Gatunek książki to powinien być "historia" zamiast "informatyka". Totalnie nie wiem kto i po co wpadł w Helionie na pomysł wydania w 2019 roku książki z 1975 roku (lub też z 1995 roku jeśli liczymy drugie wydanie które dostało dodatkowo z 2 rozdziały więcej).

Lektura zabiera nas w czasy sprzed Scruma, Jiry, nowoczesnych języków. Zabiera nas do czasów kart perforowanych, współdzielenia komputera między kilkoma zespołami programistów, waterfalla. Jeśli masz 80 lat i chcesz powspominać jak "kurrr kiedyś to było programowanie a nie to co teraz" to pozycja jak najbardziej dla Ciebie. Ewentualnie nada się jako ciekawostka historyczna. Wartości merytorycznej na obecne czasy nie ma tu właściwie żadnej.

Gatunek książki to powinien być "historia" zamiast "informatyka". Totalnie nie wiem kto i po co wpadł w Helionie na pomysł wydania w 2019 roku książki z 1975 roku (lub też z 1995 roku jeśli liczymy drugie wydanie które dostało dodatkowo z 2 rozdziały więcej).

Lektura zabiera nas w czasy sprzed Scruma, Jiry, nowoczesnych języków. Zabiera nas do czasów kart perforowanych,...

Klasyka literatury programowania - to mnie skłoniło do przeczytania tej książki. I po przeczytaniu mam mieszane uczucia co do niej. Po pierwsze książka jest nie równa, są rozdziały, które są ponad czasowe i dobrze się je czyta, ale trafiają się też rozdziały bardzo nużące i mocno nieaktualne. Na pewno lepiej przeczytać wydanie jubileuszowe, bo zawiera ona ciekawą retrospektywę twierdzeń (po 20 latach),które autor napisał.
Książka dla pasjonatów i tych którzy uważają że dodanie więcej programistów do projektu przyspieszy jego wytwarzanie.

Klasyka literatury programowania - to mnie skłoniło do przeczytania tej książki. I po przeczytaniu mam mieszane uczucia co do niej. Po pierwsze książka jest nie równa, są rozdziały, które są ponad czasowe i dobrze się je czyta, ale trafiają się też rozdziały bardzo nużące i mocno nieaktualne. Na pewno lepiej przeczytać wydanie jubileuszowe, bo zawiera ona ciekawą...

Daję 1 gwiazdkę za marketing - Helion stanął na wysokości zadania tak że kupiłem tą książkę. Jest to przedruk książki z lat 70 z dodanym jednym rozdziałem jak się autorowi wydaje że jest w branży po 20 latach od tego czasu gdyż nie jest już czynny zawodowo - pracuje na uczelni.
Nawet jeśli książka niesie za sobą jakieś kwestie uniwersalne to są postawione w tak archaicznym kontekście, że współcześnie czytanie tego ma sens jedynie z punktu widzenia historii - taki Sienkiewicz dla informatyki. Rozważania na temat szybkości komunikacji, rozważania czy teleks się do tego nadaje, albo postęp w wykonywaniu dokumentacji z użyciem błon fotograficznych... aż po najbardziej współczesny opisywany produkt czyli Microsoft Word 6.0 zajmujący aż 4MB pamięci RAM.

Wnioski autora są nietrafne, archaiczne. Szkoda czasu....
Przy książkach Robert C. Martin, które też częściowo dotykają historii informatyki ta książka to beton.

Daję 1 gwiazdkę za marketing - Helion stanął na wysokości zadania tak że kupiłem tą książkę. Jest to przedruk książki z lat 70 z dodanym jednym rozdziałem jak się autorowi wydaje że jest w branży po 20 latach od tego czasu gdyż nie jest już czynny zawodowo - pracuje na uczelni.
Nawet jeśli książka niesie za sobą jakieś kwestie uniwersalne to są postawione w tak...

Legendarny osobomiesiąc jest drugim wydaniem książki Mitologiczny osobomiesiąc. Jest to jedna z najsłynniejszych prac poświęconych inżynierii oprogramowania.

