Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Strefa Pawłowa” nie jest złą powieścią, jednak po zwycięzcy konkursu na Literacki Debiut Roku spodziewałem się więcej, nawet jeśli konkurs ten jest organizowany przez Novae Res.
Głównym bohaterem i jednocześnie narratorem powieści jest profesor Ilija Andrejewicz Pawluczenko. Narracja jest raczej minusem tej książki – brzmi bardzo sztucznie. Tak samo dialogi. Sam bohater jest dość dobrze zarysowany, a jego szaleństwo spowodowane wpływem tytułowej Strefy zostało dobrze opisane.
Fabuła powieści kręci się wokół wyprawy Pawluczenki do Strefy Pawłowa, gdzie wyprawia się by zniszczyć tajemniczą Świątynię Zagłady. Ekspedycję finansuje były prezydent Rumianow, który chce w ten sposób odkupić grzechy, które popełnił jako prezydent Rosji. Pawluczenko wyrusza z Kutuzowska obleganego przez Błękitną Armię wraz z dwoma przewodnikami i jednym urzędasem Rumianowa.
Około połowę książki zajmują przygotowania do wyprawy, resztę włóczenie się po stepach, urozmaicane jedynie opisem obłędu bohatera i kiepskimi atrakcjami w rodzaju spotkania z plemieniem wojowniczych kobiet rodem z „Seksmisji” czy rozmowy z przewodnikiem Iwanem, podczas której występują liczne w tej powieści subtelne niczym „muśnięcie rozpędzonej ciężarówki” nawiązania do polityki. Właściwie dopiero od spotkania z Otszelnikiem podróż po Strefie nabiera tempa, ale niestety szybko się kończy.
„Strefa Pawłowa” nie jest arcydziełem, ale widać, że autor ma potencjał i mam nadzieję, że w przyszłości napisze lepszą książkę.

„Strefa Pawłowa” nie jest złą powieścią, jednak po zwycięzcy konkursu na Literacki Debiut Roku spodziewałem się więcej, nawet jeśli konkurs ten jest organizowany przez Novae Res.
Głównym bohaterem i jednocześnie narratorem powieści jest profesor Ilija Andrejewicz Pawluczenko. Narracja jest raczej minusem tej książki – brzmi bardzo sztucznie. Tak samo dialogi. Sam bohater...