Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Do żadnej książki nie miałam tak emocjonalnego stosunku jak to "Szczurów Wrocławia". Bo nosz k**** mać! Tych cholernych zombie w żaden sposób nie da się zabić. Zapomnijcie o prostym strzale w głowę. Spalenie ich też jest kiepskim rozwiązaniem. I jeszcze się regenerują! Prawo Murphiego szaleje na ulicach Wrocławia nie mniej niż nieumarli... Jak coś może się nie udać, to się nie udaje w możliwie najbardziej spektakularny sposób... Po prostu świetna książka! Czekam na więcej

Do żadnej książki nie miałam tak emocjonalnego stosunku jak to "Szczurów Wrocławia". Bo nosz k**** mać! Tych cholernych zombie w żaden sposób nie da się zabić. Zapomnijcie o prostym strzale w głowę. Spalenie ich też jest kiepskim rozwiązaniem. I jeszcze się regenerują! Prawo Murphiego szaleje na ulicach Wrocławia nie mniej niż nieumarli... Jak coś może się nie udać, to się...

Budzi tęsknoty. Wydawało się, że uśpione, poza zasięgiem świadomości, jednak obecne. Za tym, co kiedyś było lub co się nie przytrafiło.
Mąci w głowie i zostaje w niej na długo.
Dosadność opisów i sformułowań, intensywność uczuć stanowi o wyrazistości „Kusiciela”. Konkurencję w postaci morza miałkich Greyów dystansuje wyraźnie.
A karkołomność sceny tramwajowej spowodowała u mnie, codziennego tramwajowego podróżnika, wyłączenie zdolności do czytania w tym środku lokomocji. Bo człowiek jedzie i się zastanawia: że jak?! Że w ten sposób?! Którędy?! W tym ścisku, gdzie każdy koło każdego?! Nie ogarniam. Podróż tramwajem już nigdy nie będzie taka sama.

Budzi tęsknoty. Wydawało się, że uśpione, poza zasięgiem świadomości, jednak obecne. Za tym, co kiedyś było lub co się nie przytrafiło.
Mąci w głowie i zostaje w niej na długo.
Dosadność opisów i sformułowań, intensywność uczuć stanowi o wyrazistości „Kusiciela”. Konkurencję w postaci morza miałkich Greyów dystansuje wyraźnie.
A karkołomność sceny tramwajowej spowodowała...

Trochę się wystraszyłam. Jakby nie patrzeć, początek końca przedstawiony w „Kompleksie” jakoś za bardzo przypomina to, co aktualnie dzieje się na Bliskim Wschodzie. Z tym większa ulgą przeczytałam w internetach informację, że we Wrocławiu znajduje się ok. 400 obiektów o charakterze schronów przeciwatomowych…

A książka sprawia wrażenie nieco niewyważonej: początek obfitujący masą opisów, wartka akcja w środku i pospieszne zakończenie. Jakby autorowi zabrakło pary na trochę bardziej rozbudowane zamknięcie historii. Niemniej jednak przedstawiony świat, pomijając kilka naciągnięć, o których sam autor wspomina w posłowiu, sprawia wrażenie całkiem możliwego do zaistnienia. Podobał mi się sposób, w jaki zostały opisane „polskie smaczki” w podziemnej Warszawie. Ponadto mam słabość do ryżowłosych jegomościów, a jeśli ów jest na dodatek ryżobrody to tym lepiej.

Trochę się wystraszyłam. Jakby nie patrzeć, początek końca przedstawiony w „Kompleksie” jakoś za bardzo przypomina to, co aktualnie dzieje się na Bliskim Wschodzie. Z tym większa ulgą przeczytałam w internetach informację, że we Wrocławiu znajduje się ok. 400 obiektów o charakterze schronów przeciwatomowych…

A książka sprawia wrażenie nieco niewyważonej: początek...