Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- No to spoko - zaśmiałam się. - Tato, fajnie, że znalazłeś mi przyjaciela - rzuciłam, szczerząc do niego zęby. - Skąd wiesz, że Daniel zec...

- No to spoko - zaśmiałam się. - Tato, fajnie, że znalazłeś mi przyjaciela - rzuciłam, szczerząc do niego zęby. - Skąd wiesz, że Daniel zechce się z tobą zaprzyjaźnić? Pytanie ojca zdziwiło mnie. - No, jak to skąd? Popatrzyłam na niego jak na ufoludka. - Przecież widzę to i czuję. Poza tym Daniel mnie lubi, i to razem ze swoim fiutkiem. Trzy głebokie, ekspresyjne westchnienia rozległy się w jednym czasie, tylko każde w innej tonacji. - Sha!!! Jak ty się zachowujesz!? - obruszył się ojciec. - No co?! Chcę mu pomóc. Stoi mu jak maszt, a on się tym przejmuje. A to przecież normalna reakcja facetów, gdy mnie widzą.

- Posłuchaj mnie, Sha. Tylko uważnie! - powiedziałem twardo. - Jesteś niesprawiedliwa. Ten człowiek przez czternaście lat opiekował się tobą...

- Posłuchaj mnie, Sha. Tylko uważnie! - powiedziałem twardo. - Jesteś niesprawiedliwa. Ten człowiek przez czternaście lat opiekował się tobą z pełnym poświęceniem i miłością. Tak, z miłością. - Nie pozwoliłem sobie przerwać. - Widać ją w każdym geście, w każdym spojrzeniu. On cię uwielbia, Sha. I to nieistotne, czy jest twoim biologicznym ojcem, czy nie. Najważniejsza jest więź, którą między wami stworzył. Jesteś dla niego... centrum wszechświata, a to, że nie jest twoim biologicznym rodzicem, jeszcze bardziej świadczy na jego korzyść [...].