Tematem przewodnim tej książki jest opis problemów związanych z produkcją oprogramowania. Obok opisu tych problemów znajdziemy tutaj także pewnie propozycje rozwiązań/łagodzenia tych problemów.
Według autora głównymi problemami tworzenia oprogramowania jest olbrzymia złożoność wynikająca z samej natury tego procesu, która się zwiększa w miarę rozwoju projektu. Dodam od siebie, że kiedyś John Carmack stwierdził, że tworzenie współczesnych gier jest bardziej skomplikowane niż loty kosmiczne. Do tego dochodzą problemy organizacyjne oraz związane z komunikacją. Programiści w małych zespołach są wstanie pracować znacznie efektywniej niż programiści w dużych projektach (znacznie mniejszy narzut na komunikację),ale jednocześnie małe zespoły nie są wstanie stworzyć wielkich systemów ze względu na ograniczenia czasowe. W ramach rozwoju systemu bardzo ważne jest zachowanie spójności koncepcyjnej projektu, ponieważ pozwala to ograniczać przyrost złożoności w projekcie. Spójności projektu powinien pilnować architekt/architekci. Ważne są także nieustanne testy, ale dla większości to jest raczej oczywiste.

Z ciekawych myśli autora mogę dodać, że dodawanie nowych pracowników do projektu może wydłużyć czas jego realizacji. Wynika to z tego, że tacy pracownicy muszą być wdrożeni w projekt przez innych. Nowi pracownicy też będą potrzebowali trochę czasu na rozkręcenie się w projekcie, więc na początku będą pracować mniej wydajnie. W takiej sytuacji zwiększa się także nakłady na komunikację w projekcie. Z tych powodów, gdy dodajemy nowych pracowników do opóźnionego projektu, bardzo często jedynie zwiększamy opóźnienie oraz koszty realizacji projektu. Dlatego należy być ostrożnym.

Innym ciekawym spostrzeżeniem jest to, że małe opóźnienia nie powinny być ignorowane. Takie opóźnienia będą pojawiać się często i ignorowane mogą stworzyć duże opóźnienie i katastrofę dla całego projektu.

Główną wadą tego dzieła jest jego aktualność. Oryginał został napisany w latach 70 a drugie wydanie w 90. Drugie wydanie różni się od pierwszego dodaniem kilku dodatkowych rozdziałów. Z tego powodu wiele opisanych problemów jest albo nieaktualnych albo zawiera przestarzałe propozycje rozwiązań. Przykładami takich tematów mogą być choćby opisy, jak zarządzać dostępem do komputera (dawno temu jeden komputer przypadał na rzesze programistów),jak zarządzać wymaganiami, aby aplikacja zmieściła się w kilkuset KB pamięci, jak zarządzać wielotomowymi papierowymi podręcznikami użytkownika i dokumentacją, która musi być regularnie aktualizowana itp. Przez to wiele rozdziałów nie ma obecnie żadnej wartości poza historyczną (aby dowiedzieć się z jakimi problemami spotykali się programiści w latach 70).
Inną wadą tej pozycji jest to, że niektóre z opisanych problemów dotyczą tworzenia systemów operacyjnych. W obecnych czasach prawie nikt nie tworzy nowych systemów operacyjnych.

Drugie polskie wydanie czytało się przyjemnie. Książka jest też opracowana w ładny sposób. Niestety zdarzają się literówki. Książkę mogę polecieć wszystkim, którzy są związani z produkcją oprogramowania. W tej pozycji znajduje się wiele ciekawych myśli, których nie wypisałem w recenzji. Ale należy pamiętać o tym, że duża część tej książki jest nieaktualna i ma jedynie wartość historyczną.

Legendarny osobomiesiąc jest drugim wydaniem książki Mitologiczny osobomiesiąc. Jest to jedna z najsłynniejszych prac poświęconych inżynierii oprogramowania.

Tematem przewodnim tej książki jest opis problemów związanych z produkcją oprogramowania. Obok opisu tych problemów znajdziemy tutaj także pewnie propozycje rozwiązań/łagodzenia tych problemów.
Według autora głównymi...