Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trzeba naprawdę sporego talentu, aby opowiadać w sposób tak zajmujący, o komiksach, które do najbardziej interesujących fabularnie nie należały. Owszem swego czasu spełniały rolę "uczenia" (oczywiście głównie zgodnie z "prawdą czasu") i "bawienia" (natenczas każdy komiks witało się, jak objawienie i wertowało w nieskończoność - a w zasadzie do momentu, aż kompletnie się rozsypywał),dziś jednak - co dobitnie udowadniają Marcin Osuch i Konrad Wągrowski - podstaw do tego, by obronić się w materii literackiej nie mają prawie żadnych. Przez moje ręce przeszło wiele z omawianych tu komiksów - aczkolwiek najdłuższe serie, najszerzej tu omawiane (pojawiający się w tytule "Pilot śmigłowca", czy "Podziemny front") jakoś mnie ominęły. Doskonale pamiętam "Legendarną historię polski" (głównie za sprawą "przerażających" i brutalnych scen, jak na komiks skierowany do młodego czytelnika i tego, że były dwujęzyczne),dobrze też pamiętam cykl "Hipotezy" (o Atlantydzie...). "Mity greckie", "Bogów z gwiazdozbioru Aquariusa", czy adaptacje książek Juliusza Verne'a. O nich wszystkich i o wielu więcej przeczytać możecie właśnie w tej książce. Autorzy dość dokładnie opisują fabuły każdego z omawianych komiksów, szukają odniesień historycznych ("Podziemny front", "Dziesięciu z Wielkiej Ziemi", "Legendarna historia Polski", "Początki państwa polskiego"),kulturowych i naukowych (jak w przypadku serii "Hipotezy"),oraz starają się podzielić tyloma ciekawostkami o genezie samych komiksów, ile tylko możliwe w ramach raczej słabo udokumentowanej tematyki. Książkę polecam, z zastrzeżeniem, że część tekstów (tu przeredagowanych) znalazło się już wcześniej w ramach cykli poświęconych poszczególnym seriom na łamach internetowego magazynu "Esensja". Więc jeśli nie nęci Was zakup - można tam zapoznać się z próbką publicystki Marcina Osucha i Konrada Wągrowskiego. W samej książce trochę razi stosunkowo liczna ilość literówek zaś na plus - spora liczba plansz (znów, niestety czarno-białych) z omawianych komiksów. Poza tym - to dobra książka, która troszeczkę zmywa różową barwę z okularów nostalgii, paradoksalnie jednak wydobywa na powierzchnię część wspomnień o czasach, kiedy każdy komiks był rarytasem. Polecam!