[...]
Morderca Sharon ukradł jej coś cenniejszego niż jej własne życie; zaraz potem odmówił jej tej zapierającej dech w piersiach chwili narodziny dziecka, dotknięcie jego jedwabistej skóry lub wąchanie jego nowonarodzone włosy, gdy po raz pierwszy pocałowała go w czubek głowy.

𝐖𝐒𝐓𝐑𝐙Ą𝐒𝐀𝐉Ą𝐂𝐀, 𝐎𝐒𝐎𝐁𝐈𝐒𝐓𝐀 𝐑𝐄𝐋𝐀𝐂𝐉𝐀 𝐌𝐎𝐑𝐃𝐄𝐑𝐒𝐓𝐖𝐀 𝐒𝐇𝐀𝐑𝐎𝐍 𝐓𝐀𝐓𝐄 𝐙 𝐏𝐔𝐍𝐊𝐓𝐔 𝐖𝐈𝐃𝐙𝐄𝐍𝐈𝐀 𝐑𝐎𝐃𝐙𝐈𝐍𝐘 !
Przeczytana, przed drugim tomem Columbo "The Helter Skelter Murders", który nawiązuje do tych makabrycznych morderstw.
Zawiera wywiady z rodziną Tate, relacje z osobistych listów, nagrań, domowych filmów i prywatnych pamiętników oraz zdjęcia rodzinne. To emocjonalnie surowa opowieść o makabrycznych zabójstwach, polowaniu i schwytaniu morderców. Zakulisowy dramat ich procesów, a także wzruszający obraz męki, jaką rodziny ofiar znosiły przez lata po takiej tragedii.

[...]
Morderca Sharon ukradł jej coś cenniejszego niż jej własne życie; zaraz potem odmówił jej tej zapierającej dech w piersiach chwili narodziny dziecka, dotknięcie jego jedwabistej skóry lub wąchanie jego nowonarodzone włosy, gdy po raz pierwszy pocałowała go w czubek głowy.

𝐖𝐒𝐓𝐑𝐙Ą𝐒𝐀𝐉Ą𝐂𝐀, 𝐎𝐒𝐎𝐁𝐈𝐒𝐓𝐀 𝐑𝐄𝐋𝐀𝐂𝐉𝐀 𝐌𝐎𝐑𝐃𝐄𝐑𝐒𝐓𝐖𝐀 𝐒𝐇𝐀𝐑𝐎𝐍 𝐓𝐀𝐓𝐄 𝐙 𝐏𝐔𝐍𝐊𝐓𝐔 𝐖𝐈𝐃𝐙𝐄𝐍𝐈𝐀 𝐑𝐎𝐃𝐙𝐈𝐍𝐘...

Historia rodziny Tate, napiętnowana przerażającą zbrodnią. Ta książka portretuje skalę dramatu i piętno, jakie odcisnęła pewna sierpniowa noc 1969 roku. Oczywiście zarys biograficzny żony Romana Polańskiego jest spoiwem łączącym poszczególne elementy: kulisy morderstwa, charakterystyka skazanych oraz bój rodziny o to, by sprawcy tak potwornej zbrodni nie uzyskali warunkowego zwolnienia po latach. Napisana z perspektywy wspomnień najbliższej rodziny Sharon Tate, dostarcza solidną dawkę wiedzy na temat tego, co się wtedy wydarzyło, ale również jak wyglądały kulisy ujęcia sprawców i walka o wymierzenie sprawiedliwego wyroku.

Historia rodziny Tate, napiętnowana przerażającą zbrodnią. Ta książka portretuje skalę dramatu i piętno, jakie odcisnęła pewna sierpniowa noc 1969 roku. Oczywiście zarys biograficzny żony Romana Polańskiego jest spoiwem łączącym poszczególne elementy: kulisy morderstwa, charakterystyka skazanych oraz bój rodziny o to, by sprawcy tak potwornej zbrodni nie uzyskali...

Sięgając po książkę nie spodziewałam się, że uda mi się przebrnąć przez całą treść, ale się niesamowicie wciągnęłam.

Jak czytamy w tytule, jest to historia morderstwa Sharon, a nie jej biografia. Na historię opowiedzianą w książce składają się wspomnienia rodziny Sharon oraz opisy walki o uzyskanie sprawiedliwości dla zamordowanej. Niesamowite jest dla mnie ukazanie aż tak wielu perspektyw krewnych z różnych pokoleń. Po prostu nie mogłam się oderwać od audiobooka.

