"Niech szczyty twej duszy będą zawsze w słońcu"

Książka, a raczej maszynopis, został stworzony dla dorastających dzieci. Jak dobrze wiemy, większość z nas w wieku nastu lat sądziła, że te poszanowanie tradycji, zasad i uczuć otaczającego nas świata to zwykłe głupoty.

Do głowy przychodzi mi czytanie wspólne rodzica z pociechą - myślę, że byłaby to najwłaściwsza forma korzystania z tego przewodnika, który podpowiada jak żyć, by nasz kręgosłup moralny nie pękł od ciągłych naprężeń.

Muszę przyznać, że po raz kolejny dałem się zwieźć chwytliwemu tytułowi. Moje podejście do poradników zawsze było takie samo - jest to zwykłe marnowanie papieru i pieniędzy czytelników.

Tutaj jednak nie można mówić o chęci zarobku, a pomocy, co określa autora jako człowieka z pewną misją. Słowa wyraźnie mają ciepłe zabarwienie, jak muzyka płynąca z płyty gramofonowej odsłuchiwanej przy użyciu wzmacniacza lampowego. Jest to niemal odtrutką na książki, które, jak twierdzi autor, mogą zabłocić nasz umysł.

"Niech szczyty twej duszy będą zawsze w słońcu"

Książka, a raczej maszynopis, został stworzony dla dorastających dzieci. Jak dobrze wiemy, większość z nas w wieku nastu lat sądziła, że te poszanowanie tradycji, zasad i uczuć otaczającego nas świata to zwykłe głupoty.

Do głowy przychodzi mi czytanie wspólne rodzica z pociechą - myślę, że byłaby to najwłaściwsza forma...

Książka bardzo rozwleczona i zarazem nudna, ciężko przebrnąć do końca. Styl pisania bardzo "moralizatorski". Jedynie kilka pojedynczych zdań można z tej pozycji wyciągnąć.

Książka bardzo rozwleczona i zarazem nudna, ciężko przebrnąć do końca. Styl pisania bardzo "moralizatorski". Jedynie kilka pojedynczych zdań można z tej pozycji wyciągnąć.