Trochę się fantastyki naczytałem i naoglądałem w 2023 r. Jak zwykle towarzyszyły temu zmienne odczucia. W przypadku tego gatunku coraz trudniej bowiem o oryginalność, a autorzy powielają wiele znanych motywów. Nie spotkałem się jednak z ciekawszym i lepiej napisanym wstępem do historii z innego świata niż w pierwszym tomie mangi Paladyn z ziem dalekich.

Tytuł, ukazujący się w Polsce od marca 2023 r. nakładem wydawnictwa Kotori, to adaptacja serii powieści tzw. light novel autorstwa Kanaty Yanagino. Póki co, doczekała się ona 12 tomów, z których w naszym kraju wydano już pięć. Jeśli jesteście miłośnikami fantasy, to naprawdę warto przyjrzeć się temu tytułowi, a oto dlaczego tak jest.

Choć Paladyn z ziem dalekich nie zaczyna się w najbardziej oryginalny sposób, to z czasem robi się naprawdę ciekawe. Co najważniejsze, doceniamy kunszt scenariusza, a także kreskę i styl autora mangowej adaptacji, którym jest Mutsumi Okubashi. Już na wstępie dowiadujemy się, że nasz główny bohater wiódł kiepskie, przeciętne życie, ale traf chciał, że odrodził się w fantastycznej, pełnej tajemnic krainie. Wraz z Williamem, bo tak mu na imię, poznamy ten świat. Nim jednak do tego dojdzie, chłopak musi dorosnąć i przygotować się na to co go czeka.

Nie kojarzę podobnego wstępu do historii jak ten, z którym miałem do czynienia właśnie w tej mandze. Dlatego już na starcie byłem zaintrygowany tym, co przyniesie mi ta opowieść. Szybko okazało się, że wraz z kolejnymi rozdziałami tego pierwszego tomu było tylko ciekawiej. Zacznijmy może od tego, że Williama poznajemy jako siedmiolatka. Co jednak ważniejsze i ciekawsze, wychowuje go trójka bardzo nietypowych rodziców zastępczych.

Owymi rodzicami jest specjalizujący się w walce szkielet Blood, duch obdarzonego niezwykłym intelektem i mocą maga Gusa oraz dbająca o zdrowie, porządek i pełne brzuchy bohaterów mumia Mary. Trzy bardzo charakterystyczne postaci, pod niemal każdym względem różniące się od siebie. Niemal, gdyż łączy ich niezwykle ciepłe uczucie wobec Williama, którego wychowują jak własne dziecko.

Na tym jednak nie koniec. Skąd William wziął się pod opieką takiej trójki? Dlaczego te z pozoru potwory zajmują się dzieckiem? I jakie skrywają przed nimi sekrety? To tylko część pytań jakie autor stawia przed czytelnikiem, by następnie powoli udzielać nam na nie odpowiedzi. Z tego co mamy okazję wywnioskować po pierwszym tomie mangi, nie są to nigdy odpowiedzi proste i przewidywalne, co tylko działa na plus tej historii.

Paladyn z ziem dalekich naprawdę pozytywnie mnie zaskoczył. Bardzo spodobał mi się fakt, że historia nie gna do przodu, tylko podąża swoim tempem. William się uczy, trenuje, ale także jak każdy dzieciak ma wiele pytań. Tym więcej, gdyż bardzo długo nie dostaje na nich odpowiedzi, co ma być uzasadnione troską Gusa, Blooda i Mary o chłopaka. Ten klimat tajemnic również przypadł zresztą mi do gustu.

Pierwszy tom mangi nakreśla przed nami pewne prawidła rządzące tym tajemniczym światem. Dowiadujemy się, że grasują w nim nieumarli, słowa mają bardzo istotne znaczenie w przypadku magii, a nad wszystkim pieczę sprawują przeróżni bogowie. Niby nie jest to nic nowego jeśli chodzi o gatunek fantasy, a jednak sposób w jaki te elementy autor scenariusza wykorzystuje i jak odsłania przed nami tę rzeczywistość jest naprawdę wciągający.

Co zaś tyczy się strony wizualnej komiksu, to prezentuje się on bardzo solidnie. Przez większość czasu przyglądamy się czwórce bohaterów, więc autor musiał postarać się by ich wizerunki były dla nas odpowiednio atrakcyjne i ciekawe, i ta sztuka mu się udała. Dodatkowo, pierwszy tom został wzbogacony o kolorowe strony, ale te musicie już odkryć sami.

