Jego ojciec był Rosjaninem, a matka była Chorwatką. Swoją pierwszą powieść, "Early Mornings Of Love", opublikował w 1974 roku, w wieku 17 lat.
Jest zagorzałym sympatykiem komunistów, kronikarz literacki w gazecie "L'Humanité". Pisał także dla gazety "L'Idiot international", której redaktor jest Jean-Edern Hallier.
Podczas wojny w Jugosławii wspierał Serbię, publikując książkę o krytycznym stosunku do oszczerców Serbii, która stworzyła napięcia z innymi intelektualistami jak Michel Polac, Romain Goupil i Didier Daeninckx. Ataki Daeninckx doprowadziły do jego krytyki w powieści Bessona, nazwanej "Didier Denounces" (wydana przez Gerard de Villiers).
Napisał wiersz, "Sonnet Pour Florence Rey", poświęcony dziewczynie, która poszła na zabójczą hulankę w Paryżu w 1994 roku.
W 1987 r., "L'Humanite" wysłał go do Brazzaville do wzięcia udziału w zjeździe pisarzy przeciwko apartheidowi.
Otrzymał Grand Prix du roman de française la'Académie w 1985 roku za "Dara" i Prix Renaudot w 1995 roku za "Braban".
DYSKUSJE