Nic w niej ciekawego.

Nic w niej ciekawego.

Ten rok przyniósł niepowetowaną stratę w postaci odejścia Papcia... Dlatego też postanowiłem upamiętnić ukochanego autora z dzieciństwa (i nie tylko) czytając na koniec roku coś, co jeszcze nie wpadło w moje ręce. Tak, w pewnym momencie wyhamowałem z "Tytusami", ale nie znaczy to, że przestałem je cenić.
Jasne, było kilka słabszych książeczek, ale uważam, że ta opatrzna numerem XXX należy do bardzo mocnych pozycji w dorobku Pana Henryka. Świetna kreska, dobry humor, czyli coś, co sprawiło, że pokochałem serię.
Jedna gwiazdka więcej za sentyment do Autora.
Papcio, spoczywaj w spokoju...

Ten rok przyniósł niepowetowaną stratę w postaci odejścia Papcia... Dlatego też postanowiłem upamiętnić ukochanego autora z dzieciństwa (i nie tylko) czytając na koniec roku coś, co jeszcze nie wpadło w moje ręce. Tak, w pewnym momencie wyhamowałem z "Tytusami", ale nie znaczy to, że przestałem je cenić.
Jasne, było kilka słabszych książeczek, ale uważam, że ta opatrzna...

Jeden z trzech Tytusów, które dają się czytać z tych po prawowitej ostatniej księdze 20. Pozostałe to księga 22 i 28. Reszta na przemiał.

Jeden z trzech Tytusów, które dają się czytać z tych po prawowitej ostatniej księdze 20. Pozostałe to księga 22 i 28. Reszta na przemiał.

Muszę przyznać, że te współczesne odcinki przygód Tytusa i spółki nie bardzo trafiają w moje gusta. Humor jest w nich jakiś taki prostacki, sporo tekstów wręcz chamskich - daleko im do zeszytów z czasu PRL. Księga XXX mile mnie jednak rozczarowała. Powiało klimatem starej serii, przywołało wspomnienia z wypraw na Wyspy Nonsensu. No i wreszcie można było odkryć nieco bardziej postać profesora Talenta...

Muszę przyznać, że te współczesne odcinki przygód Tytusa i spółki nie bardzo trafiają w moje gusta. Humor jest w nich jakiś taki prostacki, sporo tekstów wręcz chamskich - daleko im do zeszytów z czasu PRL. Księga XXX mile mnie jednak rozczarowała. Powiało klimatem starej serii, przywołało wspomnienia z wypraw na Wyspy Nonsensu. No i wreszcie można było odkryć nieco...

Można by rzec: powrót na Wyspy Nonsensu. O dziwo przywołanie pomysłu, który po raz pierwszy w znakomitej postaci pojawił się pod koniec lat 70-tych XX wieku, okazał się nawet udany. Na tle ostatnich zeszytów ta księga prezentuje się interesująco. Wreszcie trochę więcej uwagi poświęcono Profesorowi T.Alentowi – chyba najbardziej niedocenionej postaci z serii. A ja cieszę się, że pomimo upływu lat mogę widzieć Papcia Chmiela nadal potrafiącego czarować kreską. Oby ta passa trwała jeszcze długo...

Można by rzec: powrót na Wyspy Nonsensu. O dziwo przywołanie pomysłu, który po raz pierwszy w znakomitej postaci pojawił się pod koniec lat 70-tych XX wieku, okazał się nawet udany. Na tle ostatnich zeszytów ta księga prezentuje się interesująco. Wreszcie trochę więcej uwagi poświęcono Profesorowi T.Alentowi – chyba najbardziej niedocenionej postaci z serii. A ja cieszę...

TYTUS I PRZESZŁOŚĆ T’ALENTA

Jeśli nie liczyć pobocznych projektów, ta wydana równo dekadę temu księga jest przedostatnią wydaną dotychczas przygodą Tytusa, Romka i A’Tomka. Mimo wszystko, mimo faktu, że pochodzi z czasów, kiedy seria jednak nie wspinała się na wyżyny, to jest to jednak jedna z bardziej udanych opowieści z serii.

Gdy ćwiczenia Tytusa pomagają Papciowi Chmielowi zrzucić zbędne kilogramy jakie narosły przez okres twórczej niemocy przy pracy nad XXX Księgą, profesor T’Alent także chce stracić nieco kilogramów. Niestety terapia, jaką zazdrośni sukcesem Tytusa Romek i A’Tomek serwują profesorowi, nie przynosi skutków. Ba, uderzony w głowę T’Alent pogrąża się w snach/wspomnieniach z młodości, od narodzin na Wsypach Nonsensu po spróbowanie Owoców Chichotu, które pomogły mu niegdyś schudnąć. Mogą więc pomóc i teraz. trzeba je tylko zdobyć!

I tak bohaterowie wyruszają na wyprawę, a my bawimy się świetnie, bo i humor, i satyra, i wreszcie jakaś bardziej rozbudowana mitologia świata, że tak to ujmę. Dodajcie przyjemną grafikę i trochę nauki poprzez zabawę, puszczanie oka do stałych czytelników oraz niezapomniany klimat i macie naprawdę fajną księgę.

Polecam.

http://ksiazkarnia.blog.pl/2016/04/06/tytus-romek-i-atomek-ksiega-xxx-wyprawa-po-owoce-chichotu-henryk-jerzy-chmielewski/

TYTUS I PRZESZŁOŚĆ T’ALENTA

Jeśli nie liczyć pobocznych projektów, ta wydana równo dekadę temu księga jest przedostatnią wydaną dotychczas przygodą Tytusa, Romka i A’Tomka. Mimo wszystko, mimo faktu, że pochodzi z czasów, kiedy seria jednak nie wspinała się na wyżyny, to jest to jednak jedna z bardziej udanych opowieści z serii.

Gdy ćwiczenia Tytusa pomagają Papciowi...