnie krzywdy, spaceruje po wąskich uliczkach lub otwartych przestrzeniach pozbawionych ludzi. Daje to intensywny klimat ubrany w kontrasty, czarno-białe spojrzenie. Nic dziwnego, że powieść tak umiłowały sceniczne deski.

Wydaje mi się, że sztuka teatralna na podstawie powieści podobałaby mi się bardziej niż sama powieść. Bo zabrakło w niej sporo do mojej sympatii, a jednocześnie niewiele mogę jej zarzucić. Jest po prostu poprawnym tekstem swojego czasu w duchu lęku i nadprzyrodzonego. Przyjemna w momencie lektury, ale nie wyróżniająca się w tłumie innych tytułów, jakie czytałam w podobnym tonie. Troszkę przerysowana, troszkę nieciekawa, ale nadrabia w ogólnym nastroju oraz wyważonym tempie akcji. A jej klimat osiada na czytelniku.


przekł. Jolanta Kozak


!: głuchoniema (owszem, to obraźliwe, poprawnie mówi się głucha lub niesłysząca),cygańskie

Alice żyje w strachu przed przemocowym ojcem, który jedynie sporadycznie rani dłońmi, bo jego ulubionym narzędziem są ostre słowa i nieobecność, jaka przytłacza. A odkąd dziewczyna traci matkę jest tylko gorzej. Liczba jej obowiązków rośnie, zdania ranią coraz mocniej, a przestrzeń, jaką została po sobie rodzicielka, zapełnia kobieta z tawerny. Ucieczki przed tym Alice...

Są takie książki, do których ciężko mi jest zachęcać. Musicie sami poczuć, że to właśnie teraz jest idealny moment na ich przeczytanie.Taka właśnie jest 𝘊ó𝘳𝘬𝘢 𝘸𝘦𝘵𝘦𝘳𝘺𝘯𝘢𝘳𝘻𝘢.To powieść przepełniona smutkiem, bólem i samotnością, napisana w baśniowym stylu.

Siedemnastoletnia Alice Rowland żyje w świecie pełnym niezrozumienia. W świecie ojca pozbawionego uczuć oraz chorej matki, która nie ma ani siły ani odwagi przeciwstawić się tyranowi. Po śmierci matki, w domu pojawia się nowa kobieta, a zagubiona i odrzucona Alice szukając schronienia odczuwa pewne nadprzyrodzone zjawiska.

Ta książka jest inna niż wszystkie. Jedna z tych przygniatających, mrocznych i budzących strach z każdą przeczytaną stroną. Duszny, gotycki klimat przenosi nas do świata dziewczyny gdzie potwory mają ludzką postać.
Autorka stworzyła obraz domu wypełniononego obojętnością, brakiem miłości i poczucia bezpieczeństwa. Puste ściany przesiąknięte złem, mrokiem i przemocą. Ta historia pokazuje jak zły potrafi być drugi człowiek i jakim trzeba być zepsutym, chorym by w taki sposób traktować najbliższych. Ile jest takich rodzin dla których takie życie to coś normalnego, coś co trzeba przetrwać mając poczucie że bezpieczniejsze jest to co znane.

Ta książka ma duszę która wybrzmiewa do ostatniej strony, a jej zakończenie zostawia ogromną pustkę w sercu.

Są takie książki, do których ciężko mi jest zachęcać. Musicie sami poczuć, że to właśnie teraz jest idealny moment na ich przeczytanie.Taka właśnie jest 𝘊ó𝘳𝘬𝘢 𝘸𝘦𝘵𝘦𝘳𝘺𝘯𝘢𝘳𝘻𝘢.To powieść przepełniona smutkiem, bólem i samotnością, napisana w baśniowym stylu.

Siedemnastoletnia Alice Rowland żyje w świecie pełnym niezrozumienia. W świecie ojca pozbawionego uczuć oraz chorej...

