Bardzo ciekawy i praktyczny poradnik. Niektóre elementy na pewno wypróbuję. Najważniejszym przesłaniem tej książki to traktowanie dziecka z szacunkiem i poświęcenie mu 100% swojego czasu (a nie wkładanie w kojce, chodziki i byle się dzieciak nie "odzywał").

Bardzo ciekawy i praktyczny poradnik. Niektóre elementy na pewno wypróbuję. Najważniejszym przesłaniem tej książki to traktowanie dziecka z szacunkiem i poświęcenie mu 100% swojego czasu (a nie wkładanie w kojce, chodziki i byle się dzieciak nie "odzywał").

Książka co do zasady godna zainteresowania, ale skierowana raczej do rodziców dzieci z problemami neurologicznymi i wymagających regularnych, systematycznych ćwiczeń. Spora część zaleceń z książki wymaga przygotowania konkretnych materiałów (np. tor do pełzania, drabinka, na której dziecko ma wykonać zwis na rękach) i tym samym jest raczej będzie niemożliwa do wprowadzenia w życie przez przeciętnego rodzica mieszkającego w m2 i nie mającego zacięcia złotej rączki - konstruktora. Jednak pewne propozycje autorów mogą stanowić źródło inspiracji do pracy z dzieckiem.

Książka co do zasady godna zainteresowania, ale skierowana raczej do rodziców dzieci z problemami neurologicznymi i wymagających regularnych, systematycznych ćwiczeń. Spora część zaleceń z książki wymaga przygotowania konkretnych materiałów (np. tor do pełzania, drabinka, na której dziecko ma wykonać zwis na rękach) i tym samym jest raczej będzie niemożliwa do wprowadzenia...

Książka ta pisana była przez ponad 50 lat, więc włożono w nią wiele pracy i czasu, mnóstwo wysiłku. Matki były obserwatorkami pracy badawczej, dzieliły się swoimi spostrzeżeniami, mobilizowały do działań. Także dzieci pozwalały poznać siebie, były cierpliwe i błyskotliwe. I znowu spotykam się, w kolejnej już książce, ze stwierdzeniem, że:

"DZIECI SĄ NAJWSPANIALSZYM DOBREM, JAKI OTRZYMUJEMY OD LOSU."

Powtarzam się? Na pewno, ale w tym temacie zgadzam się z autorami jak najbardziej.

Mózg zaczyna się rozwijać u dziecka już w łonie matki. Pierwszy rok życia to niezwykła nauka, wtedy maleństwo rozwija się niebywale szybko. To bardzo ważny etap dla rozwoju mózgu właśnie.
Matki są dla swoich potomków najlepszymi na świecie nauczycielami, niestety w naszych dziwnych czasach zbyt szybko oddaje się maluszka pod opiekę osób trzecich. Bycie matka staje się niemodne, mało użyteczne.
Dziecko ma potrzeby nie tylko fizjologiczne, ale także emocjonalne, poza tym powinno rozwijać swoje zdolności, wtedy staje się sprawne i fizycznie, i intelektualnie.
Przedstawiam tutaj suche fakty, czy je popieram? Czy się z nimi zgadzam? To zależy jak na to wszystko spojrzeć, na pewno warto pomagać dziecku, wspierać je i tłumaczyć, wspierać w dążeniu do samorealizacji.

"Z tej książki dowiesz się, jak zapewnić dziecku najlepszy start do osiągnięcia pełni jego możliwości."
Polecam, a sama sięgam po kolejne tytuły z tej serii.

Książka ta pisana była przez ponad 50 lat, więc włożono w nią wiele pracy i czasu, mnóstwo wysiłku. Matki były obserwatorkami pracy badawczej, dzieliły się swoimi spostrzeżeniami, mobilizowały do działań. Także dzieci pozwalały poznać siebie, były cierpliwe i błyskotliwe. I znowu spotykam się, w kolejnej już książce, ze stwierdzeniem, że:

"DZIECI SĄ NAJWSPANIALSZYM DOBREM,...

Autorami staje się ojciec z córką, obydwoje angażowali się w pomoc dzieciom z uszkodzeniem mózgu.

Już po upływie pierwszych minut życia dziecka jest ono rozdzielane od matki, najpierw w szpitalu, a następnie w domu. Każdemu trud porodu kojarzy się z cierpieniem matki, nigdy nie noworodka. To właśnie on po opuszczeniu łona matki musi uporać się z nową sytuacją.

Już od pierwszych chwil życia musi nauczyć się oddychać, gdyż tylko w ten sposób może przeżyć. Ręce i nogi funkcjonują inaczej, niż w łonie matki, gdyż nie ma już wokół niego wody. Bardzo ważne jest, aby układać dziecko na brzuchu, aby mogło pełzać i ruszać kończynami. Tylko w ten sposób będzie mogło się rozwijać. Najczęściej rodzice kładą pociechę do łóżeczka, czy innego ogrodzonego miejsca, gdyż nie muszą się nim zajmować w tym momencie. Nie rozwija to jednak brzdąca, najważniejsze jest, aby miał dużo przestrzeni. Tego rodzice jednak mu nie zapewniają.

Mózg dziecka rozwija się znacznie szybciej, jeśli jest pobudzony do działania. Jeśli dziecko pozostaje bierne nie ma on szansy na to, aby się powiększać. Mózg przeciętnego człowieka waży między 1,4-1,8 kg, więc niezbyt wiele.

Kiedyś dzieci nie były rozdzielane od matki. Teraz najpierw oddaje się je do żłobka, następnie do szkoły do ukończenia 18. roku życia. Często zapomina się, że tylko rodzicielka może ukoić dziecko. Nieważne, jakby była zmęczona, czy rozdrażniona i tak zrobi to lepiej, niż inna postronna osoba.

Rozwój dziecka jest bardzo ważny i każdemu z nas powinno zależeć na tym, aby odbywał się, jak najlepiej.
Język poradnika jest prosty i zrozumiały, czyta się go szybko. Całości dopełniają tabelki, schematy, obrazki. Wszystko jest doskonale opisane. Nigdy wcześniej nie spotkałam się z tą tematyką, jednak jestem bardzo zadowolona.

Z twórczością tych autorów spotkałam się już dwukrotnie podczas czytania dwóch pozostałych książek z tej serii – czytanie i liczenie od pierwszego roku życia. Na żadnej z tych pozycji się nie zawiodłam, każda spełniła moje oczekiwania. Może jeszcze kiedyś przeczytam inną pozycję tych autorów.

,,Subtelna rewolucja. Wykorzystaj potencjał swojego malucha od pierwszego dnia życia” to doskonała pozycja dla rodziców dzieci, którzy chcą, aby ich pociechy rozwijały się w prawidłowym tempie. Chyba każdemu z nas na tym zależy!

Moja ocena : 5/6

Autorami staje się ojciec z córką, obydwoje angażowali się w pomoc dzieciom z uszkodzeniem mózgu.

Już po upływie pierwszych minut życia dziecka jest ono rozdzielane od matki, najpierw w szpitalu, a następnie w domu. Każdemu trud porodu kojarzy się z cierpieniem matki, nigdy nie noworodka. To właśnie on po opuszczeniu łona matki musi uporać się z nową sytuacją.

Już od...