Przygodę z Buehlmanem zacząłem od "Czarnego języka" i chociaż książka nie jest arcydziełem to zaintrygowała bardzo duża sprawność warsztatowa autora. Podejrzałem kto zacz i okazało się, że facet wcześniej pisał horrory. I koniec końców przeczytałem wszystkie.

"Lesser Dead" wg mnie to jego najlepsza książka.
Znakomicie równoważy grozę, humor, ekspozycję i zwroty akcji. Przy czym wszystko cały czas jest spójne. Postaci mimo, że fantastyczne, są wiarygodne i budzą sympatię (przynajmniej te, które powinny).
Sam pomysł na osadzenie akcji w podziemiach Nowego Jorku na początku wydawał mi się mało atrakcyjny, podobnie jak opisywanie tego jak chłeptana krew jest smakowita, a pot na szyi ofiary jest jak aperitif przed głównym posiłkiem, ale na tym właśnie polega kunszt tego pisarza, że umie nawet takie rzeczy przedstawić w sposób interesujący. Co ważne - ma jaja, nie cacka się ani z bohaterami, ani z czytelnikiem, oferuje przekorne pomysły, ale nie przegina. I nie epatuje.
Gdzie u niejednego pisarza daje się znać, że autor pisząc sam był pod dużym wrażeniem własnego geniuszu, tak Buehlman wydaje się twórcą skromnym i rzeczowym. Pozwalającym, by fabuła sama mówiła za siebie. Napisałem, że nie cacka się z czytelnikiem. Ale jednocześnie okazuje mu duży szacunek. Wszystko ma tu swoje miejsce i czas.

Uważam że z czasem ten pisarz może wyrosnąć na jednego z gigantów współczesnej literatury. O ile czytelnicy dadzą mu szansę. Do czego gorąco zachęcam.

Przygodę z Buehlmanem zacząłem od "Czarnego języka" i chociaż książka nie jest arcydziełem to zaintrygowała bardzo duża sprawność warsztatowa autora. Podejrzałem kto zacz i okazało się, że facet wcześniej pisał horrory. I koniec końców przeczytałem wszystkie.

"Lesser Dead" wg mnie to jego najlepsza książka.
Znakomicie równoważy grozę, humor, ekspozycję i zwroty akcji....

Doceniam fakt, iż książka ta była zdecydowanie jak dla mnie czymś nowym i odświeżającym w temacie wampirów. Trochę jak dla mnie połączenie post-apo i wampiryzmu. Ciekawa lektura

Doceniam fakt, iż książka ta była zdecydowanie jak dla mnie czymś nowym i odświeżającym w temacie wampirów. Trochę jak dla mnie połączenie post-apo i wampiryzmu. Ciekawa lektura