Córka weterynarza to dość podniosła i stara opowieść. Pierwsze wydanie było w roku 1959, czy ma ona rację bytu w dzisiejszej realności?

Niczego się nie spodziewałam. Dostałam obszerne opisy życia codziennego młodej dziewczyny – tytułowej córki weterynarza. Widzę ten koncept i mam na uwadze, kiedy to dzieło powstało wykonano je bardzo dobrze. Autorka ma polot pisarski. Trąci lekko fantastyką, horrorem i literaturą piękną. Czemu horrorem, skoro nie ma z nim nic wspólnego? Opisane trudy, które dotyczą głównie kobiet są brutalnością rzeczywistością pełną emocji. Małżeństwa bez miłości, kobiety sprzedawane jak krowy na rzeź. Niewiedza, dezinformacja, biedota. Kontrasty, które w dzisiejszych czasach troszkę się zatarły, a bardziej po prostu się o nich nie mówi. Jednak ukazanie odmienności i jej traktowania przypomniało mi to jak aktualnie ludzie reagują, jakie mają zachowania. Czuć zmęczenie, panikę, strach przed tym innym, nowym, niewyjaśnionym. Krótka historia, która miejscami mnie wymęczyła, to przedstawia wystarczająco dużo emocji i porusza pewne cząstki siebie o których zapomnieliśmy. Jest dość wymagająca, mało delikatna, a akcji to tutaj nie znajdziemy tak wartkiej jak można sądzić po kilku pierwszych stronach. Koniec natomiast leci na łeb na szyję trąci wariactwem i hipokryzją. Walka o władzę i pieniądze. Brzmi znajomo?

Książka napisana ponad 50 lat temu, a mam wrażenie, że niektóre rzeczy się nie zmieniają. Historia jest smutna i w tym momencie życia nie była mi potrzebna aż tak bardzo jak myślałam. Nie można ujmować wydania tej historii, bo jest niezwykłe. Fani literatury pięknej w mrocznym i emocjonującym stylu – pokochacie tę historię.

Córka weterynarza to dość podniosła i stara opowieść. Pierwsze wydanie było w roku 1959, czy ma ona rację bytu w dzisiejszej realności?

Niczego się nie spodziewałam. Dostałam obszerne opisy życia codziennego młodej dziewczyny – tytułowej córki weterynarza. Widzę ten koncept i mam na uwadze, kiedy to dzieło powstało wykonano je bardzo dobrze. Autorka ma polot...

"Córka Weterynarza" to powieść Barbary Comyns. Książkę wydało Wydawnictwo Kobiece, pod marką wydawniczą: Mova. Historia opowiada o losach młodej, 17-letniej dziewczyny imieniem Alice, która wraz z rodzicami mieszka na przedmieściach Londynu. Jej matka jest bardzo schorowana, natomiast ojciec jest człowiekiem niezwykle surowym i brutalnym. Losy rodziny są mu w gruncie rzeczy obojętne. Traktuje on źle swoją rodzinę, jak i zwierzęta, którymi się zajmuje. Ojciec Alice prowadzi bowiem w domu klinikę weterynaryjną. Dom jest przesiąknięty zapachem zwierząt, medykamentów i cierpieniem. Pewnej nocy Alice musi zmierzyć się z traumatycznym doświadczeniem, które sprawia, że po raz pierwszy doświadcza oderwania się od swojego ciała. Dziewczyna lewituje i nie wie, czy jest to sen, czy rzeczywiście zjawisko to dzieje się naprawdę. Od tej pory przyjdzie jej się mierzyć z trudnymi do zaakceptowania zmianami. Powieść ukazuje okrucieństwa życia, rodzinną patologię i niemoc głównej bohaterki. Nie jest to gruba książka, więc czyta się ją naprawdę błyskawicznie. Nie znajdziecie tutaj dramatycznych zwrotów akcji, ale i bez tego niektóre wątki trzymają w napięciu. Polecam osobom, które lubią taką rodzinną prozę.

