Dla mnie ta książka to humoreska podszyta skomplikowaną fizyką. Nie sposób traktować akcji na poważnie - groteska i komiksowość wylewa się z każdej sceny i opisu. Jestem przekonany, że autor chciał sprawić czytelnikowi przede wszystkim trochę uciechy. Ja się uśmiałem kilka razy.
Na pewno jest to nietypowe zjawisko. Autor (matematyk i informatyk) wydaje się mieć pewne pojęcie o potwornie skomplikowanych i abstrakcyjnych kwestiach, o których zwykły człowiek nigdy nie myśli (wyższa matematyka i fizyka).
I zamiast prowadzić wykład, tworzy zabawną historyjkę o wielowymiarowej istocie, która upodobała sobie kontakty seksualne z homo sapiens.
Fabuła średnia, wątków tu mnogość. Dużo wytykania stereotypowych wad różnych stronnictw politycznych, ideologicznych czy tam płciowych. Momentami żenująco, momentami śmiesznie. Puenty brak.

Jako wieloletni czytelnik fantastyki wszelakiego rodzaju, doświadczyłem już wielu pomysłów stanowiących fundament opowieści. Ale kontakty seksualne z istotą wielowymiarową to dla mnie nowinka i ciekawostka. Wypada to docenić w naszym trójwymiarowym świecie, w którym coraz trudniej o oryginalność.
Być może kogoś przyciągnie opis seksu a zostanie dla ciekawej idei potencjalnych wyższych wymiarów? I dla zabawy.

Dla mnie ta książka to humoreska podszyta skomplikowaną fizyką. Nie sposób traktować akcji na poważnie - groteska i komiksowość wylewa się z każdej sceny i opisu. Jestem przekonany, że autor chciał sprawić czytelnikowi przede wszystkim trochę uciechy. Ja się uśmiałem kilka razy.
Na pewno jest to nietypowe zjawisko. Autor (matematyk i informatyk) wydaje się mieć pewne...

SeksSfera to bardzo przyjemna powiastka, o ile człowiek nie nastawia się na poważną lekturę. Rucker od pierwszych stron bawi się (dość nieprzyzwoicie) językiem, narracją i fabularnymi kalkami, na tyle efektywnie i efektownie, że trudno zachować poważną minę w trakcie czytania. Mnie zdażyło się nawet chichotać.
Rucker spektakularnie poświęca naukową powagę (warto wspomnieć, że gość pracował jako wykładowca matematyki i informatyki na poziomie uniwersyteckim) i wiarygność świata przedstawionego żeby zderzyć ze sobą masę przeciwstawieństw: mamy tutaj abastrakcyjne wielowymiarowe byty z cyckami, cipkami i wielką chcicą, ekoterrorystów chcących ratować świat bombami atomowymi, panie domu zamieniające się w komandosów oraz całą masę innych, wściekle widowiskowych i absurdalnych połączeń.
Polecam, ale bardziej fanom literackich eksperymentów, niż zwolennikom klasycznego SF.

SeksSfera to bardzo przyjemna powiastka, o ile człowiek nie nastawia się na poważną lekturę. Rucker od pierwszych stron bawi się (dość nieprzyzwoicie) językiem, narracją i fabularnymi kalkami, na tyle efektywnie i efektownie, że trudno zachować poważną minę w trakcie czytania. Mnie zdażyło się nawet chichotać.
Rucker spektakularnie poświęca naukową powagę (warto wspomnieć,...

Ojej... Fama głosi, że Rudy Rucker to uznany autor. Dostał zresztą przecież za swoje powieści dwie nagrody im. Philipa Dicka. No ale akurat tych nagrodzonych powieści u nas nie wydano, zadowalając się wypuszczeniem balansującego na krawędzi pornografii, przypadkowego knota. Ręce po prostu opadają, bo w ten sposób Ruckera nikt już nie będzie chciał w Polsce ani wydać, ani tym bardziej czytać...

Fabuła "SeksSfery" jest zwyczajnie głupiutka. Na początku to naiwny, wręcz grafomański sensacyjniak z fizykiem porwanym przez komicznie przerysowanych terrorystów, którzy zmuszają swoją ofiarę do... zbudowania - w jeden dzień! - bomby atomowej. Która, tak swoją drogą, wybucha później w centrum Rzymu, niszcząc dosłownie kilka budynków i powodując niegroźny już po upływie kilkunastu godzin radioaktywny opad. Równolegle rozwija się wątek seksualnego związku bohatera - notabene żonatego - z międzywymiarową kulistą, cycatą sferą. Do czego to prowadzi, nie będę już pisał, ale zakończenie całej intrygi jest jeszcze głupsze niż jej zawiązanie.

Nie wiem, może autor dobrze się bawił podczas pisania tej książki, ale nie wierzę, że czytelnicy mieli równie dużą frajdę podczas czytania...

Ojej... Fama głosi, że Rudy Rucker to uznany autor. Dostał zresztą przecież za swoje powieści dwie nagrody im. Philipa Dicka. No ale akurat tych nagrodzonych powieści u nas nie wydano, zadowalając się wypuszczeniem balansującego na krawędzi pornografii, przypadkowego knota. Ręce po prostu opadają, bo w ten sposób Ruckera nikt już nie będzie chciał w Polsce ani wydać, ani...

Tak naprawdę książka nie wiadomo o czym. Pozory naukowości mają zapewne tłumaczyć pokręconą fabułę, ale tak naprawdę maskują tylko wszechogarniający bezsens.

Tak naprawdę książka nie wiadomo o czym. Pozory naukowości mają zapewne tłumaczyć pokręconą fabułę, ale tak naprawdę maskują tylko wszechogarniający bezsens.