Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Może być ciekawa dla nastolatków czy osób, które dotąd nie interesowały się zaburzeniami odżywiania. Bardzo typowa, stereotypowa wręcz, wszystko wydaje się zbyt proste, a tym samym nierzeczywiste. Między tymi niezbyt ciekawymi wpisami w dzienniku znalazło się kilka ładnie sformułowanych zdań, które miałyby większą moc, gdyby nie cała nijakość tej książki - niestety, tutaj straciły swoją wymowę. 130 stron to zbyt mało, żeby choć w niewielkim stopniu ukazać złożoność problemu. Przeczytałam ją w dwa dni (a nie mam zbyt wiele czasu na czytanie książek), co znaczy, że nie dała mi do myślenia i nie dowiedziałam się niczego nowego. Niemniej jednak, sygnalizuje kilka ważnych spraw i wydaje się rzeczywiście być napisana z empatią, dlatego nie dostaje ode mnie najniższej oceny.

Może być ciekawa dla nastolatków czy osób, które dotąd nie interesowały się zaburzeniami odżywiania. Bardzo typowa, stereotypowa wręcz, wszystko wydaje się zbyt proste, a tym samym nierzeczywiste. Między tymi niezbyt ciekawymi wpisami w dzienniku znalazło się kilka ładnie sformułowanych zdań, które miałyby większą moc, gdyby nie cała nijakość tej książki - niestety, tutaj...