"Córka Weterynarza" to powieść Barbary Comyns. Książkę wydało Wydawnictwo Kobiece, pod marką wydawniczą: Mova. Historia opowiada o losach młodej, 17-letniej dziewczyny imieniem Alice, która wraz z rodzicami mieszka na przedmieściach Londynu. Jej matka jest bardzo schorowana, natomiast ojciec jest człowiekiem niezwykle surowym i brutalnym. Losy rodziny są mu w gruncie rzeczy...

Dziś przychodzę do Was z książką trudną, bolesną i niezwykle aktualną. „Córka weterynarza” Barbary Comyns to książka, która zmusza do refleksji o trudach życia, kondycji człowieka, rodzicielskiej relacji i roli kobiety w społeczeństwie.
„Gdy byłam mała, matka zabierała mnie czasem na kilka godzin na wieś albo na błonia Wimbledonu, lecz ojciec nigdy nam nie towarzyszył. Do matki odnosił się z pogardą, a mnie całkowicie ignorował.” Takie właśnie wspomnienia towarzyszą siedemnastoletniej Alice Rowlands, która powoli wchodzi w dorosłość i próbuje nazwać relacje z ojcem. „Jako dziecko zawsze byłam usuwana z jego drogi, a jedynym naszym wspólnym posiłkiem byt obiad w południe. Matka stwierdziła kiedyś, że może byłoby inaczej, gdybym była chłopcem. Ilekroć jednak przypominam sobie, jak powiedziała mi o tym, że na samym początku małżeństwa ją kopnął, wykrzywiając jej przednie zęby, błogosławię jego obojętność wobec mnie.”
Po śmierci matki nie tylko musi sama mierzyć się z wybuchami ojca, ale również mierzyć się z niebezpieczeństwami ze strony nowej partnerki rodzica. A ta chciała wykorzystać kobiece atuty młodej, naiwnej dziewczyny. Za sprawą jej działań… niewinność bohaterki znika… „Czułam, ze choćbym nie wiem, ile razy się wykąpała, już nigdy nie będę naprawdę czysta.”
To niezwykle bolesna opowieść o szarej rzeczywistości, brudzie świata, przedmiotowym traktowaniu kobiet i stopniowym wtłaczaniu dziecka w brud świata. „Sama często uważałam się za osobę godną pogardy i prymitywną, skoro budziłam w ojcu takie uczucia. Bywało także, że udzielała mi się jego porywczość i miałam chęć wykrzyczeć mu w twarz: „To ty jesteś godny pogardy! Ja poradziłabym sobie świetnie wszędzie poza tym domem.” Poza demonicznym domem ojca… przerażającego weterynarza.
Jednak zabrakło odwagi… by się sprzeciwić.
Gorąco polecam lekturę tej baśniowej, mrocznej i potrzebnej lektury.
We współpracy z Wydawnictwem Mova.

Dziś przychodzę do Was z książką trudną, bolesną i niezwykle aktualną. „Córka weterynarza” Barbary Comyns to książka, która zmusza do refleksji o trudach życia, kondycji człowieka, rodzicielskiej relacji i roli kobiety w społeczeństwie.
„Gdy byłam mała, matka zabierała mnie czasem na kilka godzin na wieś albo na błonia Wimbledonu, lecz ojciec nigdy nam nie towarzyszył. Do...

Ta książka rozwaliła mnie emocjonalnie...

Historia opowiedziana z perspektywy siedemnastoletniej Alice. Jej dom wypełniony jest bólem. Śmiertelnie chora mama i despotyczny ojciec weterynarz, który zamiast leczyć więzi i dręczy zwierzęta. Codzienność dziewczynki naznaczona jest ciężką pracą i opieką nad umierającą mamą.

