Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gratuluje pomysłu, choć nie jest on do końca dopracowany. Zdjęcia są surowe, w czarno – bieli, zatem nie muszą być wcale idealne, gdyż brak kolorów sprawia, że nie zwracamy uwagi na detale. Każde zdjęcie czarno – białe zachwyca. Ponadto zdaje mi się, że autor wyszedł na ulicę, pocykał zdjęcia, pobawił się w fotografa, wrócił do domu, wybrał te najlepsze, bez wymarzonych momentów, bez oczekiwania na tą właśnie chwilę, zebrał je do jednego albumu, a następnie wydał. Ot cała filozofia. Poprzeczkę podniosłam wysoko, gdyż autor to popularny fotograf, który jest już doświadczony w swym fachu, stąd ocena, która może jest niesprawiedliwa i krzywdząca, ale zgodna z moim sumieniem Fotografiom brakuje również jakiejś głębszej historii, której będzie szukać każdy miłośnik Wrocławia, gość, turysta… Czuję niedosyt po przejrzeniu po raz kolejny książki. Sądziłam, że mocne przestudiowanie zdjęć pozwoli odnaleźć mi moc przesłania. Niestety, w dalszym ciągu mam wrażenie, że zdjęcia były cykane niejako na siłę. Mocny ukłon za wybranie czarno – bieli, pomysł i naturalność, zdjęcia nie zostały obrobione.