ak trudno być rodzeństwem, jak ciężko znosić starsze/młodsze/przyszywane rodzeństwo. Jak się z nim pogodzić? Jak nauczyć się z nim żyć?
Trzeba zrozumieć. Trzeba też dać sobie miejsce na różne odczucia jakie towarzyszą sprawom między rodzeństwem - od miłości od silną niechęć. Rodzeństwo się kocha, ale rodzeństwu też się zazdrości, czasem się za nim tęskni, a czasem strach na nie patrzeć.
W tej książce bohaterowie wymieniają się własnymi doświadczeniami o życiu z rodzeństwem. Bo trzeba przecież dzielić uwagę rodziców na wszystkie dzieci, bo trzeba dzielić się pokojem, czasem, bo są tacy, którzy gorzej znoszą bycie młodszym/starszym.bycie jedynakiem. Każdy stan ma swoje sukcesy i klęski.
W wypowiedzi bohaterów wplecione są przemyślenia i empatyczne uwagi Autorki.

ak trudno być rodzeństwem, jak ciężko znosić starsze/młodsze/przyszywane rodzeństwo. Jak się z nim pogodzić? Jak nauczyć się z nim żyć?
Trzeba zrozumieć. Trzeba też dać sobie miejsce na różne odczucia jakie towarzyszą sprawom między rodzeństwem - od miłości od silną niechęć. Rodzeństwo się kocha, ale rodzeństwu też się zazdrości, czasem się za nim tęskni, a czasem strach na...

Dzieci różnie reagują na pojawienie się nowego członka rodziny, o czym przekonałam się na własnej skórze, będąc mamą trójki dzieci, a także siostrą dwójki młodszego rodzeństwa.
Te relacje bywają burzliwe i bardzo trudne. Poza tym, młodsze dzieci nie rozumieją dlaczego nagle cały świat kręci się wokół jakiegoś małego, różowego „pulpeta”. Dużo zależy tutaj od nas, czyli od dorosłych.

W książce „Fajnie mieć rodzeństwo!” poznajemy grupkę uroczych przedszkolaków oraz ich opowieści związane z posiadaniem rodzeństwa. Te historie są przeróżne, różne są także emocje opowiadających je dzieci. Niektóre z nich nie mają siostry ani brata i baaaaardzoooo chcą, żeby tak zostało na zawsze. Są tutaj również relacje o kontaktach ze starszym rodzeństwem, które też wyglądają rozmaicie.
Znajdziecie też historie o pierwszych kontaktach z niemowlakiem i o tym, jak zmienia się codzienność z perspektywy starszego dziecka.

Podoba mi się, że wszystko ukazane jest oczami kilkulatka, który często bywa zagubiony i czuje się odrzucony. To bardzo pomocne dla rodziców i innych członków rodziny (babci, dziadzia, cioci, wujka itd.)
Pomoże to zrozumieć emocje i uczucia, jakie mogą targać dzieckiem, które właśnie zostało starszym bratem lub starszą siostrą.

Uroku książce dodają ładne, realistyczne ilustracje które idealnie komponują się z tekstem. Nie są „krzykliwe” i przejaskrawione, ale za to pełne humoru oraz optymizmu.

Dzieci różnie reagują na pojawienie się nowego członka rodziny, o czym przekonałam się na własnej skórze, będąc mamą trójki dzieci, a także siostrą dwójki młodszego rodzeństwa.
Te relacje bywają burzliwe i bardzo trudne. Poza tym, młodsze dzieci nie rozumieją dlaczego nagle cały świat kręci się wokół jakiegoś małego, różowego „pulpeta”. Dużo zależy tutaj od nas, czyli od...