Mogą razić wulgaryzmy i seksistowskie uwagi.No i ten dodatek w postaci tekstów...Jedne lepsze drugie słabsze.Te dłuższe praktycznie nie do strawienia.Cenię za bezkompromisowość.

Mogą razić wulgaryzmy i seksistowskie uwagi.No i ten dodatek w postaci tekstów...Jedne lepsze drugie słabsze.Te dłuższe praktycznie nie do strawienia.Cenię za bezkompromisowość.

Trochę dłuższy wywiad, wcale nie lepszy niż wzięty z przypadkowej gazety z Maleńczukiem na okładce. Teksty piosenek na końcu zupełnie niepotrzebne, chyba tylko po to, by książka była niemal dwa razy grubsza.

Trochę dłuższy wywiad, wcale nie lepszy niż wzięty z przypadkowej gazety z Maleńczukiem na okładce. Teksty piosenek na końcu zupełnie niepotrzebne, chyba tylko po to, by książka była niemal dwa razy grubsza.

Cenię piosenki Pana Maleńczuka za ich bezkompromisowość. Za umiejętność składania słów i mówienia o rzeczach wprost. Za inteligentne poczucie humoru. Przez tyle lat doczekaliśmy się wielu jego wcieleń: od artysty ulicznego, podporę „Püdelsów”, wokalistę sięgającego po piosenki Wysockiego, Przybory czy pieśni króla Kastylii Alfonsa X. Tymczasem ten wywiad zwyczajnie mnie nie przekonuje, jest bardzo powierzchowny, wręcz chaotyczny. Może gdyby był to zapis dźwiękowy byłby lepszy w odbiorze. I nie mam tutaj pretensji do używanych wulgaryzmów, bo artysta nigdy nie uciekał od takich zwrotów. Ale brakuje tutaj celności, jaką widzimy w piosenkach. Nie wiem też, czy dobrym pomysłem było załączenie na końcu książki dość przypadkowo wybranego zestawu wierszy. Sprawiają wrażenie jakby zostały dołączone na siłę. Myślę, że Maciej Maleńczuk zasługuje na osobną pozycję zawierającą teksty, choćby z epoki istnienia grupy „Homo Twist.” Podsumowując, znacznie lepiej czytało mi się identycznie zatytułowany poemat.

Cenię piosenki Pana Maleńczuka za ich bezkompromisowość. Za umiejętność składania słów i mówienia o rzeczach wprost. Za inteligentne poczucie humoru. Przez tyle lat doczekaliśmy się wielu jego wcieleń: od artysty ulicznego, podporę „Püdelsów”, wokalistę sięgającego po piosenki Wysockiego, Przybory czy pieśni króla Kastylii Alfonsa X. Tymczasem ten wywiad zwyczajnie mnie nie...

Przyznam się głupi to on nie jest. Książka fajna, przyjemna z wulgaryzmami i prawdziwa. Polecam

Przyznam się głupi to on nie jest. Książka fajna, przyjemna z wulgaryzmami i prawdziwa. Polecam

6/10 - bardzo specyficzna książka - wywiad. Specyficzna, bo nie wiem co o niej myśleć. Z jednej strony bardzo ciekawe podejście i poglądy Maleńczuka z drugiej strony zastanawiam się "o co chodzi". Można ją podzielić na super i beznadziejna. Dziwne, ale inaczej się nie da w moim odczuciu.. w głębi piękna dusza oraz diabeł :)
jako całość jest wciągająca, czasami wulgarna. Różnorodność poruszanych tematów m.in. miłość, przyjaźń, rodzina, zdrada, pieniądze, alkohol, narkotyki, feminizm,muzyka, homoseksualiści, kościół, inteligencja itp.
Super bo.. mega otwartość, luz do życia, formy wypowiedzi, ciekawe życie.
Beznadziejna bo.. nie rozumiem totalnie podejścia w pewnych tematach.. a mianowicie podejścia do kobiet - takiego podejścia mając córki. Poglądu co do zdrady i władzy osoby więcej zarabiającej - tu bym bardziej była skłonna pomyśleć, że każdy tworzy swój świat/związek na miarę swoich możliwości i potrzeb.
Totalny miks poglądowy, ale ogólnie jestem skłonna polecić, jeżeli ktoś lubi odkrywać, analizować, porównywać itp :)