To, co może nie wszystkim przypaść do gustu to fakt, że duża część treści poświęcona jest na rozważanie prawa karnego. Mi osobiście wydało się to bardzo interesujące, zwłaszcza analizowane z perspektywy rodziny osoby zamordowanej.

O samym Polańskim też nie ma zbyt wiele treści, więc jeżeli ktoś jest zainteresowany tą historią z jego perspektywy to się zawiedzie. To, że jego nazwisko pojawia się w tytule jest przez to trochę rozczarowujące. Jakby nazwisko Sharon Tate samo w sobie nie było wystarczająco rozpoznawalne i musiało zostać dodatkowo podkreślone na polskim rynku nazwiskiem Polańskiego...

Sięgając po książkę nie spodziewałam się, że uda mi się przebrnąć przez całą treść, ale się niesamowicie wciągnęłam.

Jak czytamy w tytule, jest to historia morderstwa Sharon, a nie jej biografia. Na historię opowiedzianą w książce składają się wspomnienia rodziny Sharon oraz opisy walki o uzyskanie sprawiedliwości dla zamordowanej. Niesamowite jest dla mnie ukazanie aż tak...

Niestety moje oczekiwania nie zostały spełnione. Temat nie wyczerpany. Temat głównie toczył się wobec amerykańskiego prawa. Momentami chaotyczna. Czuje nie dosyt. Szkoda bo liczyłam na coś innego. Temat nie wyczerpany.

Niestety moje oczekiwania nie zostały spełnione. Temat nie wyczerpany. Temat głównie toczył się wobec amerykańskiego prawa. Momentami chaotyczna. Czuje nie dosyt. Szkoda bo liczyłam na coś innego. Temat nie wyczerpany.

Clickbaitowa i okropna IV strona okładki.

Książka głównie o batalii rodziny Tate o pozostawienie morderców w więzieniu, nie o samej Sharon.

Tak czy inaczej zostawia z masą przemyśleń.

Clickbaitowa i okropna IV strona okładki.

Książka głównie o batalii rodziny Tate o pozostawienie morderców w więzieniu, nie o samej Sharon.

Tak czy inaczej zostawia z masą przemyśleń.

Życie potrafi być straszniejsze niż fikcja. Moim zdaniem to wstrząsająca i subiektywna xiążka. Ale nie mam problemu, z tym że współautorka jest subiektywna ponieważ akurat ona ma do tego prawo, jak nikt inny. Zresztą każdy z nas jest subiektywny. Po prostu tacy, my ludzie, jesteśmy.
Ta xiążka jest dla mnie cenna bo można ją rozpatrywać na kilku płaszczyznach.
Pierwsza to taka, że jakkolwiek źle to zabrzmi, to cierpienie ofiary kończy się wraz z jej śmiercią. Natomiast cierpienie jej bliskich często dopiero wtedy się rozpoczyna. Xiążka nie odpowiada jak sobie z tym poradzić, ale pokazuje jak różne formy to cierpienie bliskich może przybrać. Śmierć to nie tylko utrata bliskiej osoby ale i konsekwencje tej straty, np. dezintegracja rodziny. Ojciec i matka Sharon Tate zupełnie inaczej przeżywali stratę córki i bezpośrednio po morderstwie i wiele lat później. Ciekawa jest ewolucja ich postaw.
Kolejna ważna kwestia to fakt, że nie tylko morderca jest sprawcą cierpienia bliskich ofiary. Myślę o mediach, które po części kreują zainteresowanie a po części odpowiadają na zainteresowanie społeczeństwa. Efektem jest włażenie z butami w czyjeś życie, z dupy wzięte teorie spiskowe, klikbajty. Często bliscy ofiary muszą się mierzyć nie tylko ze swoimi, mniej lub bardziej uzasadnionymi, wyrzutami sumienia, ale i nachalnym zainteresowaniem publiczności, dla której ich cierpienie to kolejna rozrywka. Co z tego, że jeszcze bardziej odzierająca ofiary z godności...
Trzecia reflexja dotyczy winy i kary. Czy zbrodniarzy karać śmiercią czy tylko więzieniem? A jeśli więzieniem to czy dopuszczamy możliwość, że morderca kiedyś wyjdzie na wolność? – w przeciwieństwie do osoby, którą zabił. A co jeśli wyraził skruchę i żałuje swoich czynów? Czy to powinno mieć wpływ na decyzję o złagodzeniu wyroku i jak to w ogóle poznać? Czy po pobycie w więzieniu zbrodniarz może liczyć na normalne życie? A w trakcie pobytu w więzieniu? Ma prawo do założenia rodziny, spłodzenia dziecka? Czy powinno się patrzeć na osadzonych morderców przez pryzmat praw, które odebrali innym, swoim ofiarom? I kto jest ofiarą – tylko zamordowany czy jego bliscy też? Jakie prawa ma ofiara - jeśli żyje? Czy ma prawo wpływać na los osadzonego?
Dużo pytań i chociaż xiążka na większość z nich nie odpowiada wprost, to jednak determinacja bliskich Sharon Tate, w walce o zatrzymanie w więzieniu osób skazanych za brutalne zabójstwo jej i innych osób, daje odpowiedź jakie jest ich zdanie. Każdy z nas może sam sobie wyrobić zdanie, chociaż warto mieć na uwadze, że w więzieniach skazańcy prezentują pełne spektrum postaw. Od zwyrodniałych i pozbawionych elementarnych ludzkich odruchów potworów po szczerze żałujących i przytłoczonych swoją zbrodnią ludzi, którzy też w pewnym sensie są ofiarami swojego czynu.
Warto przeczytać tę xiążkę w parze z „Pamięcią ciała” Marzano-Lesnevich, bo traktują o problemie odkupienia i wybaczenia za morderstwo. I prezentują dwa bardzo odmienne poglądy, więc świetnie się uzupełniają.