Alice coraz częściej w ucieczce przed okrutnym rzeczywistym światem zatraca się w świecie snów i wspomnień . Marzenia o pięknej romantycznej miłości zagłuszają uczucie niezrozumienia i samotności.
Po śmierci ukochanej mamy zaczyna się prawdziwy koszmar dziewczynki. Zagubiona, odrzucona przez ojca, gnębiona psychicznie traci kontakt z rzeczywistością. Zdaje się jej że rodzą się w niej dziwne moce ..

"Córka weterynarza" to mroczna przygnębiająca książka, która poraża okrucieństwem. Zabiera nas w świat dorastającej dziewczynki który zdominowany jest strachem i ciągłym obcowaniem ze śmiercią. Pokazuje najmroczniejsze ludzkie oblicze. Wnika głęboko w chory, psychopatyczny umysł ojca, który przecież powinien być wsparciem i ostoją.

Ta książka na długo pozostanie w mojej głowie.

Polecam bardzo.

Ta książka rozwaliła mnie emocjonalnie...

Historia opowiedziana z perspektywy siedemnastoletniej Alice. Jej dom wypełniony jest bólem. Śmiertelnie chora mama i despotyczny ojciec weterynarz, który zamiast leczyć więzi i dręczy zwierzęta. Codzienność dziewczynki naznaczona jest ciężką pracą i opieką nad umierającą mamą.

Alice coraz częściej w ucieczce przed okrutnym...

Przejmująca smutkiem, gasnącymi uśmiechami, głodem i mrokiem. Nasycona samotnością, niespełnionymi marzeniami i nieuchwytną miłością. Napisana wspaniałym stylem. Taka właśnie jest "Córka weterynarza" Barbary Comyns.

Widząc w zapowiedziach ten tytuł od razu wiedziałam, że muszę to przeczytać, chociaż obawy miałam wielkie. Bałam się co może mnie spotkać na stronach tej opowieści, w szczególności przemocy, która spotka zwierzęta. Z biegiem czasu jednak przekonałam się, że mrok tego tytułu mieści się w zupełnie innym wymiarze.

Życie siedemnastoletniej Alice, tytułowej córki weterynarza, naznaczone jest nieszczęściem, osamotnieniem, ale również natłokiem obowiązków. Jej codzienność wypełnia dbanie o porządek w domu, posiłki wydawane ojcu na czas, a także opieka nad chorą matką i oporządzanie cierpiących zwierząt, które czekają na pomoc weterynaryjną. Nie ma miejsca na choćby iskrę radości, a sytuacji nie poprawia pogarszający się stan zdrowia matki Alice. Wkrótce dziewczyna zostaje sama w towarzystwie ojca pozbawionego emocji, za to ubóstwiającego alkohol i przemoc oraz własnych sennych marzeń, które z czasem wymkną się spod kontroli. Jak potoczą się dalsze losy Alice? Tu już muszę odesłać Was do przeczytania tej historii, bo jestem o krok, by zdradzić co będzie dalej, a dzieje się wiele!

Dom wypełniony dramatem i nienawiścią, brakiem bliskości i obojętnością powoli przeradzającą się w przemoc przytłacza, ale jednocześnie nie daje możliwości, by odłożyć te książkę. Przenikliwy smutek towarzyszy każdej przeczytanej stronie, a nikłe chwile radości sugerują nadchodzący zawód, tęsknotę i gorycz kolejnych dni. Barbara Comyns w osobliwy i niemal baśniowy sposób przedstawią swoją opowieść. Miejsca i zdarzenia są tak ekspresywne, że obrazy natychmiast wizualizują się w wyobraźni.