6/10 - bardzo specyficzna książka - wywiad. Specyficzna, bo nie wiem co o niej myśleć. Z jednej strony bardzo ciekawe podejście i poglądy Maleńczuka z drugiej strony zastanawiam się "o co chodzi". Można ją podzielić na super i beznadziejna. Dziwne, ale inaczej się nie da w moim odczuciu.. w głębi piękna dusza oraz diabeł :)
jako całość jest wciągająca, czasami wulgarna....

Po pierwsze nie jest to zła książka, zgadzam się z Panem Maleńczukiem co do prawie wszystkich kwestii, ale nie zgodzę się co do tego jak nazywa i wypowiada się o kobietach. Koło tego (będąc kobietą) nie można przejść obojętnie bo to tylko świadczy o tym jakim mężczyzną jest Pan Maleńczuk ... nie będę wypisywać tych niecenzuralnych słów, które (tylko w tym jednym temacie) cisną mi się na usta. Książka niestety rozczarowała mnie jeszcze w jednym temacie po co na końcu są teksty piosenek? Przecież jeśli ktoś jest fanem to je zna, a jeśli ktoś nie jest to i tak ich nie przeczyta. Więc dla mnie książka o połowę powinna być krótsza. Jeśli ktoś jest fanem to przeczyta tą książkę. Tej nie zatrzymam, pierwszą chcę mieć bo mam z autografem, ale właśnie dlatego zawsze powtarzam, że niektórzy za pisanie książek w ogóle nie powinni się brać. Pan Maleńczuk jest barwną postacią, ale niech wyraża to w muzyce, w krótkiej formie wywiadów jeśli ktoś chce je przeczyta, ale nie książki ...

Po pierwsze nie jest to zła książka, zgadzam się z Panem Maleńczukiem co do prawie wszystkich kwestii, ale nie zgodzę się co do tego jak nazywa i wypowiada się o kobietach. Koło tego (będąc kobietą) nie można przejść obojętnie bo to tylko świadczy o tym jakim mężczyzną jest Pan Maleńczuk ... nie będę wypisywać tych niecenzuralnych słów, które (tylko w tym jednym temacie)...

Kontynuacja wywiadu rzeki której brakuje już "pierwszej świeżości". Treść w książce podzielona jest tematycznie tak jakbyśmy mieli wkraczać stopniowo w świat myśli Maleńczuka, ale treści tam niewiele (a myśli jeszcze mniej). Stawiam że książeczka jest sklecona z materiału, który nie zmieścił się w pierwszej części, a nadawał się jeszcze od biedy do sprzedaży...

Kontynuacja wywiadu rzeki której brakuje już "pierwszej świeżości". Treść w książce podzielona jest tematycznie tak jakbyśmy mieli wkraczać stopniowo w świat myśli Maleńczuka, ale treści tam niewiele (a myśli jeszcze mniej). Stawiam że książeczka jest sklecona z materiału, który nie zmieścił się w pierwszej części, a nadawał się jeszcze od biedy do sprzedaży...

Zanim przeczytałam tę książkę jeszcze Maleńczuka lubiłam...
Nie wiem, może to przez ilość zawartego w książce bullshitu, którego Maleńczuk nawet nie umie poddać argumentacji. Nie umie albo ilość stron mu nie pozwala.
Książka kupiona za dyszkę, i tylko dlatego została kupiona. Gdybym miała wydać więcej żałowałabym. Połowa z niej to utwory wybrane...
Chamstwo w państwie... Idealny tytuł do chamskiej książki.
Każdy temat potraktowany po macoszemu, rozdział o seksie (chyba) zajął 3 strony... Żenua.
Trzy gwiazdki to i tak maksimum... Chociaż nie wiem za co. Może za to że czyta się w 2 godziny i pomimo że zmarnowany czas, to jednak nie na tyle dużo żeby nad nim płakać. Szczególnie, jeśli czyta się w komunikacji miejskiej.
Nie polecam wydawać nawet tej dyszki.

