Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Myślę, że życie jest niesamowite. Żałuję, że nie mam trzydziestu lat. Może możliwe jest kolejne wcielenie? Ale, widzisz, jest w tym ciągły paradoks. Jeżeli żyjesz w rzeczywistości, cierpisz, ale też doświadczysz radości z jej doświadczania, czystej radości płynącej ze spacerowania i patrzenia na to fantastyczne drzewo, o tam. Spójrz na nie, jest cudowne! Wiesz, że jesteś tutaj, obecna tu i teraz. Tak samo jest z ludźmi. Dajesz energię otrzymujesz energię. To nieustanny przepływ.
A gdy napotykasz śmierć, wiedząc, że żyłaś swoim życiem najpełniej jak potrafiłaś, jesteś gotowa, aby rozpocząć nowy rozdział. Jeżeli nie żyłaś nim, jeżeli nigdy cię w nim nie było, nigdy nie byłaś obecna, jestem przekonana, że śmierć będzie cię przerażać, bo całe twoje życie było nieobecnością. Przegapiłaś je. Cóż, ja nie zamierzam przegapić swojego (s. 147).

Gdy zastanawiam się nad naszą Ziemią – kruchą małą kulą toczącą się we wszechświecie – i badam sny, które ludzie mi przynoszą, jestem coraz bardziej przekonana, że świadomość próbuje przejść od władzy do miłości (s. 146).