Krótka i dość powierzchowna opowiastka o artystce wybitnej.

Artystce, która z wielką siłą przekazywała swym śpiewem „triumfy miłości, surowość losu, niepokój i trwogę pędzących pociągów, radość światła lub niewierność serca”.

Która dźwiękami „malowała” historie równie mroczne, jak te na płótnach Goi czy Delacroix.

Której wielkim talentem była… miłość.

„Ze swoimi szalonymi włosami gospodyni piekieł, drobnym ciałem odzianym w czerń demonów”, Piaf była bowiem kapłanką miłości.

Nawet pomimo tego (a może właśnie przez to?),że mężczyźni w jej życiu pojawiali się i znikali, dość często. Ale gdy od nich odchodziła, pozostawała jej piosenka. Ona towarzyszyła jej zawsze i wszędzie.

Sama zresztą twierdziła, że kiedy uczucie do mężczyzny zaczynało w niej przygasać, wtedy jeszcze bardziej kochała piosenki.

Bo wszystko było w niej piosenką.

Głos, oszczędne gesty, jej ciało i twarz.

To był fenomen.
Ikona.

Wiadomo, nie dla każdego, ale nie sposób odmówić Piaf statusu legendy.

Nawet dziś.

Jak więc można było w ogóle wpaść na pomysł streszczenia przebogatego, obfitującego w niebywałe zwroty akcji życia tego rzędu artystki na stu kilkudziesięciu stronach?

Nie wiem, ale efekt jest taki, że czyta się to jak jakiegoś bryka, a nie pełnowartościową publikację…

Serio.

I co z tego, że „Hymn życia i miłości” fabularnie mimo wszystko wciąga od pierwszych stron (w końcu jest tu o czym pisać…),jeśli literacko…

„(…) jak zachwyca, jeśli nie zachwyca”.

Powiem nawet więcej.

Rozdźwięk pomiędzy skalą talentu Piaf i tragizmu jej życia, a pisarskim aspektem książki Rawik jest na tyle duży, że ewentualna ponowna lektura jawi mi się wyłącznie jako jednoznacznie nieatrakcyjne przedsięwzięcie.

Krótka i dość powierzchowna opowiastka o artystce wybitnej.

Artystce, która z wielką siłą przekazywała swym śpiewem „triumfy miłości, surowość losu, niepokój i trwogę pędzących pociągów, radość światła lub niewierność serca”.

Która dźwiękami „malowała” historie równie mroczne, jak te na płótnach Goi czy Delacroix.

Której wielkim talentem była… miłość.

„Ze swoimi...

Książka "bez polotu" - taki komentarz znalazłam na temat "Hymnu życia i miłości" Joanny Rawik. Dodam od siebie - nieudolna próbka sfabularyzowania życia Edith Piaf, po prostu gniot.

Książka "bez polotu" - taki komentarz znalazłam na temat "Hymnu życia i miłości" Joanny Rawik. Dodam od siebie - nieudolna próbka sfabularyzowania życia Edith Piaf, po prostu gniot.

Natknęłam się przypadkiem na filmową biografię Edith Piaf. Sięgnęłam po książkę "Hymn życia i miłości" autorstwa Joanny Rawik. I książka choć o smutnym życiu pieśniarki - to jednak przepełniona optymizmem i miłością życia. Polecam sama sobie.

Natknęłam się przypadkiem na filmową biografię Edith Piaf. Sięgnęłam po książkę "Hymn życia i miłości" autorstwa Joanny Rawik. I książka choć o smutnym życiu pieśniarki - to jednak przepełniona optymizmem i miłością życia. Polecam sama sobie.

Świetna opowieś o Edit Piaf , jej piosenki czeto wywołuja dreszt u mnie na skurze . Zainteresowanie jej osoba pojawiło sie u mnie jak za dziecka w filmie o Szeregowcu Rayanie słyszałem jej piosenkę. A teraz wpadla mi ta opowieść , bardzo barwna postać , podziwiam talent ale jej wybuchowy charakter i nie stabilność uczuciowa przerasta aż strach się w takiej kobiecie zakochać :)

Świetna opowieś o Edit Piaf , jej piosenki czeto wywołuja dreszt u mnie na skurze . Zainteresowanie jej osoba pojawiło sie u mnie jak za dziecka w filmie o Szeregowcu Rayanie słyszałem jej piosenkę. A teraz wpadla mi ta opowieść , bardzo barwna postać , podziwiam talent ale jej wybuchowy charakter i nie stabilność uczuciowa przerasta aż strach się w takiej kobiecie zakochać :)

Cudownie napisana opowieść o Edith Piaf autorstwa Joanny Rawik...byłam zachwycona czytając i zdziwiona,bo nie sądziłam,że Joanna Rawik tak pięknie potrafi pisać...monodram na podstawie tej książki w wykonaniu piosenkarki mnie po prostu powalił na kolana.POLECAM!

Cudownie napisana opowieść o Edith Piaf autorstwa Joanny Rawik...byłam zachwycona czytając i zdziwiona,bo nie sądziłam,że Joanna Rawik tak pięknie potrafi pisać...monodram na podstawie tej książki w wykonaniu piosenkarki mnie po prostu powalił na kolana.POLECAM!

Cudownie napisana opowieść o Edith Piaf autorstwa Joanny Rawik...byłam zachwycona czytając i zdziwiona,bo nie sądziłam,że Joanna Rawik tak pięknie potrafi pisać...monodram na podstawie tej książki w wykonaniu piosenkarki mnie po prostu powalił na kolana....POLECAM!

Cudownie napisana opowieść o Edith Piaf autorstwa Joanny Rawik...byłam zachwycona czytając i zdziwiona,bo nie sądziłam,że Joanna Rawik tak pięknie potrafi pisać...monodram na podstawie tej książki w wykonaniu piosenkarki mnie po prostu powalił na kolana....POLECAM!

Świetna praca badawcza Joanny Rawik. Autorka spędziła w Paryżu kilka lat, by zebrać i opracować w najbardziej rzetelny sposób biografię jednej z największych pieśniarek XX wieku.

Świetna praca badawcza Joanny Rawik. Autorka spędziła w Paryżu kilka lat, by zebrać i opracować w najbardziej rzetelny sposób biografię jednej z największych pieśniarek XX wieku.