Trochę się fantastyki naczytałem i naoglądałem w 2023 r. Jak zwykle towarzyszyły temu zmienne odczucia. W przypadku tego gatunku coraz trudniej bowiem o oryginalność, a autorzy powielają wiele znanych motywów. Nie spotkałem się jednak z ciekawszym i lepiej napisanym wstępem do historii z innego świata niż w pierwszym tomie mangi Paladyn z ziem dalekich.

Tytuł, ukazujący...

Manga i anime (które obejrzałem wcześniej) ma ciekawą fabułę, komentuję jednak głównie tłumaczenie, które w tym przypadku jest bardzo dobrze zlokalizowane i zachęca do czytania kolejnych tomów, polecam!

Manga i anime (które obejrzałem wcześniej) ma ciekawą fabułę, komentuję jednak głównie tłumaczenie, które w tym przypadku jest bardzo dobrze zlokalizowane i zachęca do czytania kolejnych tomów, polecam!

ODRODZONY JAKO PALADYN W ŚWIECIE FANTASY

Pora na nową mangową serię fantasy. Tym razem padło na tytuł „Paladyn z ziem dalekich”, oparty na serii light nowelowej cykl, co tu dużo mówić, dla fanów gatunku. Bo to jedna z tych historii, których podstawowe założenia znają wszyscy. Każdy słyszał o co najmniej paru podobnych historiach, pewnie z jedną albo więcej tak czy inaczej się zetknął. A „Paladyn” to kolejna z nich. I kolejna całkiem niezła, całkiem przyjemna, kiedy lubi się takie właśnie klimaty.

Coś w życiu mu nie wyszło. Coś poszło nie tak. Życie stało się cierpieniem, chciał ze sobą skończyć i w ostatniej chwili, kiedy już życie go opuszczało…
Teraz jest tu, w dziwnym świecie, jakby gdzieś na styku fantasy i horroru. A za rodzinę ma osobliwą trójkę: zmumifikowaną kapłankę, ducha maga i szkielet. I to od nich uczy się o tym miejscu, o bogach, o dobru, złu, magii. I jednocześnie stara się odkryć prawdę o sobie, ale i o wszystkim, co go otacza. Dokąd jednak może go to doprowadzić?

http://ksiazkarniablog.blogspot.com/2023/04/paladyn-z-ziem-dalekich-1-yanagino.html

ODRODZONY JAKO PALADYN W ŚWIECIE FANTASY

Pora na nową mangową serię fantasy. Tym razem padło na tytuł „Paladyn z ziem dalekich”, oparty na serii light nowelowej cykl, co tu dużo mówić, dla fanów gatunku. Bo to jedna z tych historii, których podstawowe założenia znają wszyscy. Każdy słyszał o co najmniej paru podobnych historiach, pewnie z jedną albo więcej tak czy inaczej...

Fajne takie. Trochę mi to "Goblin Slayera" przypomniało. Może dlatego, że walka, dziwne postacie-potwory. Miło się czytało i ładna kreska.

Fajne takie. Trochę mi to "Goblin Slayera" przypomniało. Może dlatego, że walka, dziwne postacie-potwory. Miło się czytało i ładna kreska.

Bardzo fajna, mądra historyjka. Oczywiście takie życie niezbyt jest w moim typie. Nie scierpiałabym takich nauk psychicznie, nie lubię się uczyć na czas i na pamięć. Również się nie modle, więc tutaj to byłaby katorga xD No a jeśli chodzi o magię to wole taką bez użycia słów, wystarczyłaby wyobraźnia i ręce :3
Bardzo ładna okładka <3

Dziwne było to że bohater od 7 roku życia do końca opowieści wyglądał praktycznie tak samo, dziwiło mnie trochę że jako 7-latek to nawet nie był niższy.. (⁠ ͡⁠°⁠ᴥ⁠ ͡⁠°⁠ ⁠ʋ⁠)

Bardzo fajna, mądra historyjka. Oczywiście takie życie niezbyt jest w moim typie. Nie scierpiałabym takich nauk psychicznie, nie lubię się uczyć na czas i na pamięć. Również się nie modle, więc tutaj to byłaby katorga xD No a jeśli chodzi o magię to wole taką bez użycia słów, wystarczyłaby wyobraźnia i ręce :3
Bardzo ładna okładka <3

Dziwne było to że bohater od 7 roku...