Mocno przywiązałam się do głównej bohaterki, przeżywałam wraz z nią kolejne zawody i nieszczęścia, które stawały na jej drodze. Marzyłam wraz z nią o chwilach spokoju i beztroski. Warto dodać, by odpowiednio nastawić się do czytania tego tytułu z uwagi na obecny realizm magiczny, przyjąć tę opowieść jako swego rodzaju baśń i oderwać się od sztywnej interpretacji. Autorka kreując damskie postaci podejmuje też ważną kwestię pozycji społecznej kobiet, ich trudnego położenia i przymusu podporządkowania się mężczyznom i losowi. Chciałabym przeczytać inne powieści spod pióra Barbary Comyns i będę wypatrywać kolejnych w polskim wydaniu. Nie pozostaje mi nic innego jak tylko zachęcić Was, by sięgnąć po "Córkę weterynarza" i zanurzyć się w tej osobliwej historii!

https://www.instagram.com/p/Cys8vrOtUB7/?igshid=MzRlODBiNWFlZA==

Przejmująca smutkiem, gasnącymi uśmiechami, głodem i mrokiem. Nasycona samotnością, niespełnionymi marzeniami i nieuchwytną miłością. Napisana wspaniałym stylem. Taka właśnie jest "Córka weterynarza" Barbary Comyns.

Widząc w zapowiedziach ten tytuł od razu wiedziałam, że muszę to przeczytać, chociaż obawy miałam wielkie. Bałam się co może mnie spotkać na stronach tej...

Choć tytuł i okładka mogą sugerować niemal baśniową aurę, "Córce weterynarza" najbliżej do nieocenzurowanych baśni braci Grimm. Ten baśniowy duch przemyka mimochodem między stronami powieści, niosąc nadzieję na dobre zakończenie, jak to na tego typu tekst przystało.

Czy tak oto się stanie i nasza główna bohaterka - młodziutka Alice znajdzie swojego wymarzonego księcia z bajki? Gdy ją poznajemy, już od samego początku dowiadujemy się jak bardzo jest zalękniona. Jej matka znajduje się na łożu śmierci, dotknięta okrutną chorobą. Przed zakończeniem swego żywota postanowiła podzielić się z córką historią swej lichej egzystencji u boku niewdzięcznego, bestialskiego mężczyzny. Charakteryzuje się on bezemocjonalnym podejściem nie tylko w stosunku do ludzi, lecz również zwierząt. Człowiek brutalny, nieprzyjemny w obyciu, alkoholik, oszust i zdrajca. Czytanie o tego typu ludziach wyzwala we mnie okropny wstręt, tym bardziej, gdy pomyślę o tym, jak wiele kobiet i dzieci męczy się w ich otoczeniu z nieodpartym przeczuciem, iż nic lepszego w alternatywie nie mają.

Życiowa droga, którą przyjdzie kroczyć Alice jest daleka od Krainy Czarów. Usłana męką, szeregiem bolesnych doświadczeń, upokorzeniem i brakiem psychicznej asekuracji.

Tak jak już Wam wspominałam na stories - jest to pozycja, którą chciałabym przeczytać ponownie, szczególnie w oryginale. Marzy mi się jej jakieś zagraniczne wydanie, może i klimatyczne, starsze, gdyż Barbara Comyns napisała ją w 1959 roku. Dwukrotnie słuchałam każdego rozdziału, przysięgam. Ostatnie fragmenty, w których występują nietypowe wątki (specjalnie Wam o nich nie powiem, by nie spoilerować, ale wystarczająco podsycić ciekawość) są wymowne, dosadne, mroczne. Takie zakończenia uwielbiam. Wiem, że historia Alice zostanie w moim sercu rozsiewając smutek i rozżalenie sytuacją kobiet na całym świecie, których sytuacja nie zmieniła się do dziś i cierpią przez osoby, które niegdyś obiecywały gruszki na wierzbie i miłość bezkresną.

Choć tytuł i okładka mogą sugerować niemal baśniową aurę, "Córce weterynarza" najbliżej do nieocenzurowanych baśni braci Grimm. Ten baśniowy duch przemyka mimochodem między stronami powieści, niosąc nadzieję na dobre zakończenie, jak to na tego typu tekst przystało.

Czy tak oto się stanie i nasza główna bohaterka - młodziutka Alice znajdzie swojego wymarzonego księcia z...