Podróże z Charleyem. W poszukiwaniu Ameryki

dla mnie wciągająca, naprawdę "sympatycznie" się ją czyta. i przyznam, że poczułam lekkie ukłucie żalu, kiedy ta podróż w towarzystwie pisarza i jego psa (myślę, że dużo tu wniósł ;) dobiegła końca

ciekawostka: zauważyłam, że Steineck wymyślił ten sam "patent" na pranie w podróży, o jakim czytałam też w "Tu byłem. Tony Halik." przy podróży Tony`ego i PIerrette ciężarówką z Argentyny na Alaskę) :)

dla mnie wciągająca, naprawdę "sympatycznie" się ją czyta. i przyznam, że poczułam lekkie ukłucie żalu, kiedy ta podróż w towarzystwie pisarza i jego psa (myślę, że dużo tu wniósł ;) dobiegła końca

ciekawostka: zauważyłam, że Steineck wymyślił ten sam "patent" na pranie w podróży, o jakim czytałam też w "Tu byłem. Tony Halik." przy podróży Tony`ego i PIerrette ciężarówką z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

1960 rok, 58-letni John Steinbeck postanawia wyruszyć w podróż po Ameryce, aby porównać Amerykę obecną, z tą, którą pamiętał i przedstawiał w swojej twórczości. Kupuje wypasionego kampera, bierze swojego pudla Charleya i anonimowo rusza w drogę, a książka jest relacją z tej podróży.

Swobodnie napisana książka, którą bardzo przyjemnie się czyta. Steinbeck opisuje miejsca, które odwiedza, przedstawia napotkane osoby, problemy związane z podróżą, problemy z Charleyem i swoje przemyślenia.

Ogólny wydźwięk jest taki, że taka przygoda nie jest wcale aż tak ekscytująca, jakby się mogło wydawać, a przynajmniej Steinbeck nie do końca jest osobą, która dobrze się odnajduje w takim życiu. Zwłaszcza końcowa cześć jest dość przygnębiająca i dla autora i dla czytelnika, a wynika to z wizyty na południu Ameryki i wszechobecnym tam rasizmie.

Nie ma dużo wątków autobiograficznych, ale możemy poznać Steinbecka od prywatnej strony i wydaje się być normalnym, sympatycznym gościem, a przynajmniej takim się tu przedstawił.

1960 rok, 58-letni John Steinbeck postanawia wyruszyć w podróż po Ameryce, aby porównać Amerykę obecną, z tą, którą pamiętał i przedstawiał w swojej twórczości. Kupuje wypasionego kampera, bierze swojego pudla Charleya i anonimowo rusza w drogę, a książka jest relacją z tej podróży.

Swobodnie napisana książka, którą bardzo przyjemnie się czyta. Steinbeck opisuje miejsca,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zdecydowanie moja ulubiona książka na temat USA, której doskonałym dopełnieniem są "Podróże ze Steinbeckiem" Geerta Maka (Wydawnictwo Czarne).

Gdybym jeszcze kiedykolwiek jechała do USA, to te dwie książki na pewno jadą ze mną!

Zdecydowanie moja ulubiona książka na temat USA, której doskonałym dopełnieniem są "Podróże ze Steinbeckiem" Geerta Maka (Wydawnictwo Czarne).

Gdybym jeszcze kiedykolwiek jechała do USA, to te dwie książki na pewno jadą ze mną!

Pokaż mimo to

Książka mnie bardzo rozczarowała. Jako miłośniczka podróżowania po Stanach i literatury "drogi" byłam bardzo podekscytowana wypożyczając ją z biblioteki. Niestety zabrakło w niej ciekawych opisów miejsc, krajobrazów, ciekawostek, geografii, historii i kultury Stanów. Porównując do innych książek o podróżach po stanach ta wypada naprawdę słabo. Na plus pocieszny piesek i związane z nim anegdotki. Jak na Steinbecka naprawdę słabo.

