Spodziewałem się zupełnie czegoś innego, ale to co otrzymałem mnie dość zadowoliło, choć nie interesuje mnie to zbytnio. Nie jest to książka podróżnicza, a taka baby-etnograficzna o Laponii, Lapończykach, ich kultura, mity, obyczaje itp. Sporo ciekawostek, infantynie napisana, ale czyta się sprawnie. Myślę, że fajnie by weszła jako poczytanka dla dzieci. Można obczaić, bo i sporo jest bibliografii, więc podbudowa wydaje się porządna, ale jednak zbyt dziecinne. Niemniej lepsze to niż kolejny reportaż z "moja miesięczna podróż w kraju/krainie xyz".

Spodziewałem się zupełnie czegoś innego, ale to co otrzymałem mnie dość zadowoliło, choć nie interesuje mnie to zbytnio. Nie jest to książka podróżnicza, a taka baby-etnograficzna o Laponii, Lapończykach, ich kultura, mity, obyczaje itp. Sporo ciekawostek, infantynie napisana, ale czyta się sprawnie. Myślę, że fajnie by weszła jako poczytanka dla dzieci. Można obczaić, bo i...

Wyzwanie LC na styczen (zimowa)

Wyzwanie LC na styczen (zimowa)

to jest wlasnie to, czego szukalam - zblizenie na tradycje, kulture, zwyczaje i historie. szkoda tylko, ze jedyne zdjecia jakie sie pojawily to jakies skalki i domki, chetniej popaterzylabym sobie np. na szamanskie bebny, stroje ludowe czy tradycyjna kuchnie. jesli ktos poszukuje bardziej aktualnych i rzeczowych faktow na temat tamtejszego spoleczenstwa, jego problemow i aktualnych wydarzen raczej sie dosc mocno zawiedzie

to jest wlasnie to, czego szukalam - zblizenie na tradycje, kulture, zwyczaje i historie. szkoda tylko, ze jedyne zdjecia jakie sie pojawily to jakies skalki i domki, chetniej popaterzylabym sobie np. na szamanskie bebny, stroje ludowe czy tradycyjna kuchnie. jesli ktos poszukuje bardziej aktualnych i rzeczowych faktow na temat tamtejszego spoleczenstwa, jego problemow i...

O Laponii? Tak. Tylko jak?
Okładka książki wyraźnie mi sugerowała, że będę miał do czynienia z pozycją z tzw. serii podróżniczej Wydawnictwa Poznańskiego. Po przeczytaniu wchodzę na stronę www jednej z księgarni – faktycznie, seria podróżnicza, wchodzę na stronę wydawnictwa – no i jakby książka ich nakładem nigdy się nie ukazała. A więc odbyłem swoją małą wirtualną podróż i wracam do książki Pani Biernat, która jest i jej niema. I której owa binarność bytu dobrze oddaje ducha, którego w niej wyczułem.
Od serii oczekuję opisu z perspektywy „tu i teraz”. Przedstawienie danej społeczności, danego kraju w ich teraźniejszości. Oraz, ewentualnie, odniesienie do wątku z perspektywy imigranta (najchętniej emigranta z Polski). Tyle. Codzienność, specyfika kulturowa, tradycje też… I wszystko gra.
Książka Pani Bernat dotyczy, inaczej… Wcale nie dotyczy aktualnej sytuacji w obszarze regionu kulturowego i geograficznego Laponii (rozciągającej się na północy Europy na terenie czterech państw). Dotyczy właśnie owego aspektu kulturowego wyłącznie z perspektywy historycznej. A kultura z perspektywy historycznej przestaje być podróżą tu i teraz tylko staje się rozprawką etnograficzną. Wypracowanie o Laponii przypomina właśnie taką rozprawkę na przeciętnym, nieco akademickim, poziomie. Z mojej perspektywy wydaje się że research był dobry. A w rzeczywistości? Może być tak, że za punkt wyjścia wzięto kilka lokalnych książek, które przeczytała Autorka. Natomiast zabrakło mi interakcji i… życia. Brak uścisków dłoni, pokrzykujących sąsiadów, stad reniferów czy, chociażby, powiewów wiatru.
Jest OK, tylko że nie tego się spodziewałem. Pewnie gdybym zawczasu wiedział o akcencie na etnografię a nie socjo/psychologię Autorki – raczej bym się nie skusił. Lubię podróże, lubię poznawać otoczenie, obserwować, tylko że muzea etnograficzne nie pojawiają się na moich mapach.

O Laponii? Tak. Tylko jak?
Okładka książki wyraźnie mi sugerowała, że będę miał do czynienia z pozycją z tzw. serii podróżniczej Wydawnictwa Poznańskiego. Po przeczytaniu wchodzę na stronę www jednej z księgarni – faktycznie, seria podróżnicza, wchodzę na stronę wydawnictwa – no i jakby książka ich nakładem nigdy się nie ukazała. A więc odbyłem swoją małą wirtualną podróż i...