Życie potrafi być straszniejsze niż fikcja. Moim zdaniem to wstrząsająca i subiektywna xiążka. Ale nie mam problemu, z tym że współautorka jest subiektywna ponieważ akurat ona ma do tego prawo, jak nikt inny. Zresztą każdy z nas jest subiektywny. Po prostu tacy, my ludzie, jesteśmy.
Ta xiążka jest dla mnie cenna bo można ją rozpatrywać na kilku płaszczyznach.
Pierwsza to...

Niełatwo ocenić tę książkę jednoznacznie. Z jednej strony trudno się od niej oderwać. Mimo widma okrutnej zbrodni, które jest tłem historii Sharon Tate, w przedstawionej historii jest dużo ciepła i młodzieńczej nadziei. Widzimy ścieżkę rozwoju Sharon od nieco naiwnej młodej dziewczyny, która poznaje swoją wartość i walczy o swoje miejsce w świecie filmu. Należy też oddać, że postać Sharon Tate na kartach tej książki nie jest kryształowa i laurkowa, dzięki czemu Sharon jawi się jako postać z krwi i kości, ciepła i kochająca, ale również dążąca do realizacji swoich marzeń, otoczona blichtrem, niestroniąca od imprez w klimacie Hollywood lat 60. Poznajemy jednak przede wszystkim przeżycia członków rodziny Sharon po jej tragicznej śmierci, tok prowadzonego śledztwa oraz krucjatę przeciwko przedterminowemu zwolnieniu morderców z grupy Mansona i heroiczną pracę Doris Tate na rzecz ofiar przestępstw. Bardzo dobrze oddany jest efekt autentycznych wspomnień matki, ojca i siostry Sharon, choć już na początku wiemy, że ostateczny ich kształt został "odtworzony" przez Autorkę(i) po śmierci Doris, P.J.'a i Patty Tate na podstawie ich wspomnień, nieopublikowanych biografii, dokumentów i pamiątek. Tutaj jednak zaczynają się moje wątpliwości co do autentyczności tej książki.

W treści książki niemal całkowicie pominięto postać Debry Tate - drugiej siostry Sharon, a jeśli już pojawia się w treści książki, zobrazowana jest jako wycofana, odległa i wojująca. Jakie są tego przyczyny - można się jedynie domyślać. Sam ten fakt powoduje jednak, że przedstawiona historia nie jest komplementarna. Na wstępie książki Autorka wskazuje, że pewne wydarzenia zostały przedstawione inaczej niż w rzeczywistości ze względu na dobro osób trzecich, a ponadto jeśli wspomnienia innych członków rodziny niż Doris, P.J. i Patty nie zgadzały się z ich wersją - zostały one pominięte. Co ciekawe, w sieci można znaleźć oświadczenie Debry Tate, w którym odwołując się do poszczególnych fragmentów książki Statman, wskazuje w jakim zakresie nie są one zgodne z zapisami wspomnień pozostawionymi przez poszczególnych członków rodziny. Trudno zatem zakwalifikować tę książkę jako czyste non-fiction. Oczywiście wiele przedstawionych faktów znajduje potwierdzenie w ogólnodostęnych źródłach, niemniej jednak to przeżycia i losy członków rodziny Sharon stanowią trzon tej książki, i właśnie co do pełnej autentyczności opisu tych przeżyć nie możemy być pewni.

