Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świetna, chociaż piekielnie trudna, bolesna książka. Po jej przeczytaniu długo zastanawiałam się, jak człowiek może wyrządzić drugiemu człowiekowi coś tak złego, okrutnego. Na dodatek komuś ze swojej rodziny, kogo, chyba, na początku się kochało. Doceniam odwagę autorki, że mimo przeciwności losu walczyła nie tylko o swoje życie, ale przede wszystkim swoich dzieci. Niestety takie historie, jak pokazują media, wydarzają się bardzo często. Może więc taka książka jak ta, "15 lat w zamknięciu", otworzy komuś oczy i uwrażliwi na cierpienie, którego doświadczyć może każdy -nasz sąsiad, kolega lub koleżanka z pracy albo dziecko, które przychodzi do szkoły zapłakane, z siniakiem na policzku. Dziękuję autorce za szczerość i za to, że odważyła się usiąść i chwila po chwili opisać swoje życiowe doświadczenia.

Świetna, chociaż piekielnie trudna, bolesna książka. Po jej przeczytaniu długo zastanawiałam się, jak człowiek może wyrządzić drugiemu człowiekowi coś tak złego, okrutnego. Na dodatek komuś ze swojej rodziny, kogo, chyba, na początku się kochało. Doceniam odwagę autorki, że mimo przeciwności losu walczyła nie tylko o swoje życie, ale przede wszystkim swoich dzieci. Niestety...

Błyskotliwie napisana powieść dla dzieci, które uwielbiają korzystać z wyobraźni :) Krasnoludy, elfy, przedziwne miejsca, mnóstwo przygód i barwne dialogi - tak w skrócie można by streścić "Wuja Krasnoluda". Dawno się tak nie bawiłam podczas lektury, tym bardziej, że książkę czytałam z przeszczęśliwym dzieckiem, które z wypiekami na twarzy słuchało opowieści o sympatycznym wuju, nie ruszającym się nigdzie bez ostrego toporka :)

Błyskotliwie napisana powieść dla dzieci, które uwielbiają korzystać z wyobraźni :) Krasnoludy, elfy, przedziwne miejsca, mnóstwo przygód i barwne dialogi - tak w skrócie można by streścić "Wuja Krasnoluda". Dawno się tak nie bawiłam podczas lektury, tym bardziej, że książkę czytałam z przeszczęśliwym dzieckiem, które z wypiekami na twarzy słuchało opowieści o sympatycznym...

Uwielbiam odkrywać nowych autorów. Książka Michała Długi wpadła mi w ręce przez przypadek. Szukałam czegoś na półce z powieściami obyczajowymi. Zaintrygował mnie ten wyluzowany gość na okładce, leżący na stosie pieniędzy. Pomyślałam sobie: ten to ma dobrze. I zajrzałam do książki. Wtedy odkryłam, że to - przewrotnie - książka o tym, jak bogactwo, a właściwie pogoń za nim - mogą zniszczyć człowieka. Michał Długa napisał ciekawą powieść psychologiczną, w której jest to "coś", co nie pozwala o niej zapomnieć po przeczytaniu nawet kilkunastu stron. Historia przyjaźni, suto zakrapianej alkoholem, połączona z naturalistycznymi, ale napisanymi ze smakiem scenami erotycznymi, jakoś do mnie przemówiła. Chociaż nie była to książka łatwa, lekka i przyjemna. Polecam do lektury odważnym czytelnikom, którzy nie boją się dać kredyt zaufania nowym, debiutującym autorom.

Uwielbiam odkrywać nowych autorów. Książka Michała Długi wpadła mi w ręce przez przypadek. Szukałam czegoś na półce z powieściami obyczajowymi. Zaintrygował mnie ten wyluzowany gość na okładce, leżący na stosie pieniędzy. Pomyślałam sobie: ten to ma dobrze. I zajrzałam do książki. Wtedy odkryłam, że to - przewrotnie - książka o tym, jak bogactwo, a właściwie pogoń za nim -...