Dokładnie kilka minut temu otrzymałam przesyłkę ;)
Jeszcze raz dziękuję! :)

Dokładnie kilka minut temu otrzymałam przesyłkę ;)
Jeszcze raz dziękuję! :)

Kiedy można spodziewać się przesyłki? :)

Kiedy można spodziewać się przesyłki? :)

Dziękuję i gratuluję pozostałym! ;)

Dziękuję i gratuluję pozostałym! ;)

zwycięzyli:

BlackFairy
Discordia
black_hole
Arty
Selenka14

Gratuluję!

zwycięzyli:

BlackFairy
Discordia
black_hole
Arty
Selenka14

Gratuluję!

Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi, wyniki wkrótce!

Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi, wyniki wkrótce!

Romans paranormalny jest kusząco prawdziwy. Waha się na granicy pomiędzy prawdą, a lekkim zmyśleniem. W dobrych książkach nie przekracza jej, a w innych wprost przeciwnie. Lubimy idealnych bohaterów, ze skazą, która przeszkadza im normalnie żyć. Na końcu oczywiście rozumieją swój błąd, ale to tego zawsze długa droga. W normalnych książkach może to razić, w paranormal wybaczamy to.Książka zawsze mówi o zmianie, więc i w tym wypadku nie ma wyjątków. To ten świat, w którym odpocząć od szarej codzienności, swoich kłopotów. Obowiązkowo musi się skończyć szczęśliwie (romans), ale co zrobić, gdy czytelnikowi to się znudziło? Wymyślono paranormal romance, który wprowadził element zaskoczenia. Mnóstwo ludzi uwielbia fantastykę, ale jakoś nigdy nie przekonałam się do tych krawych, smoczych bitek. Paranormal to już klasyka. Zawiera i romans i fantastykę, i wojnę. Każe wierzyć, że odkupienie jest zawsze możliwe, ale droga do niego jest długa. oczywista oczywistość, za to jaka przyjemna... Chyba jednak każdy wie, że droga jest lepsza od celu? Te książki wyrażnie to pokazują. Tak samo jak życie jest ważniejsze od śmierci, tak ważniejszy jest pomysł autora, a nie zakończenie. Cóż z tego, że kłamią na tym, czy innym polu? Kuszą czytelników idealną, przefiltowaną rzeczywistością, po nieszczęściu przyjdzie szczęście. Te książki są oidealne na ciężkie chwile, na wspomnienie utraconej miłości. Po nieszczęściu przyjdzie szczęście.

Romans paranormalny jest kusząco prawdziwy. Waha się na granicy pomiędzy prawdą, a lekkim zmyśleniem. W dobrych książkach nie przekracza jej, a w innych wprost przeciwnie. Lubimy idealnych bohaterów, ze skazą, która przeszkadza im normalnie żyć. Na końcu oczywiście rozumieją swój błąd, ale to tego zawsze długa droga. W normalnych książkach może to razić, w paranormal...

Namiętnie czytam romanse. Kartka po kartce z wypiekami na twarzy pochłaniam miłostki bohaterów. Z rumieńcem wstydu śledzę igraszki kochanków i bez skrupułów przyglądam się ich zalotom. I cóż uwielbiam być tym nie pisanym bohaterem, który niczym „wielki brat” uczestniczy w ich romansie.
Pikanterii w romansie paranormalnym dostarcza fakt, że wszystko to okryte jest płaszczem tajemnicy. Przeważnie on to jakiś nadczłowiek, istota idealna, która nie tylko grzeszy ciałem ale i umysłem. Wyróżnia się spośród masy normalnych i zwyczajnych mężczyzn. Jest inny. Jest wyjątkowy. Jest jedyny. Jest zakazany. I nagle dzieje się rzecz niewyobrażalna a jednak możliwa, zwraca uwagę na nią – taką zwyczajną, z okularami na nosie, pochłoniętą tak bardzo przesiadywaniem w bibliotece, że w szkole staje się pośmiewiskiem nazywanym obraźliwie „mol książkowy”. Jednak mu to nie przeszkadza. Jego inteligencja, nadmierna wrażliwość i mało spotykana intuicja sugeruje mu, że ta dziewczyna jest wyjątkowa i jedynie ona będzie w stanie zrozumieć zawiłość jego paranormalnej osobowości.
Bohater taki jak on pozwala czytelnikowi choć na chwile oderwać się od rzeczywistości. Jego tajemnice stają się naszymi tajemnicami. Uczestniczymy w jego życiu, poznajemy jego problemy i zauważamy w nim kogoś więcej niż stwora z innej planety. Choć jest tak samo mało realny jak książę na białym koniu, to jednak wolimy czytać o losach idealnego nadczłowieka niż zwykłego nastolatka z trądzikiem na twarzy.
Romans paranormalny jest tematem tabu a nic tak bardzo nas nie interesuje i nie wzbudza naszej ciekawości jak coś zakazanego. W końcu „owoc zakazany smakuje najlepiej” a możliwość jego skosztowania jest tylko wtedy, gdy wczytamy się w losy bohatera nie z innego wymiaru.

Namiętnie czytam romanse. Kartka po kartce z wypiekami na twarzy pochłaniam miłostki bohaterów. Z rumieńcem wstydu śledzę igraszki kochanków i bez skrupułów przyglądam się ich zalotom. I cóż uwielbiam być tym nie pisanym bohaterem, który niczym „wielki brat” uczestniczy w ich romansie.
Pikanterii w romansie paranormalnym dostarcza fakt, że wszystko to okryte jest płaszczem...