Abstrahując od tych wątpliwości, w książce można znaleźć wiele ciekawych rozważań dotyczących przebaczenia, kary śmierci, wymiaru sprawiedliwości, praw więźniów, oceny czy sprawca okrutnej zbrodni zasługuje na drugą szansę, mimo że odebrał swojej ofierze życie i pozbawił jej szansy na realizację jej marzeń. Autorka opisuje przeżycia Doris i Patty Tate podczas posiedzeń komisji do spraw przedterminowego zwolnienia, kiedy po latach jakie upłynęły od śmierci Sharon patrzyły w oczy jej mordercom i walczyły o pozostawienie ich za kratami, z dala od społeczeństwa. Z tej perspektywy warto poznać tę niesamowitą historię.

Niełatwo ocenić tę książkę jednoznacznie. Z jednej strony trudno się od niej oderwać. Mimo widma okrutnej zbrodni, które jest tłem historii Sharon Tate, w przedstawionej historii jest dużo ciepła i młodzieńczej nadziei. Widzimy ścieżkę rozwoju Sharon od nieco naiwnej młodej dziewczyny, która poznaje swoją wartość i walczy o swoje miejsce w świecie filmu. Należy też oddać,...

Fatalna sprawa, nie umiem się powstrzymać i to będzie bardzo długa wypowiedź.
Ta książka ma swoje plusy i minusy. Zacznę od plusów.
W temacie tej ohydnej zbrodni jestem już od lat. Niewiele jest polskojęzycznych publikacji na ten temat. Wiele lat temu pojawiło się "Helter Skelter" Bugliosiego, potem długo, długo nic i "Manson, CIA, narkotyki...", która jest bardziej zbiorem teorii spiskowych. I wreszcie jest publikacja z punktu widzenia rodziny Tate. Książka dociera do roku 2012, bo wtedy została wydana w USA. Wiele lat temu po raz pierwszy przeczytałam "Helter Skelter" i oczywiście pojawiały się pytania - i co dalej? Wyszli czy nie wyszli? Że Manson siedział, wiadomo, a co z resztą? Tylko amerykańskie strony internetowe donosiły o ich losach, polskie bardzo rzadko. Teraz wiemy, że Manson i Atkins dokonali żywota za kratami, co nie zmienia faktu, że pozostali wciąż tam tkwią i wciąż domagają się uwolnienia. Książka kończy się w roku 2012 - więc Manson jeszcze żył, ale stan na dzisiaj jest taki, że już smaży się w piekle, a Leslie Van Houten uzyskała zgodę na warunkowe zwolnienie. Czekamy na podpis gubernatora, który nie wiadomo czy się tam znajdzie.
Choć w USA głos pokrzywdzonych był stale obecny, w Polsce sprawa ta zawsze była traktowana po macoszemu. W 1969 r. podano, że w willi Polańskiego zamordowanono (m.in.) jego żonę w 9 miesiącu ciąży. Widać nawet władze komunistyczne były tym obrzydliwym faktem poruszone. Niemniej szybko dodano, że narkotyki, podejrzane celebracje, no i te obleśne filmy Polańskiego...
No i teraz spotykam polskojęzyczną opowieść o uczuciach, traumie, o nieprzerwanym cierpieniu rodziny Tate. O ich walce o sprawiedliwość. O walce, która wydawałoby się spisana byłą na straty, a jednak udało się osiągnąć wiele. Powstrzymać wypuszczenie na wolność bezdusznych zabójców. Doprowadzić do zmiany prawa stanu stanu Kalifornia. Z wielkim zdumieniem czytałam, że ci mordercy mogli wyjść na wolność już po kilku latach. Koślawe prawo bardziej chroni przestępców niż ofiary. Bo ofiarą morderstwa jest nie tylko osoba zamordowana, ale też jej rodzina, przyjaciele, bliscy. Z takiej traumy trudno się podźwignąć. I o tym jest ta książka. Przepełnione więzienie - czy to jest argument, żeby wypuszczać złoczyńców?
Doris, matka Sharon Tate wytoczyła samotną krucjatę o dobre imię swojej córki i o słuszną karę dla zbrodniarzy. Poruszający jest fragment, kiedy zarzucono jej, że Bóg przebaczyła Watsonowi, to czemu ona nie może? Cóż, jest to sprawa między nim a Panem Bogiem, ona wybaczać nie musi.
Cała książka to nieprawdopodobny zapis odczuć, emocji najbliższej rodziny kobiety zamordowanej z zimną krwią. Kobiety 26 letniej, która przygotowywała się do porodu swojego pierwszego dziecka.
Jestem odporna, czytuję przeróżne rzeczy, ale płakałam jak bóbr, kiedy czytałam, jak jej ojciec zmywał krew z dywanu i sofy, bo właściciel domu pozwał go o straty...
Serio? No żesz serio...
I teraz przejdę do minusów.
Sharon Tate miała dwie siostry. W książce przedstawiono punkt widzenia Patty, co jest oczywiste, skoro współautorką jest jej córka. Debra wspomniana jest na początku, jako nastolatka w dniu śmierci Sharon i pod koniec w bardzo nieprzychylnych słowach. Tymczasem właśnie Debra była tą osobą, która pierwsza poszła do więzienia i spojrzała w oczy Mansona. Zabójcy jej siostry. Przez wiele lat walczyła o sprawiedliwość. Nie wiem, jaki konflikty rodzinne spowodowały wykluczenie Debry z tej książki, a może nie to ona nie chciała w niej występować. W każdym razie to ona wciąż walczy, aby mordercy jej siostry, którzy z uporem maniaka (sic!) składają wnioski o zwolnienie nie wyszli nigcy na wolność.
No i na koniec - nie wiem co kierowało wydawcą, żeby nadać tak idiotyczny podtytuł tej książki. "Historia morderstwa żony Romana Polańskiego". Serio? Wydawca zakłada z góry, że nikt w Polsce nie wie, kim była Sharon Tate? Wydawca nie zauważył, że ta książka to nie jest historia jej śmierci, tylko życia jej rodziny PO jej śmierci?
Oryginalny tytuł brzmi: :"RESTLESS SOULS: THE SHARON TATE FAMILY'S ACCOUNT OF STARDOM, THE MANSON MURDERS, AND A CRUSADE FOR JUSTICE". Proszę sobie przetłumaczyć we własnym zakresie. Wtedy zrozumiecie, o czym to jest.