Zanim przeczytałam tę książkę jeszcze Maleńczuka lubiłam...
Nie wiem, może to przez ilość zawartego w książce bullshitu, którego Maleńczuk nawet nie umie poddać argumentacji. Nie umie albo ilość stron mu nie pozwala.
Książka kupiona za dyszkę, i tylko dlatego została kupiona. Gdybym miała wydać więcej żałowałabym. Połowa z niej to utwory wybrane...
Chamstwo w państwie......

Zaktualizowane wydanie, bo traktuje o wyborach 2016 i dystansie, jaki ma artysta do nowej polskiej rzeczywistości. oczywiście satyryczne tyrady pod adresem kaczorów z 2008 r nie straciły na aktualności. Inteligentny rozmówca wywołuje istny słowotok u niepokornego Maleńczuka. Jako dodatkową gratkę można poczytywać dodane teksty kilku najważniejszych wedle muzyka protest- songów.
Omawiane są poglądy Maleńczuka, enfant terrible polskiej sceny.
Ubolewa nad tym, że obecnie karierę w instytucjach państwowych robią "szpetni czterdziestoletni". ongiś karki i byłe skiny, które teraz z Kukizem rozkręcają nową partię. Nie żałuje, że Kukiz zajął się polityką, bo muzykiem podobno w ocenie Maleńczuka był kiepskim.
Maleńczuk przyznaje się do sentymentu do Krakowa, jednocześni podkreśla autorytet papieża Jana Pawła, ale ogólnie zajadle zwalcza przeżytki kościoła katolickiego, piętnuje nacechowanie kultu religijnego upolitycznieniem i " bogoojczyźnianą sztukaterią".
Można się nie zgadzać z jego poglądami, ale warto je poznać. Np praca, którą się wykonuje z pasją jest super sprawą, ale nie lubi wspierania nieudaczników przez państwo. Skoro sam do wszystkiego doszedł, zaleca solidną pracę, a nie szukania wsparcia państwa. Nie uznaje narzekań przeciętnego Polaka,któremu kiepsko płacą, który nie ma kasy na spełnianie swoich marzeń. Z lubością przedstawia polityczne machlojki, szczerze i dosadnie czasami, mierzi go poziom intelektualny Polaków.Mocna lektura, bo nie sposób odmówić mu zdrowego rozsądku. Lewicujący z zasady, opisuje brak socjalistycznego ruchu. Bo z jednej strony wymierający oligarchowie jak Oleksy, Cimoszewicz, Miller, a z drugiej młode oszołomy. Ciekawy tekst, warty rozważenia. Żądam więcej, bo pozostawia niedosyt, pobieżnie przemyka po kilku poważniejszych kwestiach.

Zaktualizowane wydanie, bo traktuje o wyborach 2016 i dystansie, jaki ma artysta do nowej polskiej rzeczywistości. oczywiście satyryczne tyrady pod adresem kaczorów z 2008 r nie straciły na aktualności. Inteligentny rozmówca wywołuje istny słowotok u niepokornego Maleńczuka. Jako dodatkową gratkę można poczytywać dodane teksty kilku najważniejszych wedle muzyka protest-...

Książka składa się z dwóch części: z wywiadu który czyta się rewelacyjnie. Jest szczery i okraszony poczuciem humoru; drugą część stanowią wiersze i tłumaczenia Maleńczuka. Niestety nie jestem fanką poezji stąd ta część niebardzo przypadła mi do gustu.

Książka składa się z dwóch części: z wywiadu który czyta się rewelacyjnie. Jest szczery i okraszony poczuciem humoru; drugą część stanowią wiersze i tłumaczenia Maleńczuka. Niestety nie jestem fanką poezji stąd ta część niebardzo przypadła mi do gustu.