Książka głównie jest poświęcona Saamom oraz ich otoczeniu. Dzięki niej dowiemy się dużo o historii Lapończyków, ich zwyczajach. Pełno w niej mistyki, legend wierzeń, duchów i szamanów, które były nieodzowną częścią życia Sammów. Nie zabrakło też w niej przyrody, śniegu oraz renów. Mało w niej odniesień do współczesności.

Znalazłam w niej kilka ciekawostek, chociażby o joikowaniu oraz bogactwo języka, określeń opisujących różne zjawiska, szczególnie bliskie sercom Lapończyków jak renifery oraz śnieg. W języku Saamów nie znajdziemy 'sztucznego śniegu', który jest raczej żartem językowym.

Miałam okazje czytać kilka książek podróżniczych wydanych przez Wydawnictwo Poznańskie i niestety jak do tej pory 'Laponia wszystkie imiona śniegu' wypadła wśród nich najgorzej. Jest to najsłabsza część podróżniczej serii, która wydaje się być raczej stworzona na podstawie informacji znalezionych w załączonej bibliografii. Zdecydowanie brakuje w niej wniosków, spostrzeżeń związanych z podróżą oraz osobistych refleksji, których może spodziewać się czytelnik.

Książka głównie jest poświęcona Saamom oraz ich otoczeniu. Dzięki niej dowiemy się dużo o historii Lapończyków, ich zwyczajach. Pełno w niej mistyki, legend wierzeń, duchów i szamanów, które były nieodzowną częścią życia Sammów. Nie zabrakło też w niej przyrody, śniegu oraz renów. Mało w niej odniesień do współczesności.

Znalazłam w niej kilka ciekawostek, chociażby o...

Zastanawiam się od czego zacząć? Od tego czego zabrakło czy od tego co było niepotrzebne? Hmmm. Jeśli chcielibyście się dowiedzieć czegoś o współczesnej Laponii, to tutaj nic takiego nie znajdziecie. Autorzy za to raczą nas historią, legendami, mitologią czy zabobonami funkcjonującymi w codziennym życiu. Nie powiem, też jest to ciekawe, dla nas nawet egzotyczne :) jednak przydałoby się małe co nie co z życia w XXI wieku - tak dla balansu. W publikacji są zdjęcia, które też wywołują spory niedosyt. Mamy kilka "widoczków" na wodę, na drogę, na niebo, etc. Brakuje np. ujęcia stroju Saamów, któremu autorzy poświęcili sporo miejsca - zostaje nam tylko wyobraźnia i późniejsze wspomożenie wujkiem Googlem. I na koniec zostawiam coś, co wywołało we mnie pewną irytację: słowniczek i wiele cytatów w językach lapońskich (bo jest ich kilka odmian/dialektów) niepotrzebnie tak drobiazgowo i skrupulatnie zrobiony, i tak pewnie przez większość czytelników pomijany, bo nie tutaj czas i miejsce na to. Można było te strony spożytkować lepiej. No ale! Jakakolwiek wiedza jest zawsze lepsza od smutnej niewiedzy :)

Zastanawiam się od czego zacząć? Od tego czego zabrakło czy od tego co było niepotrzebne? Hmmm. Jeśli chcielibyście się dowiedzieć czegoś o współczesnej Laponii, to tutaj nic takiego nie znajdziecie. Autorzy za to raczą nas historią, legendami, mitologią czy zabobonami funkcjonującymi w codziennym życiu. Nie powiem, też jest to ciekawe, dla nas nawet egzotyczne :) jednak...

Opis książki zdecydowanie lepszy niż cała książka.
Książkę dobrze się czyta, ale jednak spodziewałam się czegoś więcej. Myślę jednak, że dla osób, które nic o Laponii nie wiedzą może być bardziej ciekawa.

Opis książki zdecydowanie lepszy niż cała książka.
Książkę dobrze się czyta, ale jednak spodziewałam się czegoś więcej. Myślę jednak, że dla osób, które nic o Laponii nie wiedzą może być bardziej ciekawa.

Znośna, ale czy ta książka p. Biernat to również plagiat?

Znośna, ale czy ta książka p. Biernat to również plagiat?

Na plus - sporo ciekawostek o Saamach (mitologia, kultura, obyczaje)
Na minus - momentami infantylna forma przekazu wiedzy, kiepskie wydanie (biały papier, duży ciężar książki),brak informacji o współczesnej Laponii

Na plus - sporo ciekawostek o Saamach (mitologia, kultura, obyczaje)
Na minus - momentami infantylna forma przekazu wiedzy, kiepskie wydanie (biały papier, duży ciężar książki),brak informacji o współczesnej Laponii

Zupełnie nie to, czego się spodziewałam. Myślałam, że dowiem się więcej o codziennym życiu w Laponii, o tym współczesnym. Chociaż były momenty ciekawe, i dowiedziałam się kilku interesujących rzeczy, to przez większość książki nie byłam zainteresowana. Nie czułam klimatu tego niezwykłego miejsca.

Zupełnie nie to, czego się spodziewałam. Myślałam, że dowiem się więcej o codziennym życiu w Laponii, o tym współczesnym. Chociaż były momenty ciekawe, i dowiedziałam się kilku interesujących rzeczy, to przez większość książki nie byłam zainteresowana. Nie czułam klimatu tego niezwykłego miejsca.