Fatalna sprawa, nie umiem się powstrzymać i to będzie bardzo długa wypowiedź.
Ta książka ma swoje plusy i minusy. Zacznę od plusów.
W temacie tej ohydnej zbrodni jestem już od lat. Niewiele jest polskojęzycznych publikacji na ten temat. Wiele lat temu pojawiło się "Helter Skelter" Bugliosiego, potem długo, długo nic i "Manson, CIA, narkotyki...", która jest bardziej...

Książka jest doskonałym uzupełnieniem wątku Romana Polańskiego i Sharon Tate do filmu "Pewnego razu w ...Hollywood". Gdy u stóp masz cały świat......Piekło rodziny Sharon Tate zaczęło się w raz z jej nieoczekiwanym odejściem. Makabryczna zbrodnia, która została dokonana przez "rodzinę" Mansona do dnia dzisiejszego ciąży na kolejnych pokoleniach rodziny Sharon. Ich walka, pamięć i poświęcenie swojego życia aby nigdy nigdy już taka zbrodnia się nie powtórzyła jest dla mnie bardzo przejmujące. Najgorsze jednak w tej całej historii jest to,że Manson doczekał się kultu, stał się idolem dla innych pokoleń. A piekło rodziny Sharon nadal trwa po dziś dzień .

Książka jest doskonałym uzupełnieniem wątku Romana Polańskiego i Sharon Tate do filmu "Pewnego razu w ...Hollywood". Gdy u stóp masz cały świat......Piekło rodziny Sharon Tate zaczęło się w raz z jej nieoczekiwanym odejściem. Makabryczna zbrodnia, która została dokonana przez "rodzinę" Mansona do dnia dzisiejszego ciąży na kolejnych pokoleniach rodziny Sharon. Ich walka,...

Oprócz rodziny Tate, niechlubnego Mansona i okrutnej bandy, bohaterem jest tu amerykańskie prawo. Aż chciałoby się wrócić do Hammurabiego.... Nasi rodacy też tu ciekawie wypadają. Brrr....:( No i epoka dzieci kwiatów. Wszystko razem dosyć straszne.

Oprócz rodziny Tate, niechlubnego Mansona i okrutnej bandy, bohaterem jest tu amerykańskie prawo. Aż chciałoby się wrócić do Hammurabiego.... Nasi rodacy też tu ciekawie wypadają. Brrr....:( No i epoka dzieci kwiatów. Wszystko razem dosyć straszne.