Książka mnie bardzo rozczarowała. Jako miłośniczka podróżowania po Stanach i literatury "drogi" byłam bardzo podekscytowana wypożyczając ją z biblioteki. Niestety zabrakło w niej ciekawych opisów miejsc, krajobrazów, ciekawostek, geografii, historii i kultury Stanów. Porównując do innych książek o podróżach po stanach ta wypada naprawdę słabo. Na plus pocieszny piesek...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Lubię podróże,ale chyba dotąd nie miałem zbytnio styczności z literaturą drogi.John Steinbeck to dla mnie ikona amerykańskiej literatury i mistrz pióra.Napisał on książkę,w której opisuje swoją podróż przez USA.Wziął ze sobą swojego pudla,który był wiernym towarzyszem,spakował mnóstwo rzeczy do ciężarówki i ruszył przez kontynent aby nauczyć się czegoś o swoim kraju,korzeniach,poznać bliżej też samego siebie.Po drodze opisuje poszczególne Stany,od Maine,po Teksas i Nowy Orlean.Odbywał on tę podróż jako już niezwykle uznany i zasłużony pisarz,który w roku wydania powieści otrzymał literacką Nagrodę Nobla.Ma tu wiele ciekawych obserwacji,wniosków,dodał szczyptę poczucia humoru.Na końcu podróży zatrzymał się na Południu,gdzie spotkał się z segregacją rasową i nieustającymi uprzedzeniami do Murzynów.Czytało mi się bardzo dobrze,doskonały styl podwyższa ocenę.Warto poznać Amerykę Północną z początku lat 60tych razem z wybitnym pisarzem.

Lubię podróże,ale chyba dotąd nie miałem zbytnio styczności z literaturą drogi.John Steinbeck to dla mnie ikona amerykańskiej literatury i mistrz pióra.Napisał on książkę,w której opisuje swoją podróż przez USA.Wziął ze sobą swojego pudla,który był wiernym towarzyszem,spakował mnóstwo rzeczy do ciężarówki i ruszył przez kontynent aby nauczyć się czegoś o swoim...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Swoją opinię piszę po dwóch latach, w chwili, gdy przeczytałem ją po raz drugi. Przez te dwa lata zdania nie zmieniam i uważam książkę za świetną. Tym bardziej, że przez ten czas dużo przeczytałem o samym pisarzu, jego życiu i twórczości. Od tamtej pory stał się jednym z moich ulubionych pisarzy.

John Steinbeck, mając już prawie lat sześćdziesiąt, postanawia spełnić swoje dziecięce marzenie i wyrusza w podróż dookoła Stanów Zjednoczonych. Kupuje odpowiedni samochód, który w trasie zastąpi mu dom, zabiera swojego ukochanego pudla Charleya i opuszcza Nowy Jork, by odkryć swoją ojczyznę na nowo. Chce poznać zwykłych ludzi i dowiedzieć się o czym myślą, czego się boją, jakie mają plany i co myślą o swojej ojczyźnie. Później to wszystko przepuścić przez siebie i ocalić od zapomnienia. W ten sposób powstały Podróże z Charleyem.

Co najbardziej oszałamia, to ogrom Stanów i ich różnorodność. Deszczowe i mało rozmowne stany Nowej Anglii, oszałamiające piękno Montany czy Oregonu, duma Teksasu czy też rasizm Nowego Orleanu. Steinbeck jest zachwycony swoją ojczyzną, choć widzi jej wady i lęki.

Spotkałem się z opinią jednego z synów Steinbecka, który wątpi w prawdziwość słów ojca. Uważa, że cała książka to fikcja, która powstała w jego głowie. Wg niego ojciec był zamkniętym w sobie człowiekiem, który nie lubił rozmawiać z ludźmi a zamiast tego lubił pić. I to dużo.
Z kart powieści wyłania się postać Steinbecka innego, otwartego na ludzkie problemy i sporadycznie pijącego whisky czy inne trunki w towarzystwie nowo poznanych ludzi. Ja wolę zapamiętać autora takiego, jakim się wykreował w Podróżach z Charleyem.

W sieci można znaleźć kilka zdjęć autora ze swoim pudlem oraz ich pojazd ochrzczony imieniem Rozynanta - legendarnego wierzchowca Don Kichota. To chyba w jakiś sposób pokazuję dystans, jaki miał do siebie i świata John Steinbeck. Jeśli jego pojazd był Rozynantem, to za kierownicą siedział nikt inny jak sam Don Kichot. Wieczny marzyciel walczący z wiatrakami...

Polecam tą jak i inne książki jego autorstwa. Jest w nich coś takiego, co sprawia, że czuję, jakby zostały napisane przez starego, dobrego przyjaciela.

Swoją opinię piszę po dwóch latach, w chwili, gdy przeczytałem ją po raz drugi. Przez te dwa lata zdania nie zmieniam i uważam książkę za świetną. Tym bardziej, że przez ten czas dużo przeczytałem o samym pisarzu, jego życiu i twórczości. Od tamtej pory stał się jednym z moich ulubionych pisarzy.

John Steinbeck, mając już prawie lat sześćdziesiąt, postanawia spełnić...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

#czytamysteinbecka? 😉 Dziś mam dla Was Johna od strony jak najbardziej prywatnej 😍 Autor w wieku mocno już dojrzałym, po latach literackiej pracy postawania ruszyć w droge przez Stany, by przekonać się, czy nadal zna naród, o którym pisze. Sprawia sobie ciężarówkę, którą przerabia na kampera i nazywa... Rosynand. Bierze ze sobą pasażera- pokaźnych rozmiarów, dość milczącego towarzysza imieniem Charley i rusza w drogę. Towarzyszymy Steinbeckowi w trasie od Nowego Jorku na południe Stanów i z powrotem. Czasem jest śmiesznie, czasem melancholijnie, czasem niestety bardzo przykro, ponieważ są to czasy silnych postaw rasistowskich 😐 Ciekawa to była wyprawa i z przyjemnością w niej uczestniczyłam, do czego i Was bardzo zachęcam 😊

#czytamysteinbecka? 😉 Dziś mam dla Was Johna od strony jak najbardziej prywatnej 😍 Autor w wieku mocno już dojrzałym, po latach literackiej pracy postawania ruszyć w droge przez Stany, by przekonać się, czy nadal zna naród, o którym pisze. Sprawia sobie ciężarówkę, którą przerabia na kampera i nazywa... Rosynand. Bierze ze sobą pasażera- pokaźnych rozmiarów, dość milczącego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Travels with Charley" to moje pierwsze spotkanie z twórczością Steinbecka i w momencie pisania tej recenzji nie przeczytałem jeszcze ani "Grapes of Wrath" ani "Of Mice and Men". Większość czytelników Steinbecka pewnie ma te klasyki już za sobą, dla mnie zaś ta "powieść drogi" jest pierwszym spotkaniem z autorem.

Książkę znalazłem trochę "na około", gdyż najpierw zainteresowałem się książką Geerta Maka "In America", który podąża śladami Steinbecka 50 lat po jego podróży. Naturalnie wypadało przeczytać najpierw materiał źródłowy.

Tytułowy Charley, to przecudny pudel z wadą wymowy (polecam audiobook w oryginale, Peter Marinker artykułujący "wypowiedzi" Charliego wywołuje natychmiastowy uśmiech) i towarzysz podróży Steinbecka. Poza byciem nieocenionym kompanem i słuchaczem (rozmówcą?), John Steinbeck z chęcią go wykorzystuje jako "przynętę" do rozpoczęcia rozmowy z napotkanymi ludźmi. Podróż przez Amerykę miała być dla autora okazją do odczucia kraju i jego mieszkańców "na nowo" i odzyskania weny ("Podróże" zostały wydane w latach 60, ponad 20 lat po jego słynnych wcześniej wspomnianych książkach).

Steinbeck jest świetnym pisarzem, jego zapis podróży przez Amerykę czyta się z dużą przyjemnością. Dużo celnych uwag i przemyśleń o ludziach, kraju i kwestiach społecznych, które często w ogóle nie straciły na ważności i aktualności.

Po lekturze natrafiłem na opinie, że książka nie jest wiernym zapisem jego wyprawy i zamiast "dziennika z podróży" jest to raczej fikcja literacka, luźno oparta na rzeczywistości. Głównym zarzutem ma być to, że Steinbeck (do czego sam się nawet przyznaje w książce) nie prowadzi notatek, woląc zapisać swoje myśli po jakimś, dokładnie nieokreślonym, czasie. Wypadałoby zatem pewnie patrzeć na zapisy rozmów z napotkanymi ludźmi lekko sceptycznie jeśli chodzi o ich "wierność". Mimo to, szczerze polecam "Podróże z Charliem". Nie jest to być może kompendium wiedzy o Ameryce tamtego czasu, ale warto zapoznać się z przygodami i spostrzeżeniami autora.

"Travels with Charley" to moje pierwsze spotkanie z twórczością Steinbecka i w momencie pisania tej recenzji nie przeczytałem jeszcze ani "Grapes of Wrath" ani "Of Mice and Men". Większość czytelników Steinbecka pewnie ma te klasyki już za sobą, dla mnie zaś ta "powieść drogi" jest pierwszym spotkaniem z autorem.

Książkę znalazłem trochę "na około", gdyż najpierw...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Generalnie bardzo mało dowiedziałem się o Stanach z akurat tej książki. Tylko rozdział o Teksasie zwrócił moją uwagę. To juz "Asfaltowy salon" jest o niebo lepszy. Po JS, człowieku , który tam mieszka spodziewałem się czegoś więcej, jakichś opisów zwyczajów w odwiedzanych miejscach, ciekawostek przyrodniczo-geograficznych-historycznych, a nie tylko wspomnień.

Generalnie bardzo mało dowiedziałem się o Stanach z akurat tej książki. Tylko rozdział o Teksasie zwrócił moją uwagę. To juz "Asfaltowy salon" jest o niebo lepszy. Po JS, człowieku , który tam mieszka spodziewałem się czegoś więcej, jakichś opisów zwyczajów w odwiedzanych miejscach, ciekawostek przyrodniczo-geograficznych-historycznych, a nie tylko wspomnień.

Pokaż mimo to

Niezwykle ciekawa miniatura. Sam pomysł tej podróży jest inspirujący: w wieku prawie 60 lat pisarz, który już zdobył bardzo silną pozycję (dwa lata przed Nagrodą Nobla), stwierdza że już nie zna tej Ameryki, którą kiedyś tak dobrze opisywał. Kupuje ciężarówkę-kamper i przejeżdża Stany w obydwie strony, w nadziei, że z powrotem ją pozna, przypomni sobie jej język i ludzi. Pewnie też szukając od nowa weny.
Z tej weny to chyba nic nie wyszło bo Steinbeck nic nowego i twórczego więcej nie wydał, ale za to z tej podróży pozostała książka, ni to reportaż, ni to zbiór scenek rodzajowych z różnych miejsc w USA. Jest o korzeniach Amerykanów, jest o przyrodzie, jest o ekologii, jest o polityce - ale tak bardziej od strony zaangażowania "zwykłych ludzi" w nią, jest o zmianach powodowanych przez rozwój gospodarczy (w końcu to jest okres chyba największego "boomu" w ich historii). A pod koniec jest też niezwykle intrygujący obraz rasizmu w przełomowych początkach walki o prawa Murzynów. Nawet nie tyle intrygujący ile przypominający coś bardzo, bardzo niedobrego z historii Europy.

Nie jest to bardzo spójne, ale za to tak świetnie napisane, że żal, że aż takie krótkie. I w końcu się dowiedziałem skąd pochodzi zdanie "dzięki rozbudowie sieci autostrad można przejechać cały kraj niczego nie widząc".

Niezwykle ciekawa miniatura. Sam pomysł tej podróży jest inspirujący: w wieku prawie 60 lat pisarz, który już zdobył bardzo silną pozycję (dwa lata przed Nagrodą Nobla), stwierdza że już nie zna tej Ameryki, którą kiedyś tak dobrze opisywał. Kupuje ciężarówkę-kamper i przejeżdża Stany w obydwie strony, w nadziei, że z powrotem ją pozna, przypomni sobie jej język i ludzi....

więcej

mniej

